πλήθος - Πόλεμος και δημοκρατία
. Στο Πλήθος, ο Χαρντ και ο Νέγκρι υποστηρίζουν : οι θλιβερές αποτυχίες των αμερικανικών σχεδίων επιβεβαιώνουν ότι η χρήση εργαλείων μιας προηγούμενης ιστορικής φάσης για την αντιμετώπιση σύγχρονων προβλημάτων είναι ακριβώς η συνταγή για αυξανόμενη σύγκρουση, ανασφάλεια και αστάθεια. Ο μόνος τρόπος να διατηρήσουν οι πλούσιοι και ισχυροί τα συμφέροντά τους και να εγγυηθούν την παγκόσμια τάξη είναι η εγκαθίδρυση μιας ευρύτατης συνεργασίας των κυρίαρχων δυνάμεων σε μια νέα μορφή Αυτοκρατορίας. Όμως μια τέτοια αυτοκρατορική ειρήνη δεν είναι διόλου η λύση για την τεράστια πλειονότητα του κόσμου: εδραιώνεται πάνω σε μια οικουμενική κατάσταση βίας που διαποτίζει σιγά-σιγά όλες τις όψεις της κοινωνίας, παροξύνοντας τις ιεραρχίες και υπονομεύοντας τις παραδοσιακές δυνατότητες δημοκρατικών ανταλλαγών.ρατορίας
Αντόνιο Νέγκρι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Αντόνιο Νέγκρι (γνωστος και ως Toni Negri, γεννημένος στην Πάδοβα, 1 Αυγούστου 1933 Ιταλός
συγγραφέας, καθηγητής και πολιτικός επιστήμονας. Είναι ο σπουδαιότερος
θεωρητικός του ρεύματος της Αυτονομίας που κυριάρχησε στη ριζοσπαστική
ιταλική αριστερά
τη δεκαετία του 70. Υπήρξε καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πάδοβα και
ήταν ένας από τους ιδρυτές του εργατιστικού κινήματος στην Ιταλία. Τα
γραμμένα από κοινού με τον Michael Hardt έργα του "Αυτοκρατορία" και
"Πλήθος", έχουν μεγάλο θεωρητικό και πολιτικό ενδιαφέρον σαν ανάλυση των
κοινωνικών κινημάτων της εποχής μας.Την 7 Απριλίου 1979,συνελήφθη ως εγκέφαλος των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Η σύλληψη του ήταν η "λύση" στο αδιέξοδο των αρχών, επιβάλλοντας την "υπόθεση εργασίας" ότι η ηγεσία της οργάνωσης Potere Operaio μετεξελίχθηκε σε παράνομο καθοδηγητικό κέντρο της τρομοκρατίας. Ο Νέγκρι φυλακίστηκε και παρέμεινε επί τεσσεράμισι χρόνια προφυλακισμένος παρά την πρώτη αθώωσή του το 1980. Οι δίκες του διεξήχθησαν κάτω από το βαρύ κλίμα της ειδικής νομοθεσίας, της αυθαιρεσίας των διωκτικών αρχών, και της κρατικής προσφοράς προς τους "μεταμελημένους" να καρφώσουν τους παλιούς τους συντρόφους για να βγουν από την φυλακή. Όμως καμιά από τις μείζονες κατηγορίες δεν στάθηκε ακόμα και κάτω απ' αυτές τις συνθήκες.
Το 1983, εκλέχθηκε βουλευτής αλλά μετά από τέσσερις μήνες του έγινε άρση της ασυλίας του και αποφάσισε να καταφύγει στη Γαλλία. Για τα δεκατέσσερα επόμενα χρόνια, ο Νέγκρι δούλεψε στο Παρίσι με το περιοδικό "Futur Anterieur", και διδάσκοντας στο Διεθνές Κολέγιο Φιλοσοφίας, και στο Παρίσι 8 άλλα και συμμετέχοντας σε σεμινάρια και ερευνητικά προγράμματα υπουργείων και δημόσιων οργανισμών στο πεδίο των κοινωνικών επιστημών. Το 1997, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ιταλία όπου εκκρεμούσαν καταδίκες εις βάρος του.
Ο Νέγκρι δηλώνει παραδοσιακός υποστηρικτής της Μίλαν, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια αυτή ελέγχεται από τον δεξιάς ιδεολογίας πρωθυπουργό της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Βιβλιογραφια
- ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ, ΝΕΓΚΡΙ ΑΝΤΟΝΙΟ, ΧΑΡΝΤ ΜΑΙΚΛ, Εκδόσεις: SCRIPTA
- ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ, ΓΚΟΥΑΤΤΑΡΙ ΦΕΛΙΞ, ΝΕΓΚΡΙ ΑΝΤΟΝΙΟ, Εκδόσεις: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
- ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΗ ΜΑΖΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΡΓΑΤΗ, ΝΕΓΚΡΙ ΑΝΤΟΝΙΟ, Εκδότης : ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου