13o Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Θεσ/νίκης: Στην εκμετάλλευση δίχως όρια, αλληλεγγύη χωρίς σύνορα!
Ρεπορτάζ-Φωτογραφίες: Ηλίας Παπαδόπουλος
Πλήθος κόσμου νέοι, αλλά και οικογένειες με μικρά παιδιά αρχίζουν να μαζεύονται από τις 7 το απόγευμα κάνοντας τη βόλτα τους και ξαπλώνοντας στο γρασίδι για να απολαύσουν ένα καλοκαιρινό απόγευμα σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Ο απειλητικός αέρας που χθες, Παρασκευή, είχε σηκωθεί από νωρίς και το ενδεχόμενο βροχής, δεν απέτρεψαν τους επισκέπτες από το να στηρίξουν το μήνυμα της διοργάνωσης, αλλά και να διασκεδάσουν.
Με πολλές συλλογικότητες- από αντιρατσιστικές ομάδες και ομάδες υποστήριξης μεταναστών μέχρι οικολογικές οργανώσεις και οργανώσεις εθελοντών για υλοποίηση προγραμμάτων ανθρωπιστικής και ιατρικής δράσης- να έχουν στήσει τα περίπτερά τους από νωρίς μέσα στην εβδομάδα, το Πάρκο των Σκύλων απέκτησε έναν αλλιώτικο αέρα ανοχής και αποδοχής όλων των ανθρώπων.
“Κάθε καλοκαίρι, εδώ και δεκατρία χρόνια, στήνουμε μια μεγάλη γιορτή. Στόχος μας είναι να μιλήσουμε για τους αγώνες των προσφύγων για ελευθερία, την πάλη των μεταναστών για νομιμοποίηση, τις μάχες ντόπιων και μεταναστών εργαζομένων για αξιοπρέπεια. Και ταυτόχρονα, να πειραματιστούμε για το πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς εκμετάλλευση, αποκλεισμούς και καταπίεση. Έτσι, συζητάμε και αποφασίζουμε όλοι μαζί, καλούμε τους φίλους μας να παίξουν –δωρεάν- μουσική, κουβαλάμε ταμπλό και μπύρες, ντόπιοι και μετανάστες μαζί, εθελοντικά.Φτιάχνουμε ένα χώρο ελευθερίας, όπου συναντιόμαστε με διαφορετικούς ανθρώπους και οργανώνουμε κοινούς αγώνες, στήνουμε παραστάσεις και ακούμε μουσικές έξω από το κύκλο του εμπορεύματος και γενικά, περνάμε καλά”, είναι το μήνυμα της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης..
Πολλές και διάφορες οι πολιτιστικές εκδηλώσεις. Όπως η Έκθεση Κινηματικής φωτογραφίας από πορείες και κινητοποιήσεις, προβολές ντοκιμαντέρ, θεατρικές παραστάσεις και θεατρικά δρώμενα , παιδότοπος με πρόγραμμα ειδικά προσαρμοσμένο για τους μικρούς επισκέπτες.
Εργαστήρια-Συζητήσεις
Μην παραλείψετε να παρακολουθήσετε και τα εργαστήρια που διεξάγονται το τριήμερο του Φεστιβάλ. Κατά την πρώτη μέρα αναπτύχθηκαν θέματα όπως αυτό των πολιτικών κρατουμένων, του κινδύνου του φασισμού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, της ίδρυση της Ένωσης Μεταναστών Εργατών, της Frontex και των στρατοπέδων κράτησης.
Η Αντιρατσιστική Κίνηση Ηγουμενίτσας περιέγραψε την κατάσταση στο Λιμάνι της πόλης, και τις συνθήκες στον πρόχειρο καταυλισμό των περίπου 450 μεταναστών που βρίσκονται εκεί. Η Ηγουμενίτσα λειτουργεί ως προσωρινός σταθμός για πολλούς μετανάστες, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν κάποιο φορτηγό για να κρυφτούν και να περάσουν στην Ιταλία. Συχνή κατάληξη ο θάνατος, εξαιτίας των συνθηκών μεταφοράς. Τα μέλη της Κίνησης αναφέρθηκαν στις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, η οποία όμως μοιάζει σιγά σιγά να αμβλύνει τη στάση της, αλλά και την αστυνομική βία (είναι νωπό ακόμη το περιστατικό του Κούρδου πρόσφυγα που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από Λιμενικούς). Καυτηρίασαν την απουσία οργανωμένου σχεδίου για το ζήτημα και τη συνεχή μετακύλιση ευθυνών ανάμεσα σε Δήμο-Νομαρχία-Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Όπως πληροφορήθηκε ο γράφων, που επισκέφθηκε για πρώτη φορά (και σίγουρα όχι τελευταία) το Φεστιβάλ, το μεγάλο “νταβαντούρι” γίνεται το Σάββατο, Μάλιστα, όσο σουρουπώνει, τόσο ανεβαίνει η ένταση και ο αριθμός των επισκεπτών. Σύντομα στήνονται και οι ψησταριές με τα σουβλάκια, ενώ κατά τις 9 το βράδυ αρχίζουν οι συναυλίες από τα περίπου 25 συγκροτήματα που συμμετέχουν στη διοργάνωση, δίνοντας μια εορταστική ατμόσφαιρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου