Η κοινωνία της επιτήρησης
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=45003544
διαβαστε τι εγινε εν μεσω καλοκαιριου
Και τι κοσμο , τι Μεγαλο αδελφο μας ετοιμάζουν
επιλέγω αποσπάσματα
''Στις ΗΠΑ φακελώνονται και επιτηρούνται ως «επικίνδυνοι» οι ειρηνιστές και οι αγωνιζόμενοι κατά της ποινής του θανάτου. Η επιτήρηση περιλαμβάνει τα τηλέφωνα και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Υπάρχουν σήμερα στην Αμερική 12 μυστικοί κατάλογοι «υπόπτων» προς επιτήρηση και περιλαμβάνουν ένα εκατομμύριο άτομα. Τον Μάρτιο του 2008, ο διευθυντής του FBI Ρόμπερτ Μίλερ παραδέχτηκε ενώπιον της Γερουσίας ότι τουλάχιστον σε 100.000 περιπτώσεις η σήμανση ήταν εσφαλμένη και ζήτησε δημόσια συγγνώμη γι' αυτό από τους θιγόμενους συμπολίτες του. ''
''Ο Συντηρητικός γερουσιαστής Αλεξ Τιρκ, πρόεδρος του CNIL, επισημαίνει ότι με το επίμαχο διάταγμα «ο ιδιωτικός βίος αποβαίνει είδος υπό εξάλειψιν», ότι θίγεται το «κράτος δικαίου» και διολισθαίνουμε προς μια «κοινωνία επιτήρησης». Ο ίδιος μνημονεύει το παράδειγμα του βατράχου: εάν το νερό της κατσαρόλας είναι καυτό, ο βάτραχος θα κατορθώσει να βγει από αυτήν. Ομως, εάν η θερμοκρασία του νερού ανέρχεται βαθμιαία, ο βάτραχος δεν θα το αντιληφθεί και θα παραμείνει μέχρι του τελικού βρασμού, χωρίς αντίδραση.''
Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=45003544
διαβαστε τι εγινε εν μεσω καλοκαιριου
Και τι κοσμο , τι Μεγαλο αδελφο μας ετοιμάζουν
επιλέγω αποσπάσματα
''Στις ΗΠΑ φακελώνονται και επιτηρούνται ως «επικίνδυνοι» οι ειρηνιστές και οι αγωνιζόμενοι κατά της ποινής του θανάτου. Η επιτήρηση περιλαμβάνει τα τηλέφωνα και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Υπάρχουν σήμερα στην Αμερική 12 μυστικοί κατάλογοι «υπόπτων» προς επιτήρηση και περιλαμβάνουν ένα εκατομμύριο άτομα. Τον Μάρτιο του 2008, ο διευθυντής του FBI Ρόμπερτ Μίλερ παραδέχτηκε ενώπιον της Γερουσίας ότι τουλάχιστον σε 100.000 περιπτώσεις η σήμανση ήταν εσφαλμένη και ζήτησε δημόσια συγγνώμη γι' αυτό από τους θιγόμενους συμπολίτες του. ''
''Ο Συντηρητικός γερουσιαστής Αλεξ Τιρκ, πρόεδρος του CNIL, επισημαίνει ότι με το επίμαχο διάταγμα «ο ιδιωτικός βίος αποβαίνει είδος υπό εξάλειψιν», ότι θίγεται το «κράτος δικαίου» και διολισθαίνουμε προς μια «κοινωνία επιτήρησης». Ο ίδιος μνημονεύει το παράδειγμα του βατράχου: εάν το νερό της κατσαρόλας είναι καυτό, ο βάτραχος θα κατορθώσει να βγει από αυτήν. Ομως, εάν η θερμοκρασία του νερού ανέρχεται βαθμιαία, ο βάτραχος δεν θα το αντιληφθεί και θα παραμείνει μέχρι του τελικού βρασμού, χωρίς αντίδραση.''
11 σχόλια:
Έστι Δύσης οφθαλμός, ός τά πάνθ΄ορά..
Δεν μου λές Vripolidako
γιατί μολις σ' αφήσω λίγο λάσκα πας και κανεις μμαμακιες ε;
Μια χαρά δεν σ'εχω εδώ πέρα με τα ποιηματάκια σου , τις παροιμιες σου τα σεα σου τα μεα σου ;
(καταλαβαινεις τι νοάω ιέτσι;
κατσε φρονιμα και άιντε γραψε κανα ποιημα ..
Πατέρα μου σεβάσμιε καί πολυαγαπημένε,
ζητώ τήν άδειαν νά εμβώ
στά βαθη τού σπηλαίου.
Μάλιστα, γέμισε κουβά μέ γάργαρον νεράκι,
υποβρυχίως νά αισθανθώ αθώον εμβρυάκι,
απόλυτα περίκλειστον, τέλεια προστατευμένον,
έμπλεον γαλήνειας σιγουριάς ως
στής μητρός τήν μήτραν.
Διότι, νά μ εκτελέσουνε ζητούν οι Ευπτσίδες
καθώς τούς αποκάλεσα προδότες καί σκιτζήδες.
Σχώρα πατέρα στό παιδί ετούτο τό ξεπόρτι,
καί δώσε μου δι αλλοδαπήν σίγουρο πασσαπόρτι,
δέν μέ πειράζει άν φαλακρή έχει φωτογραφία,
φτάνει μ ασφάλειαν νά κρυφτώ
απ τήν ΕΥΠηρεσίαν.
vripolίδης μετά βίας καί ασθμαινόντως, μέ εργώδεις διά τήν ηλικίαν του ελιγμούς, μόλις αποφεύγων τάς συρίττουσας παρά τήν ποντιακήν κεφαλήν του φονικάς (δυνάμει) βολίδας, ριπτομένας υπό λυσσαλέων πρακτόρων τής ΕΥΠ .
Vripolidh ενα εχω να σου πώ :
Ο κίνδυνος που φαινομενικά αναδεικνύεται για υποθέσεις, τη σοβαρότητα των οποίων ουδέποτε υποτίμησα, είναι υπαρκτός. Δεν εθελοτυφλούμε, αλλά και δεν θα γίνουν τροχοπέδη για τη συνέχιση του έργου μας. Είμαστε υποχρεωμένοι όλοι μας, ο καθένας στον τομέα του αλλά και συνολικά ως συμπαγής ομάδα, να ακολουθούμε αυτό το δύσκολο δρόμο.
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;
Vripol ελπίζω να πρόλαβες και κυρίως να μην διακόπτω τις ανταλλαγές των στίχων.Ήθελα να παρατηρήσω ότι στην Ελλάδα, δεν ξέρω γιατί, μάλλον λόγω άρνησης προσαρμογής,είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν τέτοια συστήματα (το ξέρει όποιος έχει π.χ. δοκιμάσει να χρησιμοποιήσει ένα ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα και ακόμα καλύτερα όποιος έχει προσπαθήσει να το εγκαταστήσει).Πήγα να πω έπίσης ότι θα ήταν καλύτερο για τον τελευταίο να πάρει το αίσθημα και να πάει στα Παρίσια μετά όμως θυμήθηκα ότι το άρθρο στο πρώτο μέρος μιλάει για τη Γαλλία. Μου αρέσει επίσης που οι Γάλλοι πρώτα απαγορεύουν τα θρησκευτικά σύμβολα στα σχολεία για να μη θιγεί η αρχή της κοσμικότητας (της λαισιτέ εννοώ) και μετά τηρούν αρχεία. Προστασία προσωπικών δεδομένων και ξερό ψωμί. Ελπίζω πάντως να υπερβάλει λίγο ο συγγραφέας του άρθρου.
κατά τα άλλα,τα λίγα data ζάχαρη και τα καθόλου μέλι,όπως έλεγε και ο παπούς μου.
coerdia
Επίσης: ο vripol μετά από αυτή τη φωτογραφία που του έβαλες στον επαίνο για το ποίημα το προχτεσινό,πώς να εννοήσει τον κίνδυνο που φαινομενικά αναδεικνύεται για υποθέσεις,η σοβαρότητα των οποίων ουδέποτε υποτιμήθηκε και ο οποίος είναι υπαρκτός; με τέτοια φωτογραφία δεν θα τον εννούσε ακόμα κι αν ήταν καταφανώς αποδεδειγμένος...
Καλή μου Coerdia, με χαρα τά σχόλια σου διαβάζω,
καί πάντα είσαι ευπρόσδεκτη σαν σ έρημο βροχούλα.
Σύμβολο είσαι ποίησης
άφθαστης εις αξίαν
μπροστά σου οι μπαρούφες μου δραχμήν δεν πιάνουν μίαν.
Πάτερ, με την σαφήνειαν των τελευταίων σου λόγων,
τά λαγαρά νοήματα σκέψεων παραλόγων,
πού ως σοφός εκστόμισες στήν ζόρικη την ωρα,
γλύτωσα το τομάρι μου καί σού απαντάω τώρα:
ο κίνδυνος ο ανύπαρκτος, ο φαινομενικός, (τουτέστιν ο κι αν φαίνεται ωστόσο μη υπαρκτός), είν υπαρκτός διατείνεται ο νουδουαρχηγός,
καί κατετάγη δι αυτής
στό Γκίνες, ως σοφός.
Λέγω δι αυτόν πού εκστόμισε
την μπουρδοφόραν σκέψιν:
μωραίνει ο μέγας δημιουργός
όν βούλεται απολέσειν
Vripol ευχαριστώ πολύ, η σφραγίδα και η συνοδευτική φωτογραφία που έλαβες σου αρμόζουν απόλυτα πέραν κάθε αμφιβολίας και σύγκρισης.
Αυτό το θέμα εδώ που γράφουμε μου προκαλεί μεγάλα προβλήματα γι'αυτό, με την άδειά σας, θα διηγηθώ ένα περιστατικό σχετικό με το μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι.
Μια φορά ήμουν σε ένα μαγαζί που έχουν κάτι γνωστοί μου. Δίπλα ακριβώς είναι ένα άλλο μαγαζί με τρόφιμα, ποτά κτλ. Ήμασταν εκεί τρεις-τέσσερεις γυναίκες, κάτι παιδάκια που τρέχανε μέσα κι έξω από το ένα μαγαζί στο άλλο και καθόμασταν μέχρι να περάσει η ώρα και να κλείσουν τα καταστήματα. Σε κάποια στιγμή έρχεται ένας νέος και μπαίνει μέσα στο διπλανό μαγαζί και πάει και στέκεται πίσω από τον πάγκο και δίπλα στο ταμείο. Η κοπέλλα που δούλευε στο μαγαζί ήταν έξω μαζί μας και μπήκε μέσα να εξυπηρετήσει και βλέποντάς τον να έχει πάει πίσω του λέει "τι θέλεις;βγες έξω". Αυτός δεν μιλούσε καθόλου μόνο την κοίταζε. Σε κάποια στιγμή του φωνάζει "σου είπα να βγεις έξω" κι εκείνος τη χτύπησε στο πρόσωπο. Τα χάσαμε όλες, οι μεγαλύτερες φώναξαν τους άντρες από τα διπλανά μαγαζιά και μάζεψαν τα παιδιά, το παιδί απτόητο δεν έβγαινε έξω με τίποτα,ούτε μίλαγε και τελικά το έβγαλαν έξω κακήν κακώς.
Μετά το παιδί ξάπλωσε κάτω μπροστά στο μαγαζί κι έκλαιγε κι έλεγε ότι δεν έκανε τίποτα. Ήρθε κόσμος, καλέσαμε την αστυνομία και το ασθενοφόρο, δώσανε νερό στο παιδί, το οποίο έφερε η κοπέλλα που είχε χτυπήσει,ήρθαν η αστυνομία και το ασθενοφόρο και πήραν το παιδί και την κοπελλα. Μείναμε με την εντύπωση ότι μάλλον είχε πάρει ναρκωτικά ή πάσχει από κάτι άλλο και δεν ήξερε τι έκανε και όντως αργότερα μάθαμε ότι ήταν άρρωστο. Οι αντιδράσεις κρίθηκαν εκ των υστέρων από άλλους υπερβολικές κι από άλλους λογικές.
Αν κι εκείνη την ώρα δεν ξέραμε τι να κάνουμε,τα πράγματα θα είχαν πάει πιθανώς καλύτερα αν απλώς είχαμε βγει έξω από το μαγαζί και περιμέναμε την αστυνομία.Ακόμα δεν ξέρω κιόλας. Η κοπέλλα πάντως δεν μπορούσε να αφήσει το ταμείο. Κι εδώ σημειώνω ότι το μαγαζί είχε κάμερα η οποία δεν χρησίμευσε σε τίποτα απολύτως αλλά μάλλον χειροτέρεψε τις αντιδράσεις γιατί υπήρχε επειδή είχε διαγνωστεί ένας κίνδυνος τον οποίο θα μπορούσε να αποτρέψει.
Εκεί λοιπόν που είσαι ήδη φοβισμένος και αντιδράς σε τέτοια περιστατικά με τη σκέψη ότι μπορεί πχ να είναι ο άλλος οπλισμένος, μετά συνειδητοποιείς ότι είσαι και φοβισμένος και μωρός και στον δρόμο προς την απώλεια και άλλα δυσάρεστα. Επίσης σκέφτομαι τώρα που τα γράφω αυτά, ότι πιθανώς αποτελούν προσωπικά δεδομένα και δεν θα έπρεπε να τα γράφω στο ίντερνετ. Αλλά πιθανώς και αυτό που λέμε κοινωνία δεν υπάρχει, όπως έλεγε και η Θάτσερ.
Καταλήγω στο ότι στην παρούσα κατάσταση πραγματικά ο κίνδυνος που φαινομενικά αναδεικνύεται είναι υπαρκτός αλλά μπορεί άνετα να γίνει τροχοπέδη ακόμα κι αν υπάρχει συμπαγής ομάδα και όλοι προσπαθούν και μόνοι και μετά πολλών. Γι'αυτό καλύτερα προτού συνεχίσουμε το έργο μας και το δύσκολο δρόμο μας να σκεφτούμε πού βρισκόμαστε και αν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να μη φάμε το κεφάλι μας. Και ότι οι κάμερες και οι καταγραφές και ολόκληρη αυτή η πλευρά του εκσυγχρονισμού δεν θα μας βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση,αν δεν βλάψουν κιόλας, γιατί για να ωφελήσουν πρώτα πρέπει να ξέρουν όλοι αν και τι τις θέλουν και πότε και πώς χρησιμοποιούνται.Ευχαριστώ και σας χαιρετώ,
coerdia, προσπαθώντας να οδηγεί συντηρητικά ένα ξένο αυτοκίνητο στον δύσκολο δρόμο της απώλειας.
coerdia
δεν μπορουμε παρα να συνεχιζουμε
και προσπαθώντας να εχουμε επιγνωση
και καποια ευαισθησια
να μην αφεθουμε στην απογνωση
και ας υποκριθουμε οτι υπάρχει ακομα κοινωνία
και τις στιγμές που νιωθουμε εξαντλημένοι
μεσα στα κυματα του κόσμου αφημένοι
-οταν στη θαλασσα αναδυονται οι πνιγμένοι
και τα σκυλοψαρα ελοχευουν στα βαθια
τοτε στον Αγνωστο θεό προσευχηθείτε
στη καταγίδα που σιμώνει,μή χαθειτε..
Το είδες Νόσφυ που και η Θεά του τέλους του Δημητριάδη λέει:
"Η αγάπη δεν υπάρχει";
Και ο Δημητριάδης είναι στη θέση του Σολωμού: "αλλά Θεά δεν ημπορώ ν'ακούσω τη φωνή σου;" κ.τ.λ.
Κατά τα άλλα ό,τι λέει το πιό πάνω ποίημα.
coerdia
Εξαλλου το Λεει κιο Λακάν
''Αγαπη ειναι να δινεις αυτό που δεν εχεις
σ' αυτόν που δεν το χρειαζεται ''
Δημοσίευση σχολίου