απο το Alain Badiou. H Ηθική : Δοκίμιο για τη συνείδηση του Κακού. Μετάφραση Β Σκολίδης . Κ . Μπομπας Scipta (1993).1998 σ 67
Έτσι νοούμενο είναι φανερό πως το ζώο άνθρωπος δεν εξαρτάται «καθ εαυτόν »απο καμία αξιολογική κρίση . Είναι αναμφίβολο ότι ο Νίτσε έχει δίκιο, από τη στιγμή που ορίζει την ανθρωπότητα με γνώμονα τη ζωτική της ισχύ, όταν δηλώνει πως είναι ουσιαστικά αθώα , αμέτοχη η ίδια στο Καλό και στο Κακό. Η χίμαιρα του συνίσταται στο ότι φαντάζεται μια υπερανθρωπότητα που να επανέρχεται στην αθωότητα,όταν βρεθεί απελευθερωμένη από την καταχθόνια επιχείρηση εξουθένωσης της ζωής που απεργάζεται η δυνατή μορφήτου Ιερέα . Όχι , καμία ζωή , καμία φυσικήδύναμη, δεν θα μπορούσε να είναι πέραν του Καλου και του Κακού. Εκείνο που πρεπει να πούμε είναι ότι κάθε ζωή , του ζώου άνθρωπος εξίσου, είναι εντεύθεν του Καλού και του Κακού
σ 67
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου