· Το ίδιο ισχύει και για τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό- αν και το γεγονός αυτό το απορρίπτουν οι οπαδοί του και οι δυτικοί.
Ο Πνευματικός θεμελιωτής του ριζοσπαστικού Ισλάμ είναι ο Σαγίντ Κουτμπ, ένας Αιγύπτιος διανοούμενος τον οποίο εκτέλεσε ο Νάσσερ το 1966.
Τα γραπτά του Κουτμπ φανερώνουν την επίδραση που άσκησαν σε αυτόν πολλοί ευρωπαίοι στοχαστές όπως ο Νίτσε, και βρίθουν ιδεών που έχουν αντιγραφεί από την Μπολσεβίκικη παράδοση…
Η πεποίθηση του ότι η επαναστατική βία είναι μια καθαρτήρια δύναμη έχει περισσότερα κοινά με τους Ιακωβίνους παρά με τους ασασσινους του 12 ο αιώνα. Οι ασασισινοι σκότωναν ηγέτες για τους οποίους πίστευαν ότι έχουν παρεκκλίνει από την αληθινή οδό του Ισλάμ’ ωστόσο, δεν πίστευαν ότι η τρομοκρατία θα μπορούσε να τελειοποιήσει την ανθρωπότητα ούτε θεωρούσαν την αυτοκαταστροφή στις επιθέσεις αυτοκτονίας ένα σύμβολο προσωπικής κάθαρσης . Αυτές οι αντιλήψεις εμφανίστηκαν στον 20ο αιώνα, όταν οι ισλαμιστές στοχαστές δέχτηκαν την ευρωπαϊκή επίδραση .
Ο Αλί Σαριάτι-προκάτοχος του Αγιατολαχ Χομεϊνί ως ηγέτης των Ιρανών φονταμενταλιστών –υπεραμυνόταν του μαρτυρικού θανάτου ως μιας κεντρικής πρακτικής στο ΙΣΛΆΜ,αλλά η άποψη του ότι ο μαρτυρικός θάνατος αποτελεί επιλογή προηλθε από την νεωτερική δυτική φιλοσοφία .
Ο Φονταμενταλιστικός επαναπροσδιορισμός του σιισμου από τον Σαριατι παρέπεμπε σε μια ιδέα υπαρξιακής επιλογής που πήγαζε από τον Χάιντεγκερ
πηγη:John Gray ,Μαύρη Λειτουργία, Η αποκαλυπτική θρησκεία και ο θανατος της Ουτοπίας, εκδόσεις Οκτώ 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου