περι ερωτος
Σαν όταν ένας που διψά στον ύπνο του γυρεύει
Να δροσιστεί, και το νερό, που θα μπορούσε βέβαια
Στα μέλη του την άναψη να σβήσει, εκεί δεν τοχει
Μα του νερού το απείκασμα χαλευει και του κάκου
Κοπιάζει κι όλο πίνοντας μεσαθε από το ρέμα
Σ¨ ενα ποτάμι ορμητικό τη δίψα δεν χορταίνει
Ετσι με τα απεικάσματα γελάει κι η Αφροδίτη
Στον έρωτα τους εραστές και μπόρεση δεν έχουν
Να τους χορτάσουν τα κορμιά……….
… Κολλούν το σώμα και μυζούν ο ένας το σάλιο του άλλου
Και ο ένας του άλλου πλάθοντας το στόμα με τα δόντια
Φυσομανούν , στα περιττά, γιατί δεν βγαίνει ωφέλεια
Απ¨ όλα αυτά και δεν μπορούν με το κορμί τους όλο
Ο ένας στο σώμα του αλλουνού να μπει και να χωρέσει
Να δροσιστεί, και το νερό, που θα μπορούσε βέβαια
Στα μέλη του την άναψη να σβήσει, εκεί δεν τοχει
Μα του νερού το απείκασμα χαλευει και του κάκου
Κοπιάζει κι όλο πίνοντας μεσαθε από το ρέμα
Σ¨ ενα ποτάμι ορμητικό τη δίψα δεν χορταίνει
Ετσι με τα απεικάσματα γελάει κι η Αφροδίτη
Στον έρωτα τους εραστές και μπόρεση δεν έχουν
Να τους χορτάσουν τα κορμιά……….
… Κολλούν το σώμα και μυζούν ο ένας το σάλιο του άλλου
Και ο ένας του άλλου πλάθοντας το στόμα με τα δόντια
Φυσομανούν , στα περιττά, γιατί δεν βγαίνει ωφέλεια
Απ¨ όλα αυτά και δεν μπορούν με το κορμί τους όλο
Ο ένας στο σώμα του αλλουνού να μπει και να χωρέσει
Τίτου Λουκρητιου Καρου , Περί φυσεως, μτφ Κωνσταντινου Θεοτόκη ,εκδ Νεφέλη 1990 , ΒΙΒΛΙΟ ΤΈΤΑΡΤΟ Σ 180,Στιχοι 1310-1330
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου