Κατά τη γνώμη μου, πάντως, το χειρότερο με τον Καραμανλή είναι ότι είναι περίπου "ένας από εμάς". Εκφράζει δηλαδή μια οικεία νεοελληνική μορφή με λίγες καλές προθέσεις επιπέδου καφενείου, με μειωμένη διάθεση και επάρκεια στη δουλειά του, με κλίση στη χαλάρωση, τον ωχαδερφισμό, την μπάλα και τη θάλασσα. Με ανοχή (ή συμμετοχή, στη χειρότερη περίπτωση) στην οικονομική διαφθορά. Επειδή είναι ένας από τους πολλούς της ίδιας φύρας βγήκε πρωθυπουργός σε αυτή τη χώρα, επειδή υπάρχουν πολλοί σαν κι αυτόν στην Ελλάδα, ζούμε τη σημερινή ημι-κατάρρευση σε μια άκρως άδικη κοινωνία».

ΤΡΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΤΗΡΕΙ Ο Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Η εκκωφαντική σιωπή του τέως πρωθυπουργού
Χρυσός για το κόμμα του ή ένοχη για τον ίδιο και τις επιλογές του, η σιωπή του τέως πρωθυπουργού έχει προκαλέσει ποικίλες ερμηνείες και σχόλια. Ειδικά όταν είναι αυτός που παρέδωσε μια χώρα στα πρόθυρα χρεοκοπίας.