Αναγνώστες

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Ο Κρίστοφερ Λας για τον γνωστικισμό και τις «αλλόκοτες μορφές πνευματικότητας» ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ(ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ")

Ο Κρίστοφερ Λας για τον γνωστικισμό και τις «αλλόκοτες μορφές πνευματικότητας»

Σχολιάστε
b73437
Απόσπασμα από το επίμετρο του βιβλίου (σε αγκύλες οι αντίστοιχες σελίδες): 
Γνωστικισμός του 20ου αι. και το κίνημα New Age
[σελ. 236] Ως και η βαθιά ριζωμένη, άστοχη πίστη μας στην τεχνολογία δεν περιγράφει πλήρως την σύγχρονη κουλτούρα. Αυτό που χρειάζεται εξήγηση είναι το πώς ένας υπερβολικός σεβασμός για την τεχνολογία μπορεί να συνυπάρχει με την αναβίωση των αρχαίων δεισιδαιμονιών, την πίστη στη μετεμψύχωση, την αυξανόμενη σαγήνη με το απόκρυφο και τις αλλόκοτες μορφές πνευματικότητας που συνδέονται με το κίνημα του New Age.  Μία ευρέως διαδεδομένη εξέγερση εναντίον του Λόγου είναι εξίσου χαρακτηριστική του κόσμου μας όσο και η πίστη μας στην επιστήμη και στην τεχνολογία. Η συνύπαρξη αναπτυγμένης τεχνολογίας και πρωτόγονης πνευματικότητας υποδεικνύει ότι και οι δυο είναι ριζωμένες στις κοινωνικές συνθήκες που δυσκολεύουν ολοένα περισσότερο τους ανθρώπους να αποδεχθούν την πραγματικότητα της λύπης, της α- [σελ.237] πώλειας, του γήρατος και του θανάτου – κοντολογίς, να ζουν με όρια. Οι ανησυχίες που προσιδιάζουν στον σύγχρονο κόσμο φαίνεται πως έχουν ενισχύσει παλιούς μηχανισμούς άρνησης.
Η πνευματικότητα New Age, τίποτα άλλο παρά τεχνολογική ουτοπικότητα, είναι ριζωμένη στον πρωτεύοντα ναρκισσισμό. Αν η τεχνολογική φαντασίωση επιδιώκει να αποκαταστήσει τη νηπιακή ψευδαίσθηση της αυτάρκειας, το κίνημα New Age επιδιώκει να αποκαταστήσει την ψευδαίσθηση της συμβίωσης, μία αίσθηση απόλυτης ταύτισης με τον κόσμο, ότι είμαστε ένα με τον κόσμο. Αντί να ονειρεύεται την επιβολή της ανθρώπινης θέλησης πάνω στον ατίθασο κόσμο της ύλης, το κίνημα New Age, που αναβιώνει θέματα τα οποία συναντούμε στον αρχαίο γνωστικισμό, απλώς αρνείται την πραγματικότητα του υλικού κόσμου. Αντιμετωπίζοντας την ύλη ουσιαστικά σαν ψευδαίσθηση, απομακρύνει όλα τα εμπόδια προς την αναδημιουργία μιας πρωταρχικής αίσθησης πληρότητας και ισορροπίας – την επιστροφή στη Νιρβάνα. […]
[…] Ο Γνωστικισμός έδωσε μυθολογική μορφή -συχνά πολύ συγκινητική και εκφραστική μορφή- σε φα- [σελ.238] ντασιώσεις που χρησίμευαν για να διατηρήσουν την αρχαϊκή ψευδαίσθηση της ταύτισης με έναν κόσμο που ανταποκρινόταν απόλυτα στις επιθυμίες και στους πόθους του ανθρώπου. Αρνούμενος ότι ένας καλοκάγαθος δημιουργός μπόρεσε να φτιάξει έναν κόσμο στον οποίο έχουν θέση συνάμα τα βάσανα και η ικανοποίηση, ο Γνωστικισμός κράτησε ζωντανή την ελπίδα της επιστροφής σε μια πνευματική κατάσταση στην οποία είναι άγνωστες οι εμπειρίες αυτές. Η μυστική γνώση που ο Γνωστικισμός εκτιμούσε τόσο, στην οποία μόνο λίγες προνομιούχες ψυχές μυήθηκαν ποτέ, ήταν ακριβώς η πρωταρχική ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας · η ανάμνηση της θεϊκής μας προέλευσης, πριν από τη φυλάκιση μας στη σάρκα. […]
Κρίστοφερ Λας, Η κουλτούρα του ναρκισσισμού, μετάφραση: Βασίλης Τομανάς εκδόσεις Νησίδες, Θεσσαλονίκη 2008, σελ. 236-238 (αποσπάσματα)

1 σχόλιο:

Crisis and Critique είπε...

Ο Φρανκφουρτιανός από τη Νεμπράσκα: Δικαιοσύνη & ελπίδα απέναντι στην ιδιοτέλεια των ελίτ
Ο Christopher Lasch στον ιστότοπο Μετά την Κρίση
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/search/label/Christopher%20Lasch

Τα url του θείου Ισιδώρα