ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑς ΤΟ φΛΟΓΙΣΤΡΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΨΕΙ ΞΑΝΑ ΤΗΝ οΙΚΟΝΟΜΙΑ ...

Η Θεωρία του «Φλόγιστρου»

O Stahl βοήθησε την ανάπτηξη και την προώθηση της Θεωρίας του «Φλόγιστρου».

Η Θεωρία του «Φλόγιστρου» ήταν μια προσπάθεια στον 17^ο αιώνα να εξηγηθούν τα φαινόμενα της φωτιάς και της οξείδωσης γενικότερα.

Η Θεωρία του «Φλόγιστρον» (από την αρχαία ελληνική «φλογιστόν», δηλ. φλεγόμενο, από την «φλοξ», δηλ. φλόγα) άρχισε κατ' αρχή το 1667 από τον Johann Joachim Becher, ως μια επιστημπνική θεωρία που θεωρούσε την ύπαρξη ενός επιπλέον στοιχείου, σε σχέση με τα τέσσερα (4) κλασσικά στοιχεία των Ελλήνων και ονομάστηκε «Φλόγιστρον» σημαίνοντας σαφώς ότι ήταν ένα παρόμοιο με το στοιχείο «Φωτιά», που περιέχουνταν στα έφλεκτα σώματα και απελευθερώνονταν κατά τη διάρκεια της καύσης. Με παρόμοιο τρόπο «εξηγούσε» και το σκούριασμα (οξείδωση) των διαφόρων μετάλλων.