εγω ομως φοβαμαι Καναλιωτη
και λυπαμαι
φοβαμαι τους ανθρωπους
που ειχανε βολευτει τοσα χρόνια
μεροδουλι μεροφαι αντε κανενα
γλυψιμο με το Πασοκ και ειχαν και αποψη
και δηλωναν και
''αριστεροι'' τρομαρα τους
μεσα στην νυχτωμένη τους απάθεια
και τη νωθροτητα του νου
φοβαμαι που ξυπνησαν ξαφνικά και θυμηθηκανε
την επανασταση και το Εαμ ,μεσα στη κολαση αυτή πουναι στρωμένη με
καλές προθεσεις
- Που πατε ορέ ,γυμνοι, τυφλοι ,χωρις πυξιδα
μα
και χωρις αγάπη ;
λυπαμαι
τους μικροαστους που νομιζουνε πως
φθανει η οργή
σε τουτον τον ανηλεή αιώνα και μαστιγωνουνε τη θαλασσα
,φοβαμαι Καναλιωτη ,
την συντριβή
κια τη μελαγχολία που μας
περιμένει ,
που πατε ορέ ,τελειωσανε τα εβδομήντα ,εχουμε
δυοχιλιαδες δεκα και φοβαμαι
και λυπαμαι..
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου