απο την ελευθερια στην αναγκαιοτητα απο την Υπάρξη στο θαύμα (παλιο μου σχολιο)

10/11/2011 στις 12:08 πμ

φαντάσου μια πέτρα που την πετάμε ψηλά. και φυσικά….. κάποτε θα πέσει
1.η
στην πρώτη περίπτωση …Η ..πέτρα αποκτά ξαφνικά συνείδηση: -Πω Πω .! Είμαι ..Ελεύθερη.. !
Εγώ Αποφασίζω.!έχω την ελεύθερη βούληση να πετάξω. Και.πέφτει.
2η. Γνωρίζω την ..αναγκαιότητα. Υποτάσσω τα πάθη μου στη λογική. Γνωρίζω τις κινητήριες δυνάμεις της..ιστορίας . Κάποιο χέρι με πέταξε.Όπου να ναι πέφτω . Είμαι ..........ελεύθερη!
—————————————–
πες μου τώρα ποια σε ποια από τιςδυο περιπτώσεις η πέτρα είναι πιο ελεύθερη


φυσικά είναι ψευδοδιλημμα 

Και είναι ψευδοδίλημμα γιατί η πορεία της ..πέτρας είναι προδιαγραμμένη.

Η πέτρα θα πέσει και- αν είναι ..εύθραυστη- θα γίνει-ούτως η άλλως -χίλια κομμάτια.
και στην πρώτη περίπτωση (-που πιστεύει ότι έχει ..Ελευθερία βούλησης- ..και στη δεύτερη -που έχει γνώση της αναγκαιότητας και Ελευθερία χαρη σε αυτή τη γνώση- ”
η πραγματική ελεύθερα για την πέτρα θα ήταν να χρησιμοποιούσε την γνώση της ..αναγκαιότητας για να ..τροποποιήσει την ..αναγκαιότητα κανοντας την ..δυνατοτητα…ενδεχομενικοτητα.: να αλλάξει πορεία , να κάνει ..γκέλ η να ..αιωρείται.
Αυτό στην περίπτωση της πέτρας θα λεγόταν : Θαύμα.

Στην περίπτωση του Ανθρώπου θα Λεγόταν : Ύπαρξη.