ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ
Σ΄έναν πλανήτη ολόμαυρο –κόσμο μεταλλικό
Σφάζει τα μάτια μας φως Ολυμπιακό
Εμπρός !Ορμάτε! γαβγίσματα ! σκόνη!
Αρχίζει επιτέλους το παγκόσμιο μελό…
Αερικό κλεισμένο ολότελα μες στο μπουκάλι, τζίνι
αιώνων πνεύμα αθάνατο ,τη μυρωδιά του αφήνει
πνιγμοί, η δόξα των ανθρώπων ,το ξενύχτι
η μουσική, ο έρωτας στοιχειό ανήμπορο μες την ομίχλη
ζωντανό κοιμάται σ΄ένα μπουκάλι στην έρημο του κόσμου
το ξωτικό ,Ολύμπιο ξυπνά ξανά εντός μου.
Τελώνιο μες το πουθενά ,μια αυταπάτη
μορφή παράξενη ,άκαμπτο κατάρτι
Σ΄αυτόν τον κόσμο πολέμησε
Ερωτεύσου,
γενοβόλα
ερείπια τα ιδανικά σου τώρα
σου απομένει ακόμη το πεντάκλωστο των φόβων
σε τούτο το χαρούμενο Ολύμπιο μνήμα
Ολυμπιακό ιδεώδες; (Τότε γιατί γεμίζοντας
τα στάδια πηγαίνουμε στην ποίηση με την ίδια λαχτάρα ,όπως παλιά;)
toυ yiou (2001)
Σ΄έναν πλανήτη ολόμαυρο –κόσμο μεταλλικό
Σφάζει τα μάτια μας φως Ολυμπιακό
Εμπρός !Ορμάτε! γαβγίσματα ! σκόνη!
Αρχίζει επιτέλους το παγκόσμιο μελό…
Αερικό κλεισμένο ολότελα μες στο μπουκάλι, τζίνι
αιώνων πνεύμα αθάνατο ,τη μυρωδιά του αφήνει
πνιγμοί, η δόξα των ανθρώπων ,το ξενύχτι
η μουσική, ο έρωτας στοιχειό ανήμπορο μες την ομίχλη
ζωντανό κοιμάται σ΄ένα μπουκάλι στην έρημο του κόσμου
το ξωτικό ,Ολύμπιο ξυπνά ξανά εντός μου.
Τελώνιο μες το πουθενά ,μια αυταπάτη
μορφή παράξενη ,άκαμπτο κατάρτι
Σ΄αυτόν τον κόσμο πολέμησε
Ερωτεύσου,
γενοβόλα
ερείπια τα ιδανικά σου τώρα
σου απομένει ακόμη το πεντάκλωστο των φόβων
σε τούτο το χαρούμενο Ολύμπιο μνήμα
Ολυμπιακό ιδεώδες; (Τότε γιατί γεμίζοντας
τα στάδια πηγαίνουμε στην ποίηση με την ίδια λαχτάρα ,όπως παλιά;)
toυ yiou (2001)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου