θαρθει καιρος που η Ιστορία,
και θα ναι η ίδια, η ματωμένη παιδίσκη, βιασμένη , με τα σκισμένα ρούχα, αυτή που πάντα ποθουσαμε αλλα ου τε μια στιγμή δεν νιαστηκαμε, δεν ερωτευτηκαμε , αλλά θέλαμε την αλήθεια της την λήθη και την μοναξιά , η ιστορία είναι τα ζωντα ακόμα φαντάσματα,ο ήλιος που έκαιγε την ώρα που τα κορμιά κείτονταν νεκρά , ο ήλιος και η σελήνη που κοιτούσε σαν άδειο μάτι του θεού και ειναι η ιστορία αυτό που τώρα εντός μας ρε ει ωσάν υπόγειος ποταμός , ετούτη η στιγμή , η αιώνια,
...
και ο χρόνος , ο άρρητος , ο άρρητος, ο περιπέζων, ο αμείλικτος και παντα αδιάφορος .. και
η αγαπη
και ο πόνος
και τα Δακρυα
και η συμπόνοια
Οι ατελειωτες γραμές των ανθρωπων - πριν απο μας
και οι επόμενες
τα αισθηματα που νομίζαμε πως χαθηκαν στο πουθενά ομως αυτά κουρνιαζανε βαθεια
και Υπέβωσκαν
και η Αγάπη
και η Μνησικακια και το μίσος , η οργή ο Φθόνος ,
και η Λύπη
Της ενοχής οι πελώριες Φτερούγες
και το πρωτο Μας Ξημέρωμα
και οι ελπίδες που λησμονηθηκαν
ολα αυτά
θα βγουν και και θα φωνάξουν στους ανθρώπους ,''Ειναι κανεις; '' Υπάρχει κανεις;
5/12/2008
Αναγνώστες
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
3 σχόλια:
Χρόνια πολλά πατέρα μου,
σού εύχομαι ολοψύχως,
κι η φλόγα τής αγάπης μου
νά σέ κρατά στό ψύχος
vripolίδης ευχίδης
Χρονια πολλά Βριπολακο
και ευχαριστουμεν δια τας Πατάτας .
Πολλάς πατάτας έγραψα,
κι άλλας πολλάς θά γράψω,
μά δεν αξίζει δι αυτάς
ευχαριστώ να εισπράξω.
Δημοσίευση σχολίου