Όταν ο Ισοκράτης πήγε Πλατεία απο το Heroico Desembarazo

Όταν ο Ισοκράτης πήγε Πλατεία

Posted on Αυγούστου 26, 2011 by heroicodesembarazo

Τα γεγονότα της πλατείας σημάδεψαν την περίοδο της ελληνικής κρίσης. Αντί να προβώ εγώ ένας ασήμαντος μπλόγκερ σε μία κριτική αποτίμηση του τι συνέβη, προτιμώ να ακουστεί ο λόγος ενός αγαπημένου μου συγγραφέα που  πέρασε από κει και συμμετείχε.

Πριν κατεβεί πλατεία ο Ισοκράτης μου εκμυστηρεύτηκε πως τίποτα δεν μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα εφόσον δε σχεδιαστεί καλά (Αρεοπαγιτικός 11). Βλέποντας στην πλατεία πολίτες με το φραπέ να ωρύονται ενάντια σε συμπολίτες με σημαίες κόκκινου χρώματος τους συμβούλεψε να “μην εμπιστεύονται τη δική τους κρίση και να μη θεωρούν ως σωστές τις απόψεις των επιπόλαιων ανθρώπων, και δεύτερον να μην εκφέρουν βιαστικά τις απόψεις τους για θέματα που δε γνωρίζουν, αλλά να περιμένουν μέχρι τη στιγμή που θα είναι σε θέση να συμφωνήσουν με τους ανθρώπους που διαθέτουν μεγάλη εμπειρία στα θέματα τούτα”(Παναθηναϊκός 272).

Έπειτα τους συμβούλεψε να θέτουν στόχους που θα ξεκαθαρίσουν τις στρατηγικές τους(τοις Ιάσονος παισίν 8). Κάθε τακτική πρέπει να είναι ακριβής (περί Ειρήνης 25), αποτελεσματική ( προς Δημόνικον 47), πρακτική (Παναθηαϊκός 30), στη σωστή χρονική στιγμή (προς Νικοκλήν 33), να επιδιώκει συνεργασίες με άτομα που είναι τα πιο ικανά να υλοποιήσουν το προγραμματισμένο στόχο ( Προς Διόνυσον 6). Παράλληλα, τέθηκε υπέρ μιας επικοινωνίας πρόσωπο με πρόσωπο, και όχι μέσω ίντερνετ επιστολών, γιατί εξηγούνται τα πράγματα καλύτερα, υπάρχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και προτροπή για δράση (προς Διόνυσον 2-3).

Επίσης, έδωσε έμφαση στο ποιος πράττει και ποια τα νικηφόρα χαρακτηριστικά του:

“πνεύμα εφευρετικό, ικανό για μάθηση, μόχθο … τόλμη, σωφροσύνη … αυτοπεποίθηση” (περί της αντιδόσεως 189) που θα δράσει έτσι ώστε να δημιουργήσει νέες πρακτικές για δράση απρόβλεπτες από την κυρίαρχη κανονιστικότητα, υπενθυμίζοντάς μου ότι και ο ίδιος έκανε κάτι παρόμοιο δημιουργώντας το δικό ύφος γραπτού λόγου με προφορικά γνωρίσματα (Παναθηναϊκός 11).

Στη συνέχεια τόνισε το σκοπό. Όπως στον ίδιο, ο κύριος παρονομαστής των λόγων του ήταν ο πανελληνισμός που απαιτούσε ένα κοινό που έπρεπε να μην είναι προσκολλημένο στους αθηναϊκούς λόγους, έτσι και “σεις θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα λόγο που να απευθύνεστε σε ένα νέο πολιτικό υποκείμενο”.

Κατά συνάφεια, μίλησε και για την πράξη: “Μην ξεχνάτε τι δημιούργησα! Η πρόζα μου είχε σκοπό να διαβαστεί σε αντίθεση με τις απαιτήσεις του κυρίαρχου ρητορικού καθεστώτος. Δείτε τον Παναθηναϊκό και την Αντίδοση και εμπνευστείτε!

Εμπνευστείτε από το μέσο που έφτιαξα. Ένα νέο μέσο που κοίταξε στο μέλλον πέραν της προφορικής κουλτούρας της εποχής μου. Ξεπέρασα τις παραδοσιακές δεσμεύσεις, πρόδωσα την κυρίαρχη παράδοση. “

Πανηγυρικός 9 : “ο τρόπος με τον οποίο θα εκμεταλλευτούμε τις παλιές πράξεις την κατάλληλη στιγμή είναι προτέρημα σωφρόνων ανθρώπων”. Ο καιρός για τον Ισοκράτη αφορά την κατάλληλη συνάντηση ιστορικοπολιτισμικών συγκυριών. Το δώρο του καιρού είναι ικανό να δημιουργήσει ένα αν-υπαρκτό παράλληλο εδώ και τώρα.

Αυτά μου είπε ο Ισοκράτης ύστερα από τη συμμετοχή του στην πλατεία. Και αυτές οι συμβουλές ας είναι σύμβουλος των επόμενων υποκειμενοποιήσεων!

(το κείμενο είναι εμπνευσμένο από τo “Antecedents of public relations planning and new media tactics in the rhetoric of Isocrates”)