Αυτή τη Κυριακή και πάλι
-κουρασμένοι ,απογοητευμένοι, θυμωμένοι
οπως και τοσα χρόνια αλωστε
παγιδευμένοι μεσ τις συμπληγάδες
και
τον καθε εσωτερικό μας πόνο,τα γεραματα και
τις μνημες των αγαπημένων και
ανησυχοι και για το μέλλον των παιδιων μας ,
- Κρατει χρόνια αυτή η Πολιορκια ,στην αρχή λέγαμε ”Αντέχω ”
Ομως λιγοψυχουμε ”πόσο ακόμα θ’αντεξουμε;’
στην Προδοσία
στην ασθένεια
στη συναισθηματική μολυνση
στη μνησικακία
στην ανία
στην Τηλεόραση
στο Ιντερνετ
στην Απουσία -
Ομως
αντεχουμε ακόμα
-Δημοκρατια
-Θυμομαστε
-Τη Χουντα
-τα Νιατα μας που μας τα Ματωσαν
Την αγάπη
Ψηφιζουμε
Αγαπάμε ακομα
Σ’αυτή την αγάπη που ξεφτιζει
και μας ρουφά σα Δίνη
Ομως
ακομα
δεν χασαμε την ικανοτητα μας
να κανουμε διακρισεις και να ξεχωριζουμε το Κακό.
(το εγραψα εδω
http://papoylis.wordpress.com/magpie-permanent-consignment/#comment-1231
)
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου