Φρόιντ : Περι της ορμής του Θανάτου
Το επόμενο βήμα το εκανα με το Πέρα από την αρχή της Ηδονής
(1920) όταν παρατηρησα για πρώτη φορά τον ψυχαναγκαστικό χαρακτήρα της
επανάληψης και τον συντηρητικό χαρακτηρα της ορμικής ζωής ....έβγαλα το
συμπέρασμα ότι, εκτός από την ορμή που αποσκοπεί στη διατήρηση του
ανθρώπου και στη σύνδεση του με μεγαλύτερες ενότητες πρέπει να υπάρχει
και μια αντίθετη που τείνει να διαλύσει αυτές τις ενότητες και να τις
επαναφέρει στην πρωταρχική του,μη οργανική κατάσταση . Δηλαδή εκτός
αποτον έρωτα υπάρχει και ο θάνατος. Από την μεταξύ τους δράση και
αντίδραση θα μπορούσαν να εξηγηθούν τα φαινόμενα της ζωής . Δεν ήταν
όμως εύκολο να καταδείξουμε τις δραστηριότητες τηςορμης του θανάτου
....υποθεσαμε πως η ορμή του θανάτου εργάζεται βουβά στο εσωτερικό της
ζώσας ουσίας για τη διάλυση της
Σιγκμουντ Φρόιντ Ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας μτφ Γιώργος Βαμβαλής ,
Επικουρος , Αθηνα Γ εκδοση 2005
3 σχόλια:
Ο Φρόυντ απογοητευμένος από την απίστευτη καταστροφικότητα του ανθρώπου στον Β! Παγόσμιο Πόλεμο κατέληξε στην διατύπωση της θεωρίας (που είχε διατυπωθεί από τους αρχαίους) σύστασης της ανθρώπινης ψυχής από ασυνείδητες δυνάμεις του έρωτα και του θανάτου που βρίσκονται πάντα σε μείξη στον άνθρωπο και όταν δοθεί η ευκαιρία απελευθερώνονται οι πανίσχυρες ορμές του κακού υπεύθυνες και για τις αγριότητες των πολέμων.
Καλό βράδυ.
κοστα ευχαριστω για το ωραιο και γονιμο σχολιο
Νομίζω οτι ο Φρόυντ εκφράζει επιστημονικά μια ποιητική ιδέα η οποία ήταν ήδη απεικονισμένη στην Μεσευρώπη από τον Ρίλκε στο έργο του "το τραγούδι του Έρωτα και του Θανάτου του Σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε".
Δημοσίευση σχολίου