Ο Γιάννης Σταυρακάκης για τη Μεταδημοκρατία
29/08/2012
Γιάννης Σταυρακάκης, Η Λακανική αριστερά: Ψυχανάλυση, θεωρία, πολιτική,μετάφραση: Αλέξανδρος Κιουπκιολής, εκδ. Σαββάλας, Αθήνα 2012, ISBN 978-960-449-952-6.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Τα τελευταία χρόνια η ψυχανάλυση -ιδίως η λακανική θεωρία- αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως σημείο αναφοράς για τον αναπροσανατολισμό τόσο της πολιτικής θεωρίας όσο και της πολιτικής ανάλυσης. Αξιοσημείωτο είναι, μάλιστα, το γεγονός ότι μείζονες πολιτικοί στοχαστές της αριστεράς προσεγγίζουν με αυξανόμενο ενδιαφέρον το έργο του Ζακ Λακάν. Αναδύεται έτσι ένας νέος θεωρητικός και πολιτικός ορίζοντας. “Η Λακανική αριστερά”, που ήδη κυκλοφορεί στα αγγλικά και τα ισπανικά, είναι το πρώτο βιβλίο που καταπιάνεται ενδελεχώς με τον αναδυόμενο αυτόν θεωρητικό προσανατολισμό και διερευνά συστηματικά τις συνέπειές του για την εμπειρική κοινωνική και πολιτική ανάλυση:
- Χαρτογραφεί με εύληπτο τρόπο το πεδίο της λακανικής αριστεράς.
- Εξετάζει τα σημεία σύγκλισης και απόκλισης στο έργο των κυριότερων στοχαστών που δραστηριοποιούνται στο πεδίο αλλά και στην περιφέρειά του, συμπεριλαμβανομένων των Ζίζεκ, Λακλάου, Μπαντιού και Καστοριάδη.
- Αξιολογεί κριτικά τα επιχειρήματά τους όσον αφορά την κοινωνική κατασκευή και το πολιτικό, το συναίσθημα και το λόγο, την ηθική και πολιτική αλλαγή, την αρνητικότητα και τη θετικότητα.
Προσεγγίζοντας την προβληματική του συναισθήματος και της συγκίνησης μέσα από την κομβική λακανική έννοια της “απόλαυσης”, η Λακανική αριστερά περιλαμβάνει συνθετικές αναλύσεις της πολιτικής εξουσίας και αυθεντίας, της εθνικής και ευρωπαϊκής ταυτότητας, του καταναλωτισμού και της κουλτούρας της διαφήμισης, της καλπάζουσας αποδημοκρατικοποίησης και της μεταδημοκρατίας. Απευθύνεται σε όλους όσοι, σε εποχές κρίσης, ενδιαφέρονται για το ρόλο της ψυχανάλυσης στην ανανέωση της κοινωνικής και πολιτικής θεωρίας, της κριτικής πολιτικής ανάλυσης και της δημοκρατικής πολιτικής πράξης.
***
Απόσπασμα από το 8ο κεφάλαιο του βιβλίου (“Η Μεταδημοκρατική τάση”):
[...] Σύμφωνα με το σχήμα του [Ζ. Ρανσιέρ], η μεταδημοκρατία ενέχει: ” το παράδοξο ότι, στο όνομα της δημοκρατίας, αποδίδεται έμφαση στη συναινετική πρακτική της εξάλειψης της δημοκρατικής δράσης. Μεταδημοκρατία είναι η κυβερνητική πρακτική και η εννοιολογική νομιμοποίηση μιας δημοκρατίας μετά το δήμο, μιας δημοκρατίας που έχει εξαλείψει την εμφάνιση, την παραγνώριση και τη διαφωνία του λαού και ανάγεται έτσι αποκλειστικά στο αμοιβαίο παιχνίδι κρατικών μηχανισμών και συνδυασμών κοινωνικών ενεργειών και συμφερόντων “.
Αυτή η διάγνωση συμφωνεί με τις κοινωνιολογικές παρατηρήσεις του Κόλιν Κράουτς : ενώ η τυπική διάσταση των δημοκρατικών θεσμών διατηρείται λίγο πολύ αμετάβλητη, η πολιτική και η διακυβέρνηση περνούν σταδιακά στον έλεγχο προνομιούχων ομάδων με έναν τρόπο που θυμίζει προδημοκρατικούς καιρούς[...]
Γιάννης Σταυρακάκης, Η Λακανική αριστερά: Ψυχανάλυση, θεωρία, πολιτική, μετάφραση: Αλέξανδρος Κιουπκιολής, εκδ. Σαββάλας, Αθήνα 2012, σελ. 307-308 (αποσπάσματα).
Διαβάστε επίσης:
Η.Καραβόλιας: Βιβλιοκριτική “Λακανική Αριστερά του Γ.Σταυρακάκη” /αναδημοσίευση απο το LLS minor [Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου