Αναγνώστες

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Που οφείλεται η κρίση της ευρωπαϊκής αριστεράς ; Τρια αρθρα στην Ελευθεροτυπία .




Το Πρωτο που μου φαινεται και το πιο ενδιαφερον

Αλλαξαν και οι άνθρωποι
Του ΤΖΟΡΤΖΙΟ ΡΟΥΦΟΛΟ



αποσπασμα :''Μια ριζική ανθρωπολογική μεταβολή έχει μεσολαβήσει μεταξύ της δυτικής κοινωνίας του 19ου και του πρώτου μισού του 20ού αιώνα και της τωρινής κοινωνίας: Η πρώτη συνένωνε έναν ισχυρό προοδευτικό και επιστημονικό υλισμό με μιαν εξίσου αποφασιστική επίδειξη υπερβατικών ηθικών αξιών (Θεός, πατρίδα, οικογένεια). Μια ένωση που αποτελούσε ταυτόχρονα τη δύναμή της και την αντίφασή της. Η δεύτερη, η τωρινή δυτική κοινωνία, εγκατέλειψε την πίστη στο ιδεώδες της προόδου και αναδιπλώθηκε από τον προοδευτικό υλισμό στον σκεπτικιστικό ψυχολογισμό. Και ταυτόχρονα απαρνήθηκε τις υπερβατικές αξίες -στις οποίες αποδίδει έναν όλο και περισσότερο τυπικό σεβασμό- με μιαν έκρηξη ηδονισμού και εγωισμού. Πράγμα που την καθιστά πιο συνεκτική, αλλά στο βάθος και πιο ευάλωτη.''


το δευτερο :

Το διαζύγιο με την κοινωνίαΤου ΜΑΡΚ ΛΑΖΑΡ:'

'Ορισμένες επέτειοι είναι θλιβερές. Το 1968 ο άνεμος της αμφισβήτησης έπνεε στην Ευρώπη, τουλάχιστον στη Δυτική. Ο καπιταλισμός θεωρούνταν ετοιμοθάνατος, οι ιεραρχίες καταλύονταν, η αυθεντία διαπομπευόταν, οι εξουσίες απορρίπτονταν. Η απελευθέρωση, η χειραφέτηση, η επανάσταση ήταν έννοιες που σε μεγάλο βαθμό είχαν μπει στην καθημερινή ζωή. Η αριστερά είχε τον άνεμο στα πανιά της, εδραίωνε την πολιτιστική της ηγεμονία, εμφανιζόταν νικηφόρα.Η αντίθεση σε σχέση με την κατάσταση το 2008 δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη και πιο ανησυχητική.''http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=2122088


το τριτο Οι αιτίες της πανωλεθρίας
Του ΜΑΣΙΜΟ ΣΑΛΒΑΝΤΟΡΙ
''Η ιταλική αριστερά, πρώτη φορά στην ιστορία της, στερείται ενός μεγάλου πολιτικού υποκειμένου που να την εκπροσωπεί και να την οργανώνει. Η κραυγαλέα νίκη του Μπερλουσκόνι αντιπροσωπεύει κάτι πολύ περισσότερο από μια, σημαντική, έστω πολιτική και εκλογική υπόθεση, επειδή είναι η «αυτοβιογραφία ενός έθνους», ο καθρέφτης όλων των αδυναμιών του πολιτικού του πνεύματος, που απλώνουν τις ρίζες τους στην ιστορία της χώρας. Για όποιον ανήκει στην αριστερά τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι η στιγμή των επιλογών, που πρέπει να γίνουν από κοινού, με θάρρος και χωρίς προκαταλήψεις. Χρειάζεται να κατανοήσουμε τι μπορεί να σημαίνει σήμερα το να είναι κανείς αριστερός. Χρειάζεται να κατανοήσουμε ποιες είναι οι αιτίες της πανωλεθρίας που υπέστη η αριστερά στη χώρα μας, χρειάζεται να κατανοήσουμε αν υπάρχουν οι βάσεις για μιαν αναζωογόνησή της και υπό ποιες προϋποθέσεις. ''....

3 σχόλια:

vripol είπε...

Καί τό τρίτο καλό είναι: Αν δέν μπορούμε πρός τό παρόν νά απαγγείλουμε τίς μεγάλες αφηγήσεις, τουλάχιστόν νά προωθήσουμε τίς μικρές ιστορίες.

vripol είπε...

Παρακολουθώ τόν διάλογο στήν καλύβα. Ίσως πολλοί φίλοι νά μήν έχουν ιδέα τί ΄τραυματική εμπειρία είναι η κάθοδος στίς εκλογές χωρίς σοβαρές προυποθέσεις, καί τί συντρίμμια καταλείπει πίσω της.
Συνοπτικά σέ τί φάση ανάπτυξης κρίνεις ότι βρίσκεται σήμερα τό οικολογικό κίνημα στήν Ελλάδα;

Νοσφεράτος είπε...

Συνοπτικά;
θα ελεγα καλυτερα ιμπρεσιονιστικά ..

Ποσοτικά παει θαυμασια
( ενα κομμα απο ο % οταν εκτινασσεται στο 2,5 ή στο 3% σε ελαχιστο χρονικό διαστημα


οργανωτικά: ασαφεια ..οπως και ιδελογικά..

Εν δυναμει:
-----------
νομίζω οτι ειναι το κομμα που περικλειει μεσα του μια τεραστια δυναμική ελπίδας

Η οποια ομως ειναι εξαιρετική ευθραστη ακομα...

θελω να πώ : ειναι πιθανόν ο καταλυτης που θα αφυπνισει ισως και την κοινωνια πολιτών και τα κοινωνικά κινηματα προς συγκλισεις σε μια προοπτική υπερασπισης του Δημοσιου αγαθου ..

Αν δεν προλαβουν να πνιξουν αυτή την προοπτική τα ΜΜΕ , η εκλογολαγνεια , οι καραδοκουντες παραγοντες κλπ