——————
από την άκρη του μυαλού ένα αστείο κρέμεται
δεμένο σ 'ενα αγκίστρι.
Είναι στρυφνό και μάταιο,
γυρνά στον εαυτό του
και ματώνει.
Με ντροπή γελά
και μου μιλά,
αστείο άδειο,κόκκινο σαν αίμα πού κυλά,
αγκίστρι πού με γδέρνει στα κρυφά.
Ιούνιος 14, 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου