8/2 «Πολύ-πολιτισμικότητα είναι δύο άλλα πράγματα, πολύ επικίνδυνα: Πρώτον έχει ως συνέπεια – έστω και αθέλητη – να αναπαράγονται οι «διαφορετικοί», δηλαδή οι ξένοι μετανάστες, σε γκέτο. Εμείς επιλέγουμε το αντίθετο: Επιδιώκουμε να εντάξουμε τους μετανάστες στην κοινωνία μας και στον Πολιτισμό μας. Θέλουμε να τους ενσωματώσουμε, ώστε να νιώθουν κι εκείνοι και να τους νιώθουν όλοι οι συμπολίτες τους ως μέλη της κοινωνίας, ως Έλληνες. Η ενσωμάτωση είναι η καλύτερη ασπίδα για το ρατσισμό. Η πολύ-πολιτισμικότητα αναπαράγει το ρατσισμό. Δεύτερον, η πολύ-πολιτισμικότητα διακηρύσσει ότι όλοι οι πολιτισμοί μπορούν να συμβιώσουν αρμονικά. Αλλά αυτό έχει διαψευστεί. Υπάρχουν πολιτιστικά στοιχεία που δεν μπορούν να συμβιώσουν […]Το να χορηγούμε ιθαγένεια μαζικά σε μισό εκατομμύριο μετανάστες, μαζί με τα παιδιά τους, εγκυμονεί κινδύνους κοινωνικών εκρήξεων.[…]Ένα τέτοιο μέτρο, που δημιουργεί πικρίες παντού και καχυποψία πάντων κατά πάντων, δεν βοηθά στην ομαλή ένταξη των μεταναστών. Μάλλον επιτείνει ξενοφοβικά ανακλαστικά […]Δεν λύνει κανένα κοινωνικό πρόβλημα, δημιουργεί κοινωνικό πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο.»Ποιος να τα είπε όλα αυτά, ο Μαυρουδης Βορίδης ή ο Αθανάσιος Πλεύρης; Όχι, τα εκστόμισε ο εκφραστής του σύγχρονου ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού και αρχηγός της κεντροδεξιάς (εδώ γελάμε) παράταξης, ο οποίος μάλιστα δεν διστάζει να επαναλαμβάνει ότι η κυβέρνηση «άνοιξε το μεταναστευτικό» και ότι προσπαθεί να νομιμοποιήσει λαθρομετανάστες, όταν το νομοσχέδιο λέγεται “Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα“. Προς τι λοιπόν όλη αυτή η κινδυνολαγνική πρεμούρα; Μα για ένα νομοσχέδιο το οποίο με αυστηρότατες χρονοβόρες προϋποθέσεις χορηγεί ιθαγένεια σε λίγες δεκάδες χιλιάδες νόμιμους μετανάστες και κυρίως σε ομογενείς. ΌΧΙ σε ένα νομοσχέδιο που νομιμοποιεί μαζικά μετανάστες.

8/2 «Πολύ-πολιτισμικότητα είναι δύο άλλα πράγματα, πολύ επικίνδυνα: Πρώτον έχει ως συνέπεια – έστω και αθέλητη – να αναπαράγονται οι «διαφορετικοί», δηλαδή οι ξένοι μετανάστες, σε γκέτο. Εμείς επιλέγουμε το αντίθετο: Επιδιώκουμε να εντάξουμε τους μετανάστες στην κοινωνία μας και στον Πολιτισμό μας. Θέλουμε να τους ενσωματώσουμε, ώστε να νιώθουν κι εκείνοι και να τους νιώθουν όλοι οι συμπολίτες τους ως μέλη της κοινωνίας, ως Έλληνες. Η ενσωμάτωση είναι η καλύτερη ασπίδα για το ρατσισμό. Η πολύ-πολιτισμικότητα αναπαράγει το ρατσισμό. Δεύτερον, η πολύ-πολιτισμικότητα διακηρύσσει ότι όλοι οι πολιτισμοί μπορούν να συμβιώσουν αρμονικά. Αλλά αυτό έχει διαψευστεί. Υπάρχουν πολιτιστικά στοιχεία που δεν μπορούν να συμβιώσουν […]Το να χορηγούμε ιθαγένεια μαζικά σε μισό εκατομμύριο μετανάστες, μαζί με τα παιδιά τους, εγκυμονεί κινδύνους κοινωνικών εκρήξεων.[…]Ένα τέτοιο μέτρο, που δημιουργεί πικρίες παντού και καχυποψία πάντων κατά πάντων, δεν βοηθά στην ομαλή ένταξη των μεταναστών. Μάλλον επιτείνει ξενοφοβικά ανακλαστικά […]Δεν λύνει κανένα κοινωνικό πρόβλημα, δημιουργεί κοινωνικό πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο.»




Ποιος να τα είπε όλα αυτά, ο Μαυρουδης Βορίδης ή ο Αθανάσιος Πλεύρης;




Όχι, τα εκστόμισε ο εκφραστής του σύγχρονου ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού και αρχηγός της κεντροδεξιάς (εδώ γελάμε) παράταξης, ο οποίος μάλιστα δεν διστάζει να επαναλαμβάνει ότι η κυβέρνηση «άνοιξε το μεταναστευτικό» και ότι προσπαθεί να νομιμοποιήσει λαθρομετανάστες, όταν το νομοσχέδιο λέγεται “Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα“. Προς τι λοιπόν όλη αυτή η κινδυνολαγνική πρεμούρα; Μα για ένα νομοσχέδιο το οποίο με αυστηρότατες χρονοβόρες προϋποθέσεις χορηγεί ιθαγένεια σε λίγες δεκάδες χιλιάδες νόμιμους μετανάστες και κυρίως σε ομογενείς. ΌΧΙ σε ένα νομοσχέδιο που νομιμοποιεί μαζικά μετανάστες.



Αλλά ο πάλαι ποτέ «αλήτης, προδότης», νυν ηγέτης, που τόσο μισεί την πολυπολιτισμικότητα, μοιάζει να μη νοιάζεται για όλα αυτά και να φαντασιώνεται εθνοτικά καθαρές κοινωνίες με απόλυτη, στανική αφομοίωση των μεταναστών.



Όταν όλα αυτά τα λέει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης,



•δεν μας ξενίζει ούτε η τοποθέτηση του πρώην Θανάση Νάκου, ο οποίος μιλησε για ένα “ανερμάτιστο” νομοσχέδιο. [Ενώ προφανώς τα χαοτικά χρόνια του Παυλόπουλου είχαν έρμα]

•δεν μας ξενίζουν ούτε οι ρεκασμοί του Άδωνη για τα χέρια και τα πόδια με τα οποία θα το καταψηφίσει το νομοσχέδιο

•δεν μας ξενίζει ούτε καν η τοποθέτηση του ΚΚΕ για την αποσπασματικότητα του νομοσχεδίου. Το κόμμα του Περισσού είναι σαφές πως αν δεν δει τον Στάλιν να σηκώνεται απ’τον τάφο για να συντρίψει τον καπιταλισμό δεν πρόκειται να στηρίξει καμια νομοθετική πρωτοβουλία, ακόμα κι αν είναι κοντά στις θέσεις του.

Γιατί τελικά το πρόβλημα δεν μόνο είναι ότι οι θέσεις του Σαμαρά είναι ακραίες, αυτό δεν μας κάνει εντύπωση αφού εκφράζονται από έναν άνθρωπο που πανηγύριζε για τη θρησκευτική καθαρότητα των ψηφοδελτίων του και οραματιζόταν την προσάρτηση της Β.Ηπείρου. Το κύριο πρόβλημα είναι η απίστευτη δημαγωγική ρητορική του Μεσσήνιου, ο οποίος, δίχως ουσιαστική αφορμή, δεν διστάζει να διαστρεβλώνει την αλήθεια, να παραπλανά το εναπομείναν κοινό του και να εκστομίζει πύρινους εκφοβιστικούς λόγους, που θα τους ζήλευε ακόμα και ο Λεπέν.



Κι αναρωτιέμαι, αυτή η νεκρανάσταση της αποδοκιμασμένης ΠΟΛ.ΑΝ πόσους νεοφιλελεύθερους ή κεντρώους μπορεί να εμπνεύσει. Αυτό το οχυρό του λαϊκίστικου υπερεθνικισμού θα μπορούσε να έχει έστω στελέχη σαν τον μακαρίτη Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, τον Στέφανο Μάνο, τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο; Αυτό το κόμμα-παράρτημα του Δικτύου 21, σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία, είναι δυνατόν να είναι αξιωματική αντιπολίτευση και (μπρρ…) δυνάμει κυβέρνηση;