Περι Μαριας Φαραντούρη ,ποιοτικής μουσικής ,Μαουτχάουζεν και άλλων τινων ,Προσεχώς

περί της Χολυγουντιανης Ερμηνείας του Ολοκαυτώματος : Λίστα του Σίντλερ ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ Μουσική: Μιχάλης Γρηγορίου Ποίηση: Ρηνιώ Παπανικόλα Ερμηνεία: Μαρία Φαραντούρη Κύκλος τραγουδιών "Μπλε" Δε θέλω τώρα να ξυπνάω τα φλογερά πουλιά της τρυφερότητας. 

Δε θέλω τις συνηθισμένες μικρές σιωπές 

και τις κουβέντες τις μεγάλες, κουβέντες που δεν λένε τίποτα. 

 Δε θέλω τρίμματα, 

θέλω δυο μάτια ολοκαυτώματα 

και μια συνηθισμένη καλημέρα. 

 Θέλω κοντά μου τη σιωπή των ήχων 

που σαν γυρνάνε απ΄ το ταξίδι τους διαλέγουν να κουρνιάσουν δίπλα μου. 

 Κι οι μέρες γύρω μου να πλέκουν να πλέκουν το πουλόβερ των αφρών τους. ----------------------------------------------------------------------https://m.youtube.com/watch?v=kmCVFAcPxzo&feature=youtu.be

Αυτό το ποστ   θα το γράφω σιγά -σιγά . 

Γιατί έχω παρα πολλά να πω : 

Για την Φαραντούρη  και τις μνήμες μεταπολίτευσης . 

Για την κατάντια πολιτική και πολιτιστική του σήμερα . 

Για το πως η μουσική  έχτιζε  κάποτε έναν Δημόσιο χώρο στην Χωρά μας  που τώρα κατακερματίζεται  καθώς η μνήμη κομματιάζεται και αναθεωρείται: 

Σήμερα η χώρα μας  θυμίζει την τελευταία σκηνή της ταινίας  Underground του Κουστουριτσα , ξεκολλάν κομμάτια της όπως οι παγετώνες στους πόλους ,  

Και πάσχουμε πια από αμνησία , Κοινωνική αμνησία .. 

Τι έγινε  στη χώρα μας 10 χρόνια πριν , πενήντα χρόνια πριν ;   70 χρόνια πριν ;

Σήμερα  ζούμε  μια ψηφιακή μνήμη  και την επιστροφή των πιο επίπεδων και ρηχών , φτηνών ακουσμάτων , αυτών που θυμίζουν χούντα : Αμερικανιες  και Ρουβάς ..

 Και η Φαραντούρη μας θύμισε πως υπήρξε μια εποχή που η μουσική ήταν συνδεδεμένη με την πολιτική  και πολιτιστική ιστορία του τόπου . Με την συνέχεια της μνήμης .. 

Με το πως αντιλαμβάνεται  η κάθε γενιά  την ιστορία της προηγουμένης . 

Ας πούμε η δική μου  γενιά , γενιά που μεγάλωσε στη χούντα  και τη μεταπολίτευση την γενιά του πατερά και της μητέρας μου ,που ζήσανε  την  Φασιστική κατοχή και τον Εμφύλιο και που υπέφεραν στα  στρατόπεδα  συγκέντρωσης και εξόντωσης  των Γερμανών Ναζί: μεταξύ των οποίων και στο Μαουτχάουζεν..

Εδώ  να πω πως  η πολιτική και πολιτιστική  φτώχεια  δεν οφείλεται μόνο στην επιστροφή της Δεξιάς  της οποία φυσικά χαρακτηρίζει η Ρηχότητα του Κακού όπως έλεγε η Αρρεντ. Οφείλεται και στην απίσχναση της Αριστεράς , στον μικροαστισμό της , στην ημιμάθεια , το βόλεμα της .. 

Η   Έκπτωση  είναι  διαλεκτική: Η  φτώχεια της αριστερά  ανεβάζει την Δεξιά πολιτισμικά και πολιτικά . Σαν  Τραμπάλα 

Κι έρχονται  για λίγο, στη Δημόσια τηλεόραση ,μερικά Ψήγματα μεταπολίτευσης , μερικά λόγια και τραγούδια της Φαραντούρη , μερικά  τραγούδια , για να κάνουν την καρδιά μας να σκιρτήσει. Λαβώνουν την καρδιά μας   τα τραγούδια της : Γιατί;   Γιατί μας θυμίζουν  μια εποχή που δεν είχαμε πλημμυρίσει ακόμα  πρωινάδικα , χυδαιότητα , ηλίθιους δήθεν ‘’δημοσιογράφους ‘’ των ιδιωτικών  και όχι μόνο καναλιών , κομφορμισμό και καριερισμό , επίδειξη  εξυπνάδας και αβάσταχτη κυριαρχία της Βλακείας 

Τώρα , να πούμε  ότι το  υπόκωφο αυτό αίσθημα  θλίψης που νιώθουμε όλοι δεν οφείλεται μόνο στην πανδημία , στην απομάκρυνση  από το πλησίον και την αγκαλιά  και το χάδι . Οφείλεται και στο ότι αισθανόμαστε   το παρελθόν μας  να συντρίβεται και να γίνεται σκόνη  και θρύψαλα, από αυτό το σιδερένιο  χέρι του Παγκοσμίου  καπιταλισμού  που μας γρονθοκοπεί ακατάπαυστα  , από  την επέλαση της προπαγάνδας  μέσα από την τηλεόραση ,   από την ρομποτοποιηση του κόσμου  μας: Όλο  και πιο πολύ ο κόσμος  μας λεπταίνει ,αφυδατώνεται ,ξεραίνεται , γίνεται όλο και πιο προσβλητικός και ανόητος και χωρίς καμμιά ελπίδα : Χωρίς παρελθόν και χωρίς  μέλλον , μονοί ,σαυτη την παγωμένη επιφάνεια του παρόντος, παρέα με τον Άδωνη και τις ασυνάρτητες τσιρίδες , τον Μπακογιάννη με την  προκλητικά αυτάρεσκη ανοησία του , τον Μητσοτάκη και την -σαν μια νυχιά στο τζάμι – φωνής του Πλεύρη . Σ 'αυτό το άνυδρο τοπίο  κάθε  σταγόνα  μνήμης  είναι  και σταγόνα  ζωής: Η Μνήμη είναι το μόνο μέλλον  που μας απομένει . Κι αυτό που μας θύμισε η Φαραντουρη,είναι ότι υπήρξε μια  εποχή  που δεν  ήταν απολύτως συμφεροντολογική και άδεια , που ελπίζαμε , που νιώθαμε  ,που το σώμα μας αισθάνονταν κα δεν έμοιαζε  με αυτά τα  νευρόσπαστα , αυτά τα δυσδιάστατα  παράδοξα  όντα που μας καταδυναστεύουν τώρα,  Που μιλούσαμε κανονικά , με λέξεις  χειρονομίες ,προτάσεις και αισθήματα  όχι  επαναλαμβάνοντας  τα ίδια και τα ίδια 

 Ας ακούσουμε  τώρα  αυτά τα τραγούδια   από την ιδία εκπομπή 

https://www.youtube.com/watch?v=lGQApB5Nea0

 

αλλά κυρίως την ίδια την Φαραντούρη να μιλά για μια εποχή που η ίδια ήταν 17 ετών και κλήθηκε να ερμηνεύσει τα τραγούδια του Μαουτχαουζεν : ακούστε την σας παρακαλώ προσεκτικά . 

Ιδου και το Λινκ :

https://www.youtube.com/watch?v=x-605KUsVQ4

 

 Την ακούσατε ;  ωραία ... Λοιπόν τι λέει η Μαρία; Την ρωτάνε:  καταλάβαινες σε μια ηλικία  17 ετών τι εννοούν τα τραγούδια  που κλήθηκες να ερμηνεύσεις  ; Και λέει :''με βοήθησε και ο Πατερούλης  μου  και διάβασα  και το Βιβλίο .  Το Μαουτχαουζεν  και Ναι κατάλαβα'' ..  Προσέξτε τώρα  κυρίως μετά το  1: 45 όπου η  Φαραντούρη  αφού αναφέρεται στις διάφορες εκτελέσεις του τραγουδιού ( με μια Εβραία , με μια Γερμανίδα , ξεναγήθηκε στη σκάλα των Δακρύων , και καταλήγει   '' Είναι εάν τραγούδι που το αφιερώνω σε όλους τους Λαούς που υφίστανται διωγμούς  , βαρβαρότητες εξορίες , είναι εάν  Οικουμενικό τραγούδι ''

Το ακούσατε;   Ωραία 

Τώρα σε ποιο τραγούδια αναφέρεται; Στο  '' Τι ωραία  είναι η αγάπη μου '' η Στον Αντώνη ''

εγώ ακούγοντας την  κατά λάβα ότι αναφέρεται στον Αντώνη ...   (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει μεγάλη σημασία ) 

  Πάντως  πείτε μου : Σε τι αναφέρεται ο Αντώνης;  

Ένας  μη Εβραίος ( μάλλον) Έλληνας  που για να ελαφρύνει το βάρος του  Εβραίου στη σκάλα των Δακρύων  σηκώνει αυτός τις πέτρες .. Δεν είναι  αυτό ενα μήνυμα  Διεθνιστικής , Οικουμενικής αλληλεγγύης;  Δεν αφορά στην συναδέλφωση όλων των λαών, στην μέχρι θανάτου αλληλεγγύη με τον πάσχοντα ;  

 τώρα διαβαστε αυτήν την ανάρτηση 

NOMADICUNIVERSALITY.COM

Είναι «οικουμενικό» το Μαουτχάουζεν;

και  προσέξτε την  κατάληξη της αναρτησης

''Όμως, το ολοκαύτωμα δεν ήταν «οικουμενικό». Ούτε αφορούσε «όλους τους λαούς» Το μήνυμά του ήταν σαφώς εστιασμένο.

Κατά τις διαδηλώσεις του κινήματος Black lives matter, η αμερικανική ριζοσπαστική δεξιά βρέθηκε και αυτή στους δρόμους, (όπως και στα ΜΚΔ), και βασικό της αντισύνθημα ήτανε Αll lives matter.

Εκείνοι όμως λέγανε ανοιχτά ότι ήταν ρατσιστές.''

και πείτε μου  παρακαλώ;   εξ αντιδιαστολής δεν συνάγεται ότι ο συντάκτης του κειμένου  θεωρεί  την Μαρία Φαραντούρη   κρυπτορατσιστρια ; η έστω Κρυπτο αντισημίτριά;   Διότι  κατά τον συντάκτη είπε  ότι τα τραγούδια στο Μαουτχαουζεν ( όχι γενικά  του '' Ολοκαυτωματος  ''αλλά συγκεκριμένα  του Μαουτχαουζεν με στιχους  Καμπανελλη και μουσική Θοδωρακη )είχαν "ενα Οικουμενικο νοημα  και αφορούν όλους τους λαούς'';

και ας το συζητήσουμε παρακαλώ : Ποιο ήταν το Νόημα των τραγουδιών του Μαουτχαουζεν και που και πως  θα ψάξουμε να το ανακαλύψουμε; 

---------------------------------------

βαζω εδω μερικά  σχολια μου απο τις συζητησεις που θα ανασυντάξω αργοτερα

το άσμα ασμάτων δηλαδή το τι Ωραία που είναι η αγάπη μου του Καμπανέλλη - που δεν είναι οι Ψαλμοί του Δαβίδ αλλά ένα τραγούδι του Καμπανέλλη που γράφτηκε μετά την επιτυχία του Βιβλίου και με παραγγελία του Θοδωράκη -. Περιέχεται Μέσα στο ..βιβλίο Μαουτχαουζεν .Γράφτηκε για την αγάπη του ήρωα του βιβλίου προς την Γιαννινα .Άρα μιλάμε για κάτι που για να ερμηνεύσουμε το νόημα του δεν πρέπει να το αποπλαισιωσουμε αλλά να το δούμε στα Συγκεκριμένα του Πλαίσια και το πλαίσιο του Συγκεκριμένου τραγουδιού είναι το Βιβλίο η ιστορία του Βιβλίου.

Φυσικά ο καθένας μπορεί να γίνει αποδέκτης του μηνύματος χωρίς να έχει διαβάσει το βιβλίο.

 Όταν όμως Αποφαίνεται. περί του νοήματος του βιβλίου και μάλιστα καταδικάζει την πρώτη ερμηνεύτρια του Τραγουδιού την Φαραντούρη ( η οποία για να το ερμηνεύσει το συγκεκριμμενο. κάθησε τότε και Διάβασε το Βιβλίο ,) τότε μάλλον είναι Οφ Σαιντ .. .

 Το τραγούδι αφορά στην αγάπη ενός μη Εβραίου για μια Εβραία .. Και τα υπόλοιπα τρία πάλι έχουν νόημα Διεθνιστική ς Αλληλεγγύης.

Ο Αντώνης διακινδυνεύει την Ζωή του για έναν Εβραίο χωρίς να είναι ...Τα τραγούδια γράφτηκαν στα πλαίσια της διήγησης μιας βιωματικης εμπειρίας του Στιχουργού και συγγραφέα τους : Του Καμπανέλλη .Και όποιος έχει πάρει μυρωδιά περί του τίνος πρόκειται , έχει διαβάσει το βιβλίο, καταλαβαίνει από ποιον και σε ποιον απευθύνονται τα τραγούδια δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει με την Φαραντούρη : Έχουν Οικουμενικό χαρακτήρα διεθνιστικό , πως να το πούμε ..Μπορεί να μιλάν για την " Εβραία Αγάπη μου " η ο Αντώνης για τον Εβραίο " αλλά το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η Σχέση , η ματιά της αγάπης προς τον Άλλον : Ερωτική μάτια προς την Εβραία" η τις Εβραίες του Μαουτχαουζεν κοπέλες " η Ματιά αλληλεγγύης του Αντώνη προς τον πάσχοντα Εβραίο της σκάλας . εν πασει περιπτώσει  όμως πρόκειται για ένα βιβλίο , ένα αριστούργημα που είναι και διαθέσιμο δωρεάν στο διαδίκτυο και δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να αποφανθεί περί των τραγουδιών που έγραψε ο ίδιος ο Καμπανέλλης χωρίς να διαβάσει το βιβλίο που τα πλαισιώνει

ας το πω αλλιώς : Μπορεί κανείς να καταλάβει τον Αντώνη αν δεν αναφερθεί στον συγκεκριμένο Αντώνη του Μαουτχαουζεν ; όχι βέβαια τι θα καταλάβει .Ε το ίδιο με το τι ωραία που είναι η Αγάπη μου ..Δεν γράφτηκε ως Ανεξάρτητη Δημιουργία . γράφτηκε ως Ποίημα Μέσα στο βιβλίο ..Και μετά το επεξεργάστηκε .Αλλά για να καταλάβεις τι εννοεί Πρέπει να το διαβάσεις πως να το κάνουμε ..

Το Μαουτχαουζεν δεν είναι μόνο ένα βιβλίο για το Στρατόπεδο .

Είναι και μια Ερωτική ιστορία μια πολύ λυπημένη και αισθαντική ιστορία , αξεδιάλυτα πλεγμένη με το Βιβλίο Δυστυχώς στην εποχή μας εποχή Παροντισμου και Αναδρομικών προβολών έχουμε την τάση να τα πετσοκόβουμε όλα στα μέτρα του Προκρούστη του παρόντος και των δικών μας περιορισμένων παραστάσεων.

Και αυτό δεν θα ήταν τόσο κακό αν δεν συνοδευόταν και με την αλαζονεία της άρνησης να μάθουμε .

 Γράφω από προχτές : Δεν είναι δύσκολο να βρεθεί το βιβλίο ,δεν είναι δύσκολο να διαβαστεί .Και οποίος αποφαίνεται για τα τραγούδια του Καμπανέλλη. Και καταδικάζει την ..Φαραντούρη για κρυφό αντισημιτισμό χωρίς  να κάνει τον κόπο να διαβάσει το βιβλίο στο οποίο και αναφέρονται.και από το όποιο ξεπήδησαν τα ίδια τα τραγούδια δεν δείχνει μια διανοητική Υπεροψία ;

 Σε μια κατάσταση Απίστευτης Παρακμής και κοινωνικής ασφυξίας ,( και Αμνησίας) στην οποία βρίσκεται η χώρα απεχθάνομαι το να διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε την. καμηλον , διαλέγοντας την αξιοπρεπέστατη Φαραντούρη που στο κάτω κάτω εκφράζει και τις πιο όμορφες αναμνήσεις της Μεταπολίτευσης και τις ελπίδες μας και να κάνουμε την τρίχα τριχιά προσπαθώντας να βρούμε σε μια προφορική συνέντευξη της με όλον τον αυθορμητισμό αλλά και την ευγένεια και την αξιοπρέπεια που την χαρακτηρίζει ..αντισημιτισμό και ..ρατσισμό λόγω των δικών μας εκ των υστέρων ερμηνειών , της αναδρομικής χρήσης της ιστορίας αλλά και εμμονών .

το άσμα ασμάτων του τραγουδιού δεν είναι το άσμα ασμάτων από τους ψαλμούς του Δαβίδ ..Είναι τραγούδι του Καμπανέλλη που περιέχονταν ήδη στο βιβλίο .Δεν αναφέρεται γενικά στη Σοα ( της οποίας πιθανότατα δεν ήξερε καν την έκταση και το   βάθος όπως το γνωρίζουμε πια σήμερα) αλλά στις Εβραιοπουλες που έβλεπε ως μάρτυρας..

Στις συγκεκριμένες Εβραιοπουλες τα κορίτσια που έβλεπε στο στρατόπεδο . ..Και πιθανότητα στην δική του Αγάπη την Γιαννινα .Ήταν 17 χρόνων περίπου πιθανότατα να ήταν ο πρώτος του έρωτας. όμως και τα τέσσερα τραγούδια έχουν μια οικουμενικοτητα , π.χ ο Αντώνης δεν μιλά μόνο για τον Εβραίο αλλά και για τον Αντώνη το είδος του Διεθνιστικου ηρωισμού του Αντώνη.Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τα τραγούδια αυτά αν δεν διαβάσουμε το βιβλίο..   Αν όμως το διαβάσουμε θα συμφωνήσουμε με την    Φαραντούρη : είναι Οικουμενικό Ένα. Άκρως ερωτικό οικουμενικό βιβλίο

Η Φαραντούρη στη Συνέντευξη αναφέρεται και στο βιβλίο ...Ήταν λέει 17 ετών όταν τραγούδησε τα τραγούδια του Καμπανέλλη και έμαθε από τον πατέρα της , αλλά και διάβασε το Βιβλίο..Και αναφέρεται υπαινικτικά και πυκνά στον Αντώνη υποθέτοντας ότι Όλοι ξέρουμε τιμήν Ιστορία με τον Αντώνη .Ο Αντώνης του

Καμπανέλλη είναι εκπληκτικό δείγμα διεθνιστικής αλληλεγγύης καθώς διακινδυνεύει την Ζωή του για έναν άλλοεθνη , Εβραίο. Αυτό και μόνο θα αρκούσε οπως και όλα τα τραγούδια του Μαουτχαουζεν για να αντιληφθούμε ότι η Φαραντούρη έχει δίκιο : Μιλάει για κάτι Οικουμενικο : Μια διεθνιστικη αλληλεγγύη .Όμως επιπλέον τα τραγούδια του Καμπανέλλη γράφτηκαν κατόπιν παραγγελίας του Θοδωράκη με βάση το βιβλίο του ίδιου του Καμπανέλλη . το οποίο είναι Εντελώς Οικουμενικο - Διεθνιστικό ενώ ταυτόχρονα και φίλο εβραϊκό : Διότι όλο το βιβλίο είναι ένας ύμνος στην οικουμενικότητα της Αγάπης : Ο Ίδιος ο Καμπανέλλης τοποθετεί τον εαυτό του ερωτευμένο με μια ( μάλλον Εβραία ) την Γιαννινα. . Στην επιστροφή προτιμά αντί να ακολουθήσει τους άλλους Έλληνες να ακολουθήσει την διαδρομή των Εβραίων προς την Παλαιστίνη για να επιστρέψει από εκεί προς την Ελλάδα.. Πιο πάνω αν δείτε στoν διάλογο με την κυρία Ιωάννα έχω βάλει φωτογραφίες από τις σελίδες του βιβλίου ..Καλό θα ήταν ,πριν προσάπτουμε βαριές κατηγορίες για ...αντισημιτισμό η Ρατσισμό να διαβάζαμε αυτό το αριστούργημα μαρτυρίας και λογοτεχνίας το Μαουτχαουζεν του Καμπανέλλη

(Για να κατανοήσουμε το "τι ωραία που είναι η Αγάπη μου" δεν μπορούμε παρά να ανατρέξουμε στο Μαουτχαουζεν του Καμπανέλλη .Η Γιαννινα δίνη αγάπη του Ακολουθεί τους Εβραίους στο δρόμο προς την Παλαιστίνη Φτάνουν στην Ιταλία .Και εκεί ...χωρίζουν οι Δρόμοι τους.. Διότι..)

τρεις  σελιδες απο το Μαουχαουζεν

 για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος Εβραίοι Δεν μπορούσαν Καν να αφηγηθούν τι το τράβηξαν.Δεν βρίσκαν τις λέξεις .Για να αφηγηθεις κάτι χρειάζονται εργαλεία , πλαισίωση .Ο Καμπανέλλης είχε μια τέτοια πλαισίωση , τα αριστερά διεθνιστικά , αγωνιστικά σχήματα της εποχής του . πολύ αργότερα εμφανίζεται μια άλλη συλλογική αφήγηση όπου εντάσσονται και συντάσσονται οι μνήμες της Σοα .Όμως κάθε πλαισίωση της Μνήμης είναι και μια Αναπλαισιωση και Απώθηση Στην εποχή μας ενώ δικαίως έχει πλαισιωθεί η μνήμη της Σοα έχει απωθηθεί η μνήμη των " Κατεργων " του Ναζισμού στη σχέση τους με Σοβιετικούς ,κομμουνιστές κ.α .Έχει επικρατήσει ένα μάλλον εύκολο σχήμα Θύτες - Θύματα , κάτι σαν Το Σάλο του Παζολίνι

Ομως δεν ήταν έτσι ..

 ο Ναζιστικός Ιδιαίτερα αντισημιτισμός δεν ήταν απλώς συνέχεια ενός γενικότερου Χριστιανικού τύπου αντισημιτισμού που υπάρχει εδώ και αιώνες αλλά αναπτύχθηκε ως Εμμονή στα πλαίσια μιας ειδικής παράνοιας του Ναζισμού που ήταν τμήμα μιας γενικότερης παράνοιας του καπιταλιστικου κόσμου της εποχής μετά την Μπολσεβίκικη Επανάσταση : Ο μύθος της Εβραίο μπολσεβικικης συνομωσίας ....

και για να ξεκαθαρίσω κάτι : Θεωρώ τις περισσότερες αναρτήσεις του Άκη Γαβριηλίδη ως άκρως ενδιαφέρουσες και σωστές. Πολλές τις έχω υιοθετήσει και κοινοποιήσει.. Ειδικά σε αυτήν αναφέρομαι και θεωρώ την κριτική του .Α.Γ ως λαθεμένη, βιαστική και αδικεί για την Φαραντούρη , και ότι οφείλεται στην αγνοία τόσο τω=ου συγκεκριμένου Μαουτχαουζεν ως στρατοπέδου όσο και του '' Μαουχαουζεν ως βιβλίου του Καμπανελλη.. Συνεχίζω βέβαια να τον εκτιμώ και ως διανοούμενο - συγγραφέα και ως Μπλογκερ . Συμβαίνουν και αυτά τα ...ατυχή .. . Πάντως η ανάρτηση του μου έδωσε την ευκαιρία να ξανασκεφτώ για την αναδρομική , παροντιστική κατανόηση της ιστορίας που κάνουμε συνήθως στις Μέρες μας : Εκ των Υστέρων προβολές

https://encyclopedia.ushmm.org/content/en/article/mauthausen

ψαξτε λιγο και την ετικεττα ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ που βγαινει παρακάτω 

  ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ 

δειτε  και 

περί της Χολυγουντιανης Ερμηνείας του Ολοκαυτώματος : Λίστα του Σίντλερ

Πέτρος Π. Θεοδωρίδης, Ομιλία για το Ολοκαύτωμα (4ο Λύκειο Θεσσαλονίκης, 27/1/2017)

και την ετικετα   αντισημιτισμος ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ