Σταύρος Ζουμπουλάκης, Χρυσή Αυγή και Εκκλησία
19/05/2013
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Το πρώτο από τα κείμενα του μικρού αυτού
βιβλίου γράφτηκε τον Μάιο του 2012, την επαύριο της πρώτης μεγάλης
εκλογικής επιτυχίας της Χρυσής Αυγής. Το δεύτερο σχετίζεται με τη βίαιη
δημόσια εμφάνισή της προς υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, με αφορμή τη
θεατρική παράσταση του “Corpus Christi” στην Αθήνα. Η οπτική
του κειμένου αυτού, που έχει ως θέμα του τη βλασφημία, ορίζει την οπτική
και των άλλων τεσσάρων κειμένων που ακολουθούν: η νεοναζιστική Χρυσή
Αυγή, η παγανιστική, αντισημιτική, αντιισλαμική και ό,τι άλλο κακό βάλει
ο νους του ανθρώπου, είναι ταυτόχρονα και μια αντιχριστιανική οργάνωση.
Την οργάνωση αυτή έχει ως εκ τούτου υποχρέωση, αρχικώς και κυρίως, να
την καταγγείλει ρητά και να την αποδοκιμάσει η ίδια η Εκκλησία.
Παράλληλα εξηγούνται και οι λόγοι για τους οποίους δυσκολεύεται να το
κάνει.
Στα έξι αυτά κείμενα πρόσθεσα δύο
παλαιότερα για τον Ορθόδοξο αντισημιτισμό και φονταμενταλισμό, γιατί
έκρινα ότι το πνευματικό κλίμα που περιγράφουν φωτίζει τους λόγους οι
οποίοι εμποδίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία να αποδοκιμάσει δίχως
περιφράσεις τη Χρυσή Αυγή.
Μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης και
τον κοινωνικό πόνο της ανεργίας, πολλοί είναι εκείνοι που υποτιμούν
σήμερα τον κίνδυνο της Χρυσής Αυγής. Κάνουν λάθος. Όταν η νεοναζιστική
μπόρα περάσει, ας μη θεωρήσουν πάντως ότι είχαν δίκιο που δεν
ανησυχούσαν. Η μπόρα τούτη θα περάσει, επειδή ορισμένοι άλλοι, μέσα στην
ίδια αυτή δίνη, δεν την υποτίμησαν μα την αντιπάλεψαν.
Στ.Ζ.
Αποσπάσματα από το βιβλίο:
Ι[1]
(…)Πιστεύω ότι η θεωρία των δύο άκρων,
όπως διατυπώνεται σήμερα στην Ελλάδα, ταυτίζοντας τη ναζιστική βία με
βίαιες συμπεριφορές ομάδων της Αριστεράς, είναι εκατό τοις εκατό λάθος:
ενισχύει και νομιμοποιεί τη Χρυσή Αυγή και τη ναζιστική βία.
Ωστόσο, εκτιμώ ότι η άρνηση της θεωρίας
των δύο άκρων, δεν πρέπει να μας οδηγήσει αναδρομικά, όπως κάνουν πολλοί
σοβαροί επιστήμονες και φίλοι, σε μια άρνηση των κοινών χαρακτηριστικών
σταλινισμού και φασισμού, ιστορικά. Η θεωρία της Χάννα Άρεντ για τον
ολοκληρωτισμό, την οποία εγώ προσωπικά δέχομαι, μπορεί να μας βοηθήσει
να καταλάβουμε τον χαρακτήρα αυτών των καθεστώτων, με όλες τις ιστορικές
διαφορές τους. Άλλωστε, όταν στεγάζεις κάποια φαινόμενα κάτω από μια
γενική έννοια, δεν σημαίνει και ότι τα ταυτίζεις — και στο εσωτερικό του
φασιστικού φαινομένου, ο ιταλικός φασισμός και ο γερμανικός ναζισμός
διαφέρουν πάρα πολύ.
Τέλος, το γεγονός ότι είμαστε κατά της
θεωρίας των δύο άκρων, επειδή είναι επικίνδυνη πολιτικά, επειδή ενισχύει
τον ναζισμό και τη Χρυσή Αυγή σήμερα, δεν σημαίνει επ’ ουδενί ότι
πρέπει να κάνουμε υποχωρήσεις στο ζήτημα της νομιμότητας, των κανόνων
της δημοκρατίας, του δικαίου. Πρέπει να είμαστε σταθερά εναντίον των
ενεργειών που παραβιάζουν το δίκαιο, και όταν προέρχονται από την πλευρά
της Αριστεράς ή των κινημάτων. Και, ταυτόχρονα, δεν μπορούμε βέβαια, σε
καμιά περίπτωση, να λέμε ότι «τα δύο άκρα ταυτίζονται». Γιατί αυτό
ανοίγει τον δρόμο στον ναζισμό, στη Χρυσή Αυγή.(…)
Σταύρος Ζουμπουλάκης, Xρυσή Αυγή και Εκκλησία, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2013, σελ. 54-55.
ΙΙ [2]
(…)Ως συνεπής ναζιστική οργάνωση, η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί παρά να είναι αντιχριστιανική και παγανιστική. Ο ναζισμός υπήρξε, ως γνωστόν, μια παγανιστική πολιτική θρησκεία.
Στάθηκε απόλυτος αντίπαλος του χριστιανισμού, για τον οποίο πίστευε ότι
μόλυνε την ανθρωπότητα με το εβραϊκό μικρόβιο, ότι κατέστρεψε, με το
κήρυγμα της αγάπης και της συμπόνιας, τον εύρωστο και υγιή αρχαίο κόσμο,
διέλυσε, με το πνεύμα της ισότητας, τη φυλετική οργάνωση της κοινωνίας
και, με την έννοια της αμαρτίας, διέφθειρε συνολικά τους ανθρώπους, τους
εκφύλισε σωματικά και πνευματικά. Οταν τα ναζιστικά στρατεύματα, οι
πατέρες, κατά τη δήλωσή τους, των Χρυσαυγιτών, εισέβαλαν στην πατρίδα
μας, ο Γκαίμπελς έγραφε στο ημερολόγιό του (8 Απριλίου 1941) ότι ο Χίτλερ «μισεί τον χριστιανισμό, επειδή κατέστρεψε καθετί ευγενές στην ανθρωπότητα. (…) Τι αντίθεση ανάμεσα σε έναν Δία που χαμογελά με σοφία και καλοσύνη, κι έναν σταυρωμένο Χριστό που μορφάζει από πόνο!»[3].
Για τους ναζί, ο χριστιανισμός υπήρξε ιστορικά ό, τι ακριβώς ήταν ο
μπολσεβικισμός στην εποχή τους. Αυτοί οι δύο μεγάλοι διαφθορείς και
καταστροφείς της ανθρωπότητας, οι κήρυκες της ισότητας και της αναρχίας,
είναι και οι δύο –δεν γινόταν αλλιώς– δημιούργημα των Εβραίων.(…)
Σταύρος Ζουμπουλάκης, Xρυσή Αυγή και Εκκλησία, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2013, σελ. 39-40.
——————————
[1]. Απόσπασμα συνέντευξης του Στ. Ζουμπουλάκη στον Στρ. Μπουρνάζο. Ολόκληρη εδώ.
[2]. “Χρυσή Αυγή και παγανισμός”, εφ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 4-12-2012 (απόσπασμα-Ολόκληρο εδώ).
[3]. Johann Chapoutot, Ο εθνικοσοσιαλισμός και η Αρχαιότητα, μετάφραση: Γιώργος Καράμπελας, εκδ. Πόλις, Αθήνα 2012, σ. 447.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου