Αναγνώστες

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

ακηδία





…. Είναι στιγμές καλοκαιριού που τα αστέρια πέφτουν
Από τον θόλο του ουρανού ,φεγγάρι ξεκολλά
Μια οκνηρία τριγυρνά , και τα πηγάδια ζέχνουν
Καθώς εντός , απέμειναν ,λασπώδη τα νερά


Εναι στιγμές που σε απορροφούν, εντός σου,μαύρες τρύπες
Του κόσμου σου το νόημα α-νοητα γλιστρά

Ζωύφια παιδευονται εις ,των πορτών σου ,σίτες
Και νιώθεις να σε τυραννούν φαντάσματα οικτρά .

Κάποιες στιγμές μελαγχολώ και νιωθω ακηδία
Σαν να μ’ αδειάζει η ψυχή από κάθε δροσιά

Σαν να κυλιέμαι σ' έρημο ,και κάτι σαν ναυτία
Σε λάσπη να βυθίζομαι ,σε βούρκου τα νερά …

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μετρίασε αριθμό συλλαβών σε 1ο στίχο 2η στροφή. Μέτρησε. Έχεις πολύ καλό αφτί.

Νοσφεράτος είπε...

Τι προτεινιες ; Συγκεκριμμένα ..

Ανώνυμος είπε...

Έχεις δεκαπεντασύλλαβο (ή περίπου) παντού, εκτός από 1ο στ., 2η στρ. Εκεί ξεφεύγεις πολύ. Δοκίμασε να το τραγουδήσεις στο μοτίβο τού Ερωτόκριτου. Θα ακούσεις το σφάλμα και θα το διορθώσεις. Το "σε απορροφούν" κάνει τη ζημιά.

Ανώνυμος είπε...

πολυ καλο

ιωαννης

Ανώνυμος είπε...

Εναι στιγμές που σε απορροφούν, εντός σου,μαύρες τρύπες
=
ειναι στιγμές που σε ρουφαν ,εντός σου,μαύρες τρύπες


Δημητρα

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...