Φυλλοροούμε
Εστι κι αλλιώς στη ζωή μας πτωχεύουμε
Και ζητιανεύουμε
Λιγάκι να ξεκλέψουμε αγάπη ,
Πτωχεύουμε
Σαν τα τζιτζίκια τον χειμώνα
Σ αυτόν τον κόσμο που όλο αλλάζει
Κάθε πρωί που ξυπνάμε όλο και πιο πολύ πτωχεύουμε
Και
Κάθε βράδυ
Κάθε άγρυπνο βράδυ
Καθε αναθεματισμένο βραδυ
.......
Και μου λείπεις
Ναξερες πόσο μου λείπεις …
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου