Αναγνώστες

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Μια παγίδα για τον Αλέξη. ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟ

Μια παγίδα για τον Αλέξη


ios@enet.gr / www.iospress.gr§ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ



Πέρσι τον Δεκέμβρη, κανάλια και Τύπος ρίχτηκαν πάνω στον ΣΥΡΙ-ΖΑ, τη μοναδική πολιτική δύναμη του Κοινοβουλίου που αρνήθηκε να συνδράμει στην απομόνωση και καταστολή της νεανικής εξέγερσης.

Ενα χρόνο μετά, το ίδιο σενάριο ξαναπαίχτηκε, με επίδικο αντικείμενο την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν στην επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.



Οι παρουσιαστές των τηλεοπτικών δελτίων έφτασαν μέχρι του σημείου ν' αμφισβητήσουν το δικαίωμα των βουλευτών να προστατεύσουν τους διαδηλωτές από την αστυνομική βία ή να ζητούν την απελευθέρωση των αδίκως «προσαχθέντων». Το αναποδογύρισμα των αξιών της Μεταπολίτευσης ολοκληρώνεται έτσι πανηγυρικά, με πρωταγωνιστές πολιτικούς και δημοσιογράφους που, κατά τα άλλα, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τον «αντικοινοβουλευτισμό» της νέας γενιάς.



Φέτος, όμως, οι ριπές εναντίον όσων «χαϊδεύουν τα αυτιά των κουκουλοφόρων» προήλθαν όχι μόνο από τους συνήθεις τηλε-εισαγγελείς, αλλά και από αλλού.



Με αποκορύφωμα τον ίδιο τον δημοσιογραφικό δικτυακό τόπο, απ' όπου ο πρόεδρος του ΣΥΝ διακήρυξε τη «μη μετάνοια» του κόμματός του για τις επιλογές του τον περασμένο Δεκέμβρη: το protagon.gr του Σταύρου Θεοδωράκη.



Ως γνωστόν, στις 3 Δεκεμβρίου ο Αλέξης Τσίπρας δημοσίευσε στο prota-gon.gr άρθρο με τίτλο «Ποιος φοβάται τους Δεκέμβρηδες;» και κεντρική ιδέα:



(α) Το κοινωνικό υπόβαθρο της εξέγερσης: «Η παράλογη και ωμή δολοφονία, ήταν η σπίθα. Το εύφλεκτο υλικό ήταν τα συσσωρευμένα αδιέξοδα της νέας γενιάς. Η τεράστια κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος, το αβέβαιο εργασιακό μέλλον, που στερεί από τους νέους ανθρώπους την προοπτική της ανεξαρτησίας και της ατομικής ελευθερίας, η σοβαρή οικονομική κρίση και η εργασιακή και οικονομική επισφάλεια».



(β) Την υπεράσπιση της τότε στάσης του κόμματος και τη σύνδεσή της με τις επερχόμενες κοινωνικές συγκρούσεις: «Υπερασπιστήκαμε από θέση αρχής την εξεγερμένη νέα γενιά από την οργανωμένη συκοφαντία και παραπληροφόρηση. Εξακολουθούμε να μη μετανιώνουμε για τον Δεκέμβρη.



Για τη σκληρή μάχη αρχών που δώσαμε απέναντι σε ολόκληρο το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο. Δεν μετανιώνουμε, κυρίως γιατί πιστεύουμε ότι τα αιτήματα αυτά παραμένουν ενεργά στη συνείδηση της κοινωνίας και αναδεικνύονται πιο ζωντανά, πιο ξεκάθαρα και πιο ώριμα στους επόμενους κοινωνικούς αγώνες».



Η επιλογή του συγκεκριμένου πόρταλ για τη διακήρυξη αυτής της «μη συμμόρφωσης» θα μπορούσε να θεωρηθεί εκ πρώτης όψεως φυσιολογική. Λίγο νωρίτερα, ο κ. Τσίπρας είχε άλλωστε εμφανιστεί στην ομώνυμη εκπομπή του MEGA, σε παράλληλη συνέντευξη με την αστυνομικίνα που τραυματίστηκε κατά την τρομοκρατική επιδρομή στο Α.Τ. Αγίας Παρασκευής, για να υπογραμμίσει τις αποστάσεις του από την τυφλή βία.



Οπως όμως επισημάναμε τότε, στην ίδια εκπομπή ο κ. Θεοδωράκης ξέπλυνε μέχρι και τη χουντική Ασφάλεια, υποστηρίζοντας πως ο Ευάγγελος Μάλλιος απλώς «είχε κατηγορηθεί για βασανιστήρια».



Ακόμη προβληματικότερη ήταν η ένταξη του όλου ρεπορτάζ σε μια «τριλογία περί βίας» που περιλάμβανε, δίπλα στα αγνώστου ταυτότητος καλάσνικοφ, τη μαφιόζικη επίθεση κατά της Κωνσταντίνας Κούνεβα και την ...εξέγερση του Δεκέμβρη. Η τελευταία ταξινομούνταν, δηλαδή, ως ομοειδές «πρόβλημα» με την πιο ακραία εκδοχή εργοδοτικής τρομοκρατίας και την πιο σκοτεινή εκδοχή ένοπλης δράσης!



Η υποδοχή του άρθρου του κ. Τσίπρα από το Μέσο που το φιλοξένησε, απέδειξε πως το πεδίο ήταν εξαρχής παγιδευμένο.



Δημοσιογράφος π.χ. που στα νιάτα του καλούσε τους θαμώνες των Εξαρχείων να σπάσουν τις πρώτες κάμερες της ΕΛ.ΑΣ., όταν αυτές τοποθετήθηκαν στην πλατεία, διέγνωσε ευθύς εξαρχής την αιτιώδη σχέση του κειμένου με όσα φοβερά «προβλέπονταν» για την επέτειο: «Τα τακτοποιημένα τσιτάτα του μπορούν να δώσουν πολιτική κάλυψη στη θρυαλλίδα του μίσους και της καταστροφής, που πολλοί καθυστερημένοι, πολλοί ουγκ (ο όρος είναι πολιτικός και να μη διστάζουμε να τον χρησιμοποιούμε) ετοιμάζονται να ανάψουν, με δικαιολογία τον φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου και την, δήθεν, εξέγερση των απελπισμένων» (Ηλίας Κανέλλης, «Ο Τσίπρας στην παιδική χαρά της βίας», 4/12/09).



Ως αυθεντία, ο αρθρογράφος επικαλούνταν τα κείμενα του καθηγητή Στάθη Καλύβα, στελέχους του κομματικού «Ινστιτούτου Κ. Καραμανλής» της Ν.Δ., που από το υπερατλαντικό Γέιλ διαπίστωνε -κι αυτός- την απουσία κοινωνικού υποστρώματος και νομιμοποίησης της εξέγερσης.



Από τις ΗΠΑ ήρθε και το απαύγασμα της επίθεσης, διά χειρός της Νίνας-Μαρίας Πασχαλίδου, μόνιμης συνεργάτιδος του protagon.gr και, σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό της, «Fellow στο School of Foreign Service του Πανεπιστημίου του Geor-getown». Με τίτλο «Lotta Continua...» (5/12/09), συγκρίνει το άρθρο Τσίπρα με το ιδρυτικό ντοκουμέντο (εν έτει 1968) του ...αντιδικτατορικού «Κινήματος της 29ης Μάη». Και, φυσικά, καταλήγει στην παρουσίαση του ΣΥΡΙΖΑ και της νεανικής εξέγερσης σαν φυτωρίων μελλοντικής τρομοκρατίας: «Τι ακολουθεί τον "λαϊκό" αγώνα ενός απελπισμένου και οργισμένου 20χρονου; Ο οποίος ίσως και να κρέμεται από τα χείλη σας κύριε Τσίπρα; Που διαβάζει τα άρθρα σας για να εμπνευσθεί. Πώς ερμηνεύει αυτά που εκφράζετε; [...] Θέλουμε μια νεοσύστατη "6 Δεκέμβρη" που θα προχωρήσει στη βία, στον "ένοπλο αγώνα"; Δεν θα ήθελα να δω το παιδί μου να διαδηλώνει δίπλα στον κουκουλοφόρο και σιωπηλά και μόνο με αυτή του την πράξη να συναινεί. [...] Lotta Continua ...κύριε Τσίπρα;».



Θα 'πρεπε, ίσως, να βάλει κανείς τα γέλια. Αν μη τι άλλο, οι «προβληματικές» διατυπώσεις που η κ. Πασχαλίδου «εντοπίζει» στο άρθρο του προέδρου του ΣΥΝ δεν είναι παρά οι πάγιες διαπιστώσεις κάθε Αριστεράς: η ταξική φύση της ελληνικής κοινωνίας, η σημασία των κοινωνικών κινημάτων, η ανάγκη συμπαράταξης των διανοουμένων με την αγωνιζόμενη εργατική τάξη και τη νεολαία.



Επεξηγώντας τον τίτλο της, η επιστήμων συντάκτρια μας πληροφορεί άλλωστε πως η Lotta Continua (Ο αγώνας συνεχίζεται) ήταν «αριστερή τρομοκρατική οργάνωση που έδρασε στην Ιταλία από 1969 έως το 1976». Αρκεί ωστόσο μια απλή περιήγηση στο Ιντερνετ, για να πληροφορηθεί ακόμη και ο πιο αδαής πως η Lotta Continua, γέννημα της απεργιακής έκρηξης του «θερμού φθινοπώρου» του 1969, δεν ήταν «τρομοκρατική» (δηλαδή ένοπλη και παράνομη) αλλά μαζική οργάνωση της ιταλικής ριζοσπαστικής Αριστεράς με χιλιάδες μέλη, εφημερίδα που κυκλοφορούσε ώς το 1982, με ενεργό παρουσία στα συνδικάτα, ακόμη και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση (ως συνιστώσα του μετωπικού σχήματος «Προλεταριακή Δημοκρατία»).



Περιδιαβάζοντας το protagon.gr, διαπιστώνουμε όμως πως αυτή η συκοφαντική επίθεση εναρμονίζεται πλήρως με το σύνολο των δημοσιευμάτων του μόνιμου πληρώματος για την επέτειο του Δεκέμβρη. Τον τόνο τον δίνει δε ο ίδιος ο επικεφαλής δημοσιογράφος:



**Με τίτλο «Τα νούμερα του Δεκέμβρη», την παραμονή των διαδηλώσεων (5/12) ο κ. Θεοδωράκης επιτίθεται σε όσους υπερασπίζονται την εξεγερμένη νεολαία: «Το πρόβλημα είναι οι μεσολαβητές. Οι νέοι και εξυπνάδες θα πουν και πέτρες θα πετάξουν και με τους "μπάτσους" θα τσακωθούν και ζημιές θα προκαλέσουν και σφαλιάρες θα φάνε! Ετσι γινόταν πάντα, έτσι θα γίνει και με αυτή τη γενιά. Ακόμη και οι μολότοφ και οι κουκούλες δεν θα τρομοκρατούσαν τόσο την κοινωνία αν δεν ήταν στην μέση οι ...πάτρωνες. Οι επαγγελματίες της επανάστασης που πορεύθηκαν συμβιβασμένοι και τώρα σπρώχνουν τους πιτσιρικάδες στα άκρα, μήπως και καλύψουν απωθημένα και ενοχές. Αν αποσυρθούν όλοι αυτοί (40άρηδες και 50άρηδες πια) τότε όλα -ακόμη και τα "κινήματα"- θα αποκτήσουν ξανά τις πραγματικές τους διαστάσεις».



**Δυο μέρες μετά, επανέρχεται ζητώντας ν' αφήσουν ήσυχα την ...ΕΛ.ΑΣ., να κάνει τη δουλειά της χωρίς εξωτερικές ενοχλήσεις: «Το τελευταίο διάστημα οι υποδείξεις και η κριτική στην Αστυνομία είναι το νέο εθνικό μας σπορ. Κάποτε όλοι είχαμε λύσεις για την πολιτική. Τώρα όλοι είναι ειδικοί σε θέματα ασφαλείας και αστυνόμευσης. Ο Συνασπισμός, ο Καρατζαφέρης, οι καθηγητές, οι πρυτάνεις, οι φοιτητές, οι γονείς και κηδεμόνες. Ολοι λένε στην Αστυνομία τι να κάνει αλλά κανείς δεν κάνει αυτό που πρέπει να κάνει (ώστε να μην έχουμε ανάγκη την Αστυνομία που θα κάνει αυτό που δεν θέλουμε να κάνει)».



Παρά το «φιλονεανικό» λεξιλόγιο, το μήνυμα είναι σαφές. Και, με κάποιες μικροδιαφορές στις διατυπώσεις, θα μπορούσε να περιλαμβάνεται αυτούσιο στα δελτία Τύπου του κ. Χρυσοχοΐδη... *


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η Δόξα των σιδηροδρόμων TONY JUDT

 TONY JUDT Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΑΘΗΝΑ 2013 ...