Η «άλλη Θεσσαλονίκη»
Στο
επίκεντρο του πανελλήνιου ενδιαφέροντος αλλά και μερίδας του διεθνούς τύπου
βρέθηκε το τελευταίο διάστημα η Θεσσαλονίκη για εκλογικούς και όχι μόνο λόγους:
·
« βαθύ
μπλε, σχεδόν μαύρο» το χρώμα της στον πολιτικό χάρτη, μετά την άλωση και
της νομαρχίας από τον ακροδεξιό λαϊκιστή, Π. Ψωμιάδη, προς δόξαν του «σκληρού
ροκ».
·
ακροδεξιοί τραμπούκοι διαλύουν επιστημονικό
συνέδριο για την αρχαία Μακεδονία, «για να υπερασπίσουν την εθνική μας ανδροπρέπεια»(!). Οι τοπικές αρχές «ποιούν την νήσσαν» και ο κ. Παπαθεμελής,
υπερθεματίζοντας, τους προσφέρει πλήρη πολιτική κάλυψη.
·
«χέρι-χέρι
με τον Καρατζαφέρη» η Θεσσαλονίκη της εθνικιστικής περιχαράκωσης και του
ρατσισμού σέρνει το χορό της «καθαρής
Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών».
Φωτεινή εξαίρεση στο γκρίζο αυτό φόντο
αποτέλεσε η «άλλη Θεσσαλονίκη» των κοινωνικών κινημάτων, των
συνδικαλιστικών και πολιτικών οργανώσεων της «Πρωτοβουλίας για το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ», που ξαναζωντάνεψε και ανέδειξε ως διαχρονικά σύμβολα πάλης κατά του
πολέμου και «των αυγών του φιδιού» τα
ολοκαυτώματα σ’ αυτή την πόλη την
περίοδο της ναζιστικής – φασιστικής Κατοχής: την εξόντωση των κατοίκων του
Χορτιάτη, των Ελληνο- Εβραίων και των Τσιγγάνων, για τους οποίους η επίσημη ιστορία
απαξίωσε να γράψει την παραμικρή λέξη. Αυτή είναι οι δικοί μας «πολιούχοι», οι δικοί μας «άγιοι χωρίς σπαθιά».
Και αξίζει
ιδιαίτερη τιμή στην «Κίνηση Πολιτών
Χορτιάτη» που υπερασπίζεται με κίνδυνο και πάθος τόσο το φυσικό περιβάλλον
όσο και την ιστορική μνήμη. Αξίζει ιδιαίτερη τιμή στον πρωτοπόρο «δάσκαλο χωρίς σύνορα», τον σύντροφο
Άγγελο-που εδώ και χρόνια, μαζί με άλλους συναδέλφους του μάχεται εναντίον του
κοινωνικού αποκλεισμού των Τσιγγάνων και των εγκλείστων στις φυλακές Διαβατών-
γιατί ανέσυρε το βαρύ καπάκι της λήθης που σκέπαζε τους Ρομά – θύματα της
ναζιστικής θηριωδίας, οργανώνοντας μια συγκινητική εκδήλωση στο σχολείο του
Δενδροπόταμου, με τη συμμετοχή ανθρώπων-συμβόλων αυτής της πόλης: οι επιζώντες
των ολοκαυτωμάτων, αντιφασίστες αγωνιστές, Μωυσής Μπουρλάς και Θόδωρος Βαλαχάς,
και ο Παλαιστίνιος «γιατρός χωρίς σύνορα»,
Σαμπάχ Αμπτέλ Ραχήμ.
Η «άλλη Θεσσαλονίκη» της «Πρωτοβουλίας
για το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ», δεν διάλεξε, λοιπόν, τυχαία τον τόπο
της σφαγής των Χορτιατινών ως αφετηρία της αντιπολεμικής πορείας που οργάνωσε
ανήμερα του Αϊ-Δημήτρη με συμβολική κατάληξη την Πλατεία Ειρήνης στο Δήμο Νεάπολης. Φωνάζοντας: «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ», «ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ
ΤΟΥ», «ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ», «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΙΡΑΚ», «ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ»,
διασχίσαμε ένα σημαντικό μέρος των δυτικών συνοικιών της πόλης, προβάλλοντας τη
δική μας, επίκαιρη «ανάγνωση» της
Ιστορίας.
Για την «άλλη Θεσσαλονίκη» η μάχη για τη μνήμη
είναι η μάχη για το σήμερα. Δεν είναι επέτειος, δεν είναι παράτες, παρελάσεις
και δεξιώσεις για τους άκαπνους καρεκλοκένταυρους της εξουσίας. Είναι η ασίγαστη
πάλη της «ελευθερίας εναντίον της τυραννίας» και όχι μια
ακαδημαϊκή ενασχόληση με το παρελθόν, μια νεκρή παρελθοντολογία. Είναι η μάχη
για το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών, για τα κοινωνικά και πολιτικά
δικαιώματα που απειλούνται θανάσιμα από τις δυνάμεις του «Άξονα κατά της τρομοκρατίας».
Είναι η μάχη
για έναν «άλλο κόσμο», για μια Ευρώπη
- κοινό σπίτι των λαών της, για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και εκμετάλλευση.
Γι’ αυτό, σ’
αυτή την κινητοποίηση συναντήθηκαν και αναγνώρισαν τον εαυτό τους - έστω και σε
επίπεδο συμβόλων - όλες οι γενιές της πόλης που έδωσαν και δίνουν τη μάχη για
μια Θεσσαλονίκη φιλόξενη, ανοιχτή στους πρόσφυγες και τους μετανάστες,
πραγματική «μητρόπολη» των
ριζοσπαστικών – αντιπολεμικών κινημάτων.
Αυτή την
ιστορική ανάγκη αγωνίζεται να εκφράσει, στη θεωρία και την πράξη, η «Πρωτοβουλία
για το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ», που καλεί κάτω από τα πανό της όλους
τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης στο αυριανό
αντιπολεμικό συλλαλητήριο, λίγες μέρες πριν την ιστορική συνάντηση των ευρωπαϊκών
κινημάτων κατά της «νεοφιλελεύθερης
παγκοσμιοποίησης» στη Φλωρεντία.
ΜΗΤΑΦΙΔΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ
«ΑΥΓΗ», 30/10/02
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου