ενα αξιοπροσεκτο αρθρο του Ν. Σαραντάκου :Να γυρίσουμε στην εκπαίδευση του 1955;

Να γυρίσουμε στην εκπαίδευση του 1955;

αποσπασμα :

Ο Κ.Γ. πάντως δεν είναι πάντως ο μοναδικός που υποστηρίζει ότι η αγραμματοσύνη στις μέρες μας επεκτείνεται και γενικεύεται. Δεν είμαι βέβαιος ότι είναι έτσι. Η δική μου αίσθηση είναι πως ο σημερινός δεκαοχτάρης κατά μέσον όρο ξέρει πολύ περισσότερα πράγματα από τον δεκαοχτάρη του 1955. Η διατύπωσή μου είναι εσκεμμένη: δεν γράφω “απόφοιτος Λυκείου” ή 6ταξίου γυμνασίου, για να θυμίσω ότι το 1955 ήταν λίγοι όσοι τελείωναν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αλλά και σε απόφοιτους να περιοριστούμε, και πάλι πιστεύω ότι εξιδανικεύουμε τα πράγματα ως προς τις θηριώδεις γνώσεις των παλιότερων.

Θέλω να πω ότι τα σημερινά γλωσσικά μαργαριτάρια τα έχουμε όλοι μπροστά στα μάτια μας, οπότε βαραίνουν περσότερο -ενώ τα μαργαριτάρια του 1955 και του 1965 έχουν φυσικά ξεχαστεί. Ωστόσο, σας παραπέμπω στο βιβλίο “500 μαργαριτάρια” του Βλοντάκη, που εκδόθηκε στη δεκαετία του 1960, για να δείτε το αυτονόητο, ότι φριχτά μαθητικά μαργαριτάρια γίνονταν και τότε, και μάλλον χειρότερα. Κι έπειτα, δεν είναι τα μαργαριτάρια αποκλειστικότητα των νεότερων. Ο Π. Τατούλης, που είπε για “εδώδιμους δρόμους”, δεν είναι κανένας έφηβος, ούτε πολύ περισσότερο ο Καρατζαφέρης που είπε για εδώδιμους τρομοκράτες -αν και αυτός ίσως δεν έχει βγάλει εξατάξιο γυμνάσιο, οπότε δεν πιάνεται.