Σαν αστραπή στο Πουθενά ειν ‘ η Αγάπη
Σαν την Αλήθεια που όλο λάμπει η αυταπάτη
Σαν ενός Άγγελου φτερά ειν’ η χαρά
Μα η λύπη μοιάζει με Μονοκερου ουρά
Σαν την φωτιά που σιγοκαίει η πικρία
Και σαν το κάρβουνο που καίει η κακία
Σαν Μαύρο αίμα που κυλά σε αρτηρία
Σφύζει ζωή, κινεί τον κόσμο η Μοχθηρία…
απο την χελιδΩνα (μ-λ)..
Σχόλιο από Νοσφεράτος | Μάιος 2, 2008
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου