Η ιστορία μιας
μίζας.
Χρόνια περνούσε
έξω απ’ το παράθυρο
Μερικές φορές
χτυπούσε και το κουδούνι
Πιεστικά...
Άνοιγε την πόρτα
και την ανεχόταν
είχε άρωμα
«ευρωπαϊκό»
και του υποσχόταν
ήθελε να την
καταπιεί
σαν κουκούτσι στο
λαιμό καρφωνόταν.
Πέρασαν χρόνια
επισκέψεων
Και μήνες
σιχαμάρας
Κι εγκαταστάθηκε
σε καναπέδες
Σε καρέκλες και
σε τραπέζια
Κι έτρωγε κι
έτρωγε κι έτρωγε
Και πασαλείβονταν
και χόντραινε
Κι έγινε
βουλιμική
Και ξέχασε να
σταματήσει
Μέχρι που τον
κατάπιε.
------
αντε ..και με τη Νίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου