στα παλια καφενεια που εχουν απομεινει ( ελπίζω να μη με μαλώσει ο κύριος Ράμφος που δεν αξιοποιησα τον χρόνο μου σωστά)

αφήνουμε κομμάτια της καρδιάς

στ'αδεια πιατάκια του καφέ

τα σωθικά

 τα μάτια

 και Υστερα

 την τελευταία φορεσιά

αφηνουμε ,το σωμα μας,

μενουμε μόνοι ,

τυφλοι,γυμνοι, με την ψυχή μας

στα καφενεια

τα παλιά

που εχουν απομείνει