αραγε θ'αναγεννηθεις ξανά χελιδονάκι;

Μάιος 20, 2008 στο 10:44 π.μ.
antonis

Παρατηρώ πως, τελικά ,εδώ στην Χελιδόνα

γκρεμιστηκαν τα όνειρα ,δεν εμεινε κοτρώνα

Αχός βαρύς την πλάκωσε και μια μαύρη σκόνη

και το χελιδονάκι της ,ωσάν γατί , κρυώνει

και τουρτουρίζει σιωπηλό, χωρίς να βγάνει Ηχο

βαθειά εκει στά σκοτεινά , μες τον μεγάλο Πίθο

και οι Κυρίες οι όρθιες ,που δείχνουν κωλομέρια

στέκονται εκεί και απορούν μ’ αυτή του τη Μιζέρια…

.ειναι βαρύς ο στεναγμός κι ειναι μεγάλο Κρίμα

Στην Χελιδόνα δεν μπορεί -πια- να σταθεί ουτε ποίημα

έπεσε μαύρη απελπισιά και πάψανε τα λόγια
μονάχα οι Κώλοι μείνανε να πλέκουν Μοιρολόγια….


Αραγες θ’ αναγεννηθείς ξανά Χελιδονάκι
που τουρτουρίζεις- σαν γατί-μες το καλοκαιράκι;