Εμέ δεν γοητεύουνε οι όμορφοι σου στίχοι
Ούτε το Ύφος το βαρύ, και δεν μετρώ με πήχη
Την εξυπνάδα ,Μόρφωση και Τέχνη Ποιητική
Ο Έρωτας , Κικιτσα μου είναι Ασκητική
Πρεπει ν’ αφήσεις της καρδιάς να ρεύσει λίγο αίμα
Πρέπει αλήθεια ζωντανή να δώσεις, δίχως ψέμα
Πρέπει για λίγο να αφεθεις ,να τρέξεις σαν νεράκι
Κι οφείλεις για τον ερωτα να λιώσεις σαν κεράκι ….
Πρέπει από τα στηθια σου να στάξει λίγο Γάλα
Και ν ’αφεθεις στων Πόθων σου τα Μάγια τα μεγάλα
Πρέπει να ακούσω μέσα σου τους Μύχιους σου Ήχους
Να νιώσω έγκατα Ψυχής , Αγάπης αποήχους …
Ούτε το Ύφος το βαρύ, και δεν μετρώ με πήχη
Την εξυπνάδα ,Μόρφωση και Τέχνη Ποιητική
Ο Έρωτας , Κικιτσα μου είναι Ασκητική
Πρεπει ν’ αφήσεις της καρδιάς να ρεύσει λίγο αίμα
Πρέπει αλήθεια ζωντανή να δώσεις, δίχως ψέμα
Πρέπει για λίγο να αφεθεις ,να τρέξεις σαν νεράκι
Κι οφείλεις για τον ερωτα να λιώσεις σαν κεράκι ….
Πρέπει από τα στηθια σου να στάξει λίγο Γάλα
Και ν ’αφεθεις στων Πόθων σου τα Μάγια τα μεγάλα
Πρέπει να ακούσω μέσα σου τους Μύχιους σου Ήχους
Να νιώσω έγκατα Ψυχής , Αγάπης αποήχους …
19 σχόλια:
Μώ την Φουκωκικίτσα 'ς, σέφτελε. Νέπρε θα σταματάς ολίον να δεβάζουμε τά πόστεα' ς γιάμ θα γράφτς κι' άλλον. Ναθεμάσε, εθέλτς καί σχόλια, χιτλάκογλου χοτλάκ..
Αναρτησιολαγνία-Αναρτησιομανία
ΑΣΑΝΑΡΤΗΣΙΕΣ (παράτα τις υπερβολικές αναρτήσεις).
χε χε
Ξερεις γιατί γελαω; Γιατί καπως ετσι την πατησα κι εγώ κανα χρόνο πριν
Σε βλεω σε κανα μηνα να παθαινεις ιδεομανια κα τα λοιπά ..
Λοιπόν . Σταματα . Μη διαβαζεις αλλο ...Κανε μια βολτα ..Πηγαινε εξω στη φυση (ποιά φυση θα μου πεις ..ε ξερω γω ;)
Έναν αναγνώστη είχες σήμερα, κι αυτόν τον στέλνεις στήν φύση.
Πώς θέλεις Νοσφεράτε μου σχόλιο να φτουρίσει ;
Ψυχουλα για το δικο σου το καλό
το λεω ..Πανε μια βολτουλα ..Πριν σου κολήσει ο ιος της ιδεομανιας ..
Απο τηναλλ αμα γουσταρεις κατσε..
Φαινεσαι ενταξει παιδί.
Γιά να το λές κάτι ξέρεις εσύ..Εξ άλλου είναι 00.23 καί βρίσκομαι ακόμη στήν σπηλιά σου..μπρρρρ!!!
Την κοπανάω πάραυτα..
Α, να μην ξεχάσω το κυριότερο φεύγοντας: το ποίημα είναι υπέροχο..Τελικά, αιωνίως βασανιζόμενε Νοσφεράτε, έχεις ψυχή τρυφερή σαν μαρούλι, ρέ μπαγάσα.. :)
η σαν ντοματα..(εξαλλου ενα αλλο μου ψευδωνυμο ειναι Δρ Σαλατας..καληνυχτα μπρε)
Νοσφεράτε, ξαναδιάβασα το ποίημα στό φώς της ημέρας. Εξαίσιο..Μόνο δύο παρατητήσεις: 1)είναι λίγο ανεπίκαιρο γιατί ο Κικίτσας πέθανε πρό πολού.
2) Πουθενά δεν αναφέρεται ότι ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ είχε γυναικομαστία καί γαλακτόρροια.
Πέραν τούτων, κρούεις θύρας ανοικτάς: Ο Σαράντης Πρωτόπαπας διήγε ως γνωστόν βίον ασκητικότατον !vr
Εξαίρετο το ποίημα σου - σου στέλνω και γώ ένα ,σε απάντηση, με τίτλο
" Η πολλη ασκητική τρώει τον αφέντη"
"Ανάθεμα το ποίημα,
έχεις χτυπήσει διάνα,
με δεν αλλάζω εγώ μυαλά,
τα πόδια κάνουνε φτερά ,
και η καρδιά κοπάνα.."
Αφροξυλάνθη
Είναι απίστευτη η ευκολία με την οποία γράφεις όλα αυτά τα ποιήματα-σχόλια. Διαβάζω και θαυμάζω.
Μπράβο Νόσφυ
ε ειχα εμπνευση τοτες
τωρα εμεινα απνευστος..
μουφυγε κιο Βρουπολ
(το τεκνον ...(κι εσυ τεκνον Βρουπελ;)
μα πώς τα καταφέρνεις βρε παιδί μου ; Εμένα μια ευθεία η γραφή μου , γι αυτό και χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους με τέτοια ευχέρεια.
Βασικά, πέρασα για πολλές ευχές.
ριτσα μου εχεις τις ευχες μου και την αγαπη μου...
ΜΕΤΑ.
Τελείωσε...
Το ξέφρενο ταξίδι στον παράδεισο.
Καρδιά και σώμα, τ' ένιωσαν όλα.
Απόλυτη πληρότητα, κατακλύζει το αίμα μου, το σώμα, την ψυχή μου, το μυαλό.
Η ολοκλήρωση, του είναι μας .
Ηδονή, ευτυχία και το όνειρο πραγματικότητα,πάλι.
Ήρεμος, γυρίζω το βλέμμα μου,
την κοιτώ στα μάτια..
Τα μάτια της είναι γλυκά, θεικά.
μικρού αθώου παιδιού.
Έυτυχισμένο χαμόγελο, αντί λέξης.
Γυρίζει, αργά αργά, στο πλάϊ
η τρυφερή αγκαλιά,το χάδι.
Απαλά την αγγίζω, πολύ απαλά.
Μην αλλάξει η μορφή της
Της χαιδεύω τα μαλλιά,
το πρόσωπο, το σώμα.
Αργά, να το αισθανθώ ..
Η επαφή!
στον άσπρο της λαιμό, ένα φιλί κλεφτό,
Τεντώνεται, ψηλά τα χέρια της και γελά!
Μου σκάει ένα τρυφερό φιλί,
με κοιτά, μισό λεπτό αμίλητη...
Σηκώνεται ..
Κοιτά το προσωπό της στον καθρέπτη.
ΛΑΜΠΕΙ !
( από τον Σπίθα.)
υπέροχη ανάρτηση!
ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου