Αρχική | |||||||
ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
Η δημοκρατία είναι μια ουσιωδώς επίμαχη και
αμφισβητούμενη έννοια. Εξ ου και στην πολιτική θεωρία υπάρχουν πλήθος
υποδειγμάτων που δια μέσου της ιστορίας αντιτίθενται, αλληλοαναιρούνται
ή/ και αλληλοσυμπληρώνονται. Η ουσιώδης αμφισβητησιμότητα της
δημοκρατίας δεν είναι ένα τεχνητό σημασιολογικό ζήτημα που προκύπτει
αίφνης από την εννοιολογική ‘υπερέκταση’, την ομώνυμη ή συνώνυμη χρήση
της λέξης (όταν, δηλαδή, με τον ίδιο όρο σημαίνουμε πολλές έννοιες ή
όταν χρησιμοποιούμε πολλές λέξεις για να σημάνουμε μία έννοια). Δεν
συνίσταται όμως και στις διαφορετικές ‘αναγνώσεις’ ενός κοινού κατά τα
άλλα νοηματικού συστήματος. Στις δυτικές τουλάχιστον χώρες ή, τέλος
πάντων, στις χώρες του λεγόμενου 'πρώτου κόσμου', η δημοκρατία είναι μια
ουσιωδώς επίμαχη έννοια διότι παντού αναφέρεται σε ένα επιθυμητό δέον
ενώ, ταυτόχρονα, τα πολλαπλά στοιχεία που την απαρτίζουν σταθμίζονται
διαφορετικά από επιμέρους κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις και συνεπώς
το πεδίο και τα κανονιστικά κριτήρια εφαρμογής της είναι δυνάμει ανοικτά
(W. Connolly, The Terms of Political Discourse, 1983, σ. 10-11). Ως εκ
τούτου, (α) η ανταγωνιστική διαπραγμάτευση για το περιεχόμενο της
έννοιας της δημοκρατίας αφορά και την ίδια τη δημοκρατία ως πολιτική
διαδικασία και πράττειν και (β) ούσα ουσιωδώς επίμαχη, η δημοκρατία
είναι ταυτόχρονα και μια κανονιστική και αξιοδοτούσα έννοια. Τα εκάστοτε
κριτήρια που προκρίνονται για τη στοιχειοθέτησή της (συμμετοχή,
ισότητα, ελευθερία, κοινωνία πολιτών, δημόσια αγαθά και αρετές, εκλογές,
λογοδοσία, δικαιώματα, διαβούλευση, αντιπροσωπευτικότητα, πλουραλισμός,
νομιμοποίηση κ.λπ.) δεν είναι μόνο περιγραφικά αλλά και, αν όχι
πρωτίστως, βαθύτατα αξιολογικά, κάτι στο οποίο βέβαια εκφράζει τις
αντιρρήσεις της η ορθολογική οπτική της θεωρίας των παιγνίων (A.
Przeworski, Δημοκρατία και Αγορά, 1998, σ. 33). (διαβάστε τα Προλεγόμενα)
Επίσης στο τρέχον τεύχος
Χαράλαμπος Κουταλάκης Διαβουλευτική ικανότητα, διαπραγματευτική ισχύς και ευρωπαϊκές πολιτικές (περίληψη) Στέλλα Λαδή: Συμμετοχή των πολιτών στη δημόσια πολιτική: από τη θεωρία στην πράξη (περίληψη) Φάκελος. Το διαβουλευτικό πείραμα opengov.gr: μια αποτίμησηΜαρίνα Ρήγου: Ανοικτή διακυβέρνηση: η εφαρμογή του opengov.gr.(διαβάστε ολόκληρο το κείμενο)Δημήτρης Γκούσκος και Ελένη Στάιου: Αξιολόγηση της επιχειρησιακής ανάπτυξης του ιστοχώρου opengov.gr (διαβάστε ολόκληρο το κείμενο) Κορίνα Πατέλη: H αφήγηση περί ανοιχτής διακυβέρνησης και το οpengov.gr (διαβάστε ολόκληρο το κείμενο) Νικόλας Στασινόπουλος: Μεταξύ συμμετρικότητας και γενναιοδωρίας: η ηθική των δημοσίων σχέσεων στα όρια της συναλλακτικότητας (περίληψη) Βιβλιοκριτικές John Keane, The Life and Death of Democracy (Νίκος Δεμερτζής) Manfred G. Schmidt, Θεωρίες της Δημοκρατίας (Κώστας Περεζούς) Richard Sennett, Τhe Culture of the New Capitalism (Ματίνα Τσιγκάκου) W. Leiss, S. Kline, S. Jhally & J. Botterill, Διαφήμιση και Επικοινωνία: Η κατανάλωση στην εποχή των μέσων μαζικής επικοινωνίας (Άρης Κουμπαρέλης) John Weiss, Συντηρητισμός και Ριζοσπαστική Δεξιά. Παραδοσιοκρατία, αντίδραση και αντεπανάσταση στην Ευρώπη 1770-1945 (Πέτρος Θεοδωρίδης) Βασίλης Καρασμάνης, , Σωκράτης. Ο σοφός που δεν γνώριζε τίποτα (Κωνσταντίνα Λώμη) Abstracts |
Αναγνώστες
Σάββατο 29 Μαΐου 2010
ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Amacord του Φελίνι ..Πέτρος Θεοδωρίδης
Για την ταινια Αmacord ------------------------------ Πετρος Θεοδωριδης Στο επίκεντρο της ταινίας Αmacord, είναι ένας νεαρός έφηβος, και ...
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου