Σκέψεις για τα εργασιακά δεδομένα και ζητούμενα στον κλάδο των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα της κρίσης. ( Της φίλης εκπαιδευτικού Β /ΘΜΙΑς Δ. Σ.)

Σκέψεις για τα εργασιακά δεδομένα και ζητούμενα στον κλάδο των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα της κρίσης. Δεν έχω προτάσεις σ’αυτό το κείμενο. Αυτές ας τις σκεφτούμε όλοι και όλες. Αν όμως δεν έχουμε σωστή γνώση και πληροφόρηση, κινδυνεύουμε να λαϊκίζουμε και μεις και να βάζουμε στο στόχαστρο έναν κλάδο εργαζομένων, που αν μη τι άλλο, από τη μια άκρη της χώρας μέχρι την άλλη είναι αυτός που μορφώνει τα παιδιά μας, περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικά, το κάνει όμως. Ο λαϊκισμός όπως πάντα είναι απλουστευτικός, δεν μπορεί να απαντήσει σε κανένα ζήτημα, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ούτε με γνώμονα τη δικαιοσύνη, ούτε με γνώμονα τον εκσυγχρονισμό
Ακολουθούν κάποιες παράμετροι που πρέπει οπωσδήποτε να συνεκτιμηθούν, τόσο για την πληρότητα της ανάλυσης, όσο και για την δίκαιη κρίση και που νομίζω ότι τα περισσότερα μέλη της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς που τοποθετήθηκαν πάνω στο θέμα, δεν έλαβαν υπόψη
1. Διορίζονται με μέσον οι εκπαιδευτικοί;
Οι εκπαιδευτικοί Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ (Νηπιαγωγοί, δασκάλες/οι, καθηγητές/τριες) είναι ιστορικά ο μόνος κλάδος δημοσίων υπαλλήλων που ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΡΟΥΣΦΕΤΙ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΗ, είτε με επετηρίδα παλαιότερα, είτε με ΑΣΕΠ, πάντως με αδιάβλητα στοιχεία. Αυτό δεν ισχύει επ’ ουδενί για πανεπιστημιακούς , ούτε για στρατιωτικούς.
2. Του μόνιμου διορισμού συνήθως προηγείται η πρόσληψη ως ωρομίσθιου ή αναπληρωτή/τριας, που παλιότερα γινόταν κι αυτό ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ Κ ΜΕ ΣΕΙΡΑ, αλλά τελευταία η σειρά καταστρατηγείται.
3. Ο διορισμός στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων γίνεται μακριά από τον τόπο κατοικίας του/της εκπαιδευτικού, για άγνωστο χρονικό διάστημα (από 2 μέχρι 32 χρόνια, με χειρότερες περιπτώσεις ίσως αυτές της Γαλλικής φιλολογίας) σε ηλικίες γύρω στα 30 με 35, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικογενειακή, ψυχική, συναισθηματική, σωματική και οικονομική ταλαιπωρία των ίδιων και των αγαπημένων τους. Τα πρώτα χρόνια οι εκπαιδευτικοί όχι μόνο δε βάζουμε χρήματα στην άκρη, αλλά αιμορραγούμε συνεχώς για να ανταπεξέλθουμε σε ενοίκια, ναύλα, κυρίες για τα παιδιά μας κλπ. Προσωπικά άφησα πίσω παιδάκι 2 χρόνων και πήγα στο ΤΕΛ Διδυμοτείχου και στο γυμνάσιο Μεταξάδων (χωριό του βόρειου Εβρου), και κάθε Σαβ/κύριακο πηγαινοερχόμουν επί ένα χρόνο Θεσσαλονίκη μέσα σε ένα τρένο γεμάτο εκπαιδευτικούς και φαντάρους, μετά Πολυκλαδικό Λύκειο Αργους Πελοπον. και μετά Πτολεμαϊδα Κοζάνης (με δεύτερο μωράκι, ενοίκιο και κυρία για το παιδί, ενώ το μεγάλο ήταν με το μπαμπά Θεσσαλονίκη) και σε τρία χρόνια (λόγω καλής ροής τότε της ειδικότητάς μου ήρθα Θεσσαλονίκη). Ημουν από τις τυχερές περιπτώσεις. Να σημειώσουμε ότι τόσο ο τόπος διορισμού, όσο και ο τόπος μετάθεσης γίνεται με διαφανή, αντικειμενικά κριτήρια και όχι όπως σε ΡΟΥΣΦΕΤΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.
4. Μοναδική και εξωφρενική παραφωνία ο απευθείας χωρίς επετηρίδα και χωρίς ΑΣΕΠ διορισμός των πολυτέκνων, κατά απόλυτη υπέρβαση των άλλων συναδέλφων και μάλιστα στο σχολείο δίπλα στο σπίτι τους. Σκανδαλώδης αδικία που την επέβαλε το υπουργείο (τάτσι μίτσι κότσι με την Εκκλησία και τους συλλόγους πολυτέκνων) και δεν την πολέμησε ως όφειλε η ΟΛΜΕ. Σημειωτέον ότι οι πολύτεκνοι δεν κάνουν εφημερίες και απαλλάσσονται των διοικητικών εργασιών.

5. Εχουν υψηλές αμοιβές οι εκπαιδευτικοί;
Οι εκπαιδευτικοί είναι και ήταν αδιαμφισβήτητα ο πλέον χαμηλόμισθος κλάδος πτυχιούχων του δημοσίου τομέα. Ναι, να θυμίσουμε ότι είναι πτυχιούχοι πανεπιστημίων και ΤΕΙ οι εκπαιδευτικοί, δεν μπήκαν στο δημόσιο άνευ τυπικών προσόντων. Επιπλέον οι μηχανικοί του πολυτεχνείου και οι απόφοιτοι ΤΕΙ έκαναν και 6 μήνες έως 1 χρόνο ΣΕΛΕΤΕ για να διοριστούν.
6. Γιατί τότε στράφηκαν στην εκπαίδευση;
α) Γιατί ταξικά ο κλάδος των εκπαιδευτικών (με πιο έντονη την τάση στην πρωτοβάθμια) προέρχεται από μικροαστικά, αγροτικά ή/και εργατικά στρώματα και είχε/έχει ανάγκη την εργασιακή ασφάλεια του δημοσίου, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από άλλους κλάδους πτυχιούχων που αναζητούν και άλλες διεξόδους (μηχανικοί, γιατροί, δικηγόροι) β) Γιατί η συμμετοχή των γυναικών στον κλάδο των εκπαιδευτικών είναι πολύ μεγάλη και το δημόσιο ήταν ανέκαθεν ένας χώρος φιλικός (μη εχθρικός) για τις γυναίκες σε μια ανδροκρατούμενη και σεξιστική Ελλάδα. Οποιος/α δεν λαμβάνει υπόψη τον παράγοντα ΦΥΛΟ στον κλάδο των εκπαιδευτικών, δεν έχει καταλάβει τίποτε (θα αναφερθώ και αλλού σ’ αυτό)
7. Είναι έξω από το σύστημα των ρουσφετιών και της διαπλοκής οι εκπαιδευτικοί;
Όχι βέβαια. Δεν γλείφουν για να διοριστούν, ούτε για να μετατεθούν. Αλλά για να μετακινηθούν εν γένει πιο κοντά στα σπίτια τους. Και εδώ μπαίνει το σύστημα ΟΛΜΕ –ΔΟΕ (από ηγετικά κλιμάκια μέχρι τον συνδικαλιστή της τοπικής ΟΛΜΕ) σε συνεχή διαπλοκή με υπουργεία, πανεπιστήμια, κόμματα, φορείς, ΙΕΚ, διοικητικές υπηρεσίες και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Η μαγική λέξη; ΑΠΟΣΠΑΣΗ. Αντί να υπάρχουν λίγες αυστηρά στοχευμένες αποσπάσεις με σπουδαία κοινωνικά κριτήρια, γίνεται το μπάστε σκύλοι αλέστε. Εκπαιδευτικοί διορισμένοι στο Διδυμότειχο, είναι άφαντοι, γιατί έχουν πάρει απόσπαση σε γραφείο βουλευτή στην Αθήνα, κρατώντας όμως (σκανδαλώδες, αλλά αληθινό) τα μόρια του Διδυμοτείχου, οπότε αργά ή γρήγορα θα πάρουν και τη μετάθεση. Αποσπάσεις σε γραφεία υπουργείων, πάλι κρατώντας τα μόρια π.χ. του νησιού, με αιτιολογία ότι αποσπάσθηκαν «για τις ανάγκες της υπηρεσίας» Η ηγεσία της ΟΛΜΕ; Μούγγα στη στρούγγα ή μάλλον κι αυτή χωμένη μέχρι το λαιμό στη μοιρασιά με το αζημίωτο βέβαια (σε ψήφους) και κυρίως οι εκπρόσωποι των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
8. Αντε καλά οι αποσπάσεις, είναι ρουσφετολογικές και ανορθολογικές; Τι γίνεται με τις μεταθέσεις; Οι μεταθέσεις είναι μεν μη ρουσφετολογικές, γίνονται με αντικειμενικά μόρια, όμως είναι εξ ίσου ανορθολογικές. Γιατί; Γιατί υπάρχει τεράστια πίεση και προς το υπουργείο και προς την ΟΛΜΕ-ΔΟΕ να ανοίξουν θέσεις στα αστικά κέντρα (η Θεσσαλονίκη είναι από τις πιο δύσκολες πανελλαδικά περιπτώσεις), γιατί αλλιώς οι εκπαιδευτικοί θα γεράσουν μακριά από τον τόπο τους, θα πάρουν διαζύγιο, θα κάνουν διπλούς γάμους, θα αυτοκτονήσουν και δεν ξέρω τι άλλο. Τι έκαμνε τόσα χρόνια το σύστημα υπουργείο-ΟΛΜΕ-ΔΟΕ; Εδινε πολλές παραπάνω μεταθέσεις για να αποφύγει το κύμα οργής των απελπισμένων εκπαιδευτικών.
9. Εγιναν ανορθολογικοί διορισμοί; Ναι, γιατί έγινε ανορθολογικός ή στρεβλός σχεδιασμός ή μάλλον γιατί τίποτε δεν υποστηρίχθηκε από αυτά που δρομολογήθηκαν. Στήθηκε (σωστή κίνηση) η Τεχνική Εκπαίδευση (ΤΕΛ, Πολυκλαδικά Λύκεια), αλλά, αντί να υποστηριχθούν, αντί να εξοπλισθούν, αντί να δίνουν επαγγελματικά δικαιώματα και ευκαιρίες στα παιδιά, απαξιώθηκαν και κατήντησαν παρκάρισμα νεολαίων β’ διαλογής. Φταίνε οι τεχνικές ειδικότητες των εκπαιδευτικών που άρπαξαν την ευκαιρία και διορίστηκαν (αισθητικοί, κομμώτριες, ανθοκομικής, ζωικής παραγωγής, νοσηλεύτριες, μηχανικοί ΑΕΙ και ΤΕΙ) για την κατάντια; Κατά τη γνώμη μου ναι, μια που και αυτοί/ες είναι γρανάζι της μηχανής, πρωτίστως όμως φταίει όλη η κουλτούρα του συμβολαίου μεταξύ πολιτικού συστήματος και πολιτών-ψηφοφόρων. Στήνονται και λειτουργούν δομές όχι με βάση τις ανάγκες της ανάπτυξης, αλλά με βάση την εργασιακή εξυπηρέτηση επαγγελματικών κατηγοριών και κοινωνικών ομάδων.
10. Εχουν διοικητικό έργο οι εκπαιδευτικοί; Πλάκα κάνετε; Φυσικά και έχουν, αφού δεν υπάρχει γραμματειακό προσωπικό, και μάλιστα έργο που απαιτεί προσοχή, τυπικότητα, ακρίβεια, υπευθυνότητα και ΕΡΓΑΤΟΩΡΕΣ. Γράφουν όλα τα ατομικά στοιχεία κάθε παιδιού στις καρτέλες. Από τα απουσιολόγια περνούν τις απουσίες στα βιβλία φοίτησης (αναλυτικά ανα ημέρα) και βγάζουν τα μηνιαία αθροίσματα δικαιολογημένων και αδικαιολ. Απουσιών (έχουν συνεχή φροντίδα για παιδιά με πολλές απουσίες, τηλεφωνούν σε γονείς, ελέγχουν δικαιολογητικά). Περνούν βαθμούς και σύνολα απουσιών στις χάρτινες καρτέλες. Κάποιος/α είναι επιφορτισμένος/η με το μητρώο μαθητών, ένα εξαιρετικά σπουδαίο αρχείο, πολύτιμο για όποιον χρειαστεί βεβαίωση μετά από χρόνια αποφοίτησης. Άλλος/η αναλαμβάνει το πρακτικό, όπου καταγράφονται όλες οι σχολικές δραστηριότητες. Άλλος/η αναλαμβάνει το αρχείο του Η/Υ, όπου ξαναπερνούνται όλα τα παραπάνω. Ενδιάμεσα γίνονται πολλοί έλεγχοι αν συμφωνεί ο Η/Υ με τα χάρτινα αρχεία, ειδικά στα λύκεια εν όψει πανελλαδικών, όπου ελέγχονται τα πιστοποιητικά γέννησης ένα ένα . Άλλος/η βγάζει πρόγραμμα που συνεχώς αλλάζει, γιατί οι εκπαιδευτικοί πηγαινοέρχονται από σχολείο σε σχολείο. Οι φιλόλογοι ετοιμάζουν σχολ. Γιορτές. Όταν αρρωστήσουμε ετοιμάζουμε οι ίδιοι/ες όλα τα έγγραφα και τα διαβιβαστικά. Συνήθως κάνουμε εμείς και το πρωτόκολλο. Για κάθε εξωσχολική εκπαιδευτική επίσκεψη υπάρχει μεγάλη γραφειοκρατία, χώρια τα χαρτιά προς τους γονείς. Επιπλέον δύο απογεύματα το τετράμηνο κάνουμε ενημέρωση γονέων, αλλά φυσικά και στα κενά μας ενημερώνουμε όποιον γονιό μας αναζητήσει (εκεί να δείτε εξομολογήσεις από γονείς, για το πόσα προβλήματα θέλουν να μοιραστούν μαζί μας σχετικά με τα παιδιά τους και την ανατροφή τους)
11. Είναι όντως προβληματικό να μοιράζονται εκπαιδευτικοί σε πολλά σχολεία; Ετσι κι αλλιώς το μάθημά τους κάνουν. Κατά τη γνώμη μου είναι το δεύτερο χειρότερο μετά τα μεγάλα τμήματα. Οι περιφερόμενοι εκπαιδευτικοί, τις καλύτερες προθέσεις να έχουν, δεν δένονται με τίποτε, ούτε με τα παιδιά, ούτε με το σχολείο, ούτε με τους γονείς. Απλά σέρνουν την εξάντλησή τους. Προφανώς δε μιλώ για ένα δίωρο ή τετράωρο σε διπλανό σχολείο, που θα χρειαστεί να κάνουν κάποιοι, αλλά για μια κατάσταση που θα γενικευτεί. Δεν είναι συνεργείο καθαρισμού οι εκπαιδευτικοί, ούτε τεχνίτες που βουλώνουν τρύπες από δω κι από κει. Αν π.χ. γυμναστές/τριες, φυσικοί, χημικοί, κοινωνιολόγοι, αγγλικών, πληροφορικοί πηγαίνουν σε 3-4 σχολεία ο καθένας και η καθεμιά, έ αυτό δεν είναι πια σχολείο ή μάλλον είναι σχολείο που στη σχολική κοινότητα δεν συμπεριλαμβάνονται οι εκπαιδευτικοί
12. Δουλεύουν λιγότερο οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα; Σύνθετο ζήτημα και σε συνάρτηση πάντοτε με τα χρήματα που παίρνουν ως πτυχιούχοι ΑΕΙ/ΤΕΙ και με την ταλαιπωρία που για χρόνια υφίστανται οργώνοντας την Ελλάδα. Προσωπικό συμπέρασμα από τα 20 χρόνια μέσα στο σχολείο: Αν ένας/μία εκπαιδευτικός θέλει να λειτουργήσει απλά διεκπεραιωτικά, κάνοντας τα μίνιμουμ υποχρεωτικά καθήκοντα και έχοντας μια ψυχολογία je m'en fous ναι, μπορεί να τη βγάλει χαλαρά και να είναι και τυπικά εντάξει. Αυτό βέβαια για να γίνει πρέπει να αναλαμβάνει όλα τα εύκολα αντικείμενα (π.χ. όλα τα τμήματα της Α’ Λυκ μόνο Ιστορία και Νέα Ελλην ή μόνο Αλγεβρα κ Γεωμετρία) και όχι τμήματα άλλων τάξεων και όχι κατεύθυνση. Αν είναι δάσκαλος/α να προχωρά μόνο με τα «καλά» παιδιά και ν’ αφήνει πίσω συντρίμια και κενά βλέμματα κ.ο.κ. Όμως οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί δεν είναι ωχαδερφιστές, στενοχωριούνται πολύ όταν δεν τα καταφέρνουν καλά σε κάτι ή όταν δεν εισπράττουν επιβεβαίωση από την τάξη.
Αν θέλει να τα δώσει όλα όσα μπορεί και οφείλει, τότε μη το ψάχνετε. Πρέπει να είναι 3-4 ώρες τη μέρα μέσα στην τάξη σε πλήρη εγρήγορση και με τις κεραίες τεντωμένες σε κάθε κατεύθυνση και από κάθε άποψη. Να διδάσκει το ειδικό του αντικείμενο και ταυτόχρονα να διαχειρίζεται ένα σωρό δύσκολες καταστάσεις (αν οι γονείς έβλεπαν πώς συμπεριφέρονται τα παιδιά τους στο σχολείο, πόση αγένεια, πόση επιθετικότητα, πόση υπερκινητικότητα, πόση ανωριμότητα βγάζουν, θα μας άναβαν λαμπάδες). Να κάνει με συνέπεια όλες τις διοικητικές υπηρεσίες. Να ετοιμάζει σχολικές εορτές, εργαστηριακές ασκήσεις, να κουβαλά εξοπλισμό, θρανία, βιβλία από αίθουσα σε αίθουσα. Τέλος στο σπίτι να αφιερώνει χρόνο τουλάχιστον 3 ωρών ημερησίως για προετοιμασία ασκήσεων, διόρθωση εκθέσεων και διαγωνισμάτων και συγχρόνως να δέχεται και τα παράπονα των υπολοίπων μελών της οικογένειας, που δεν φροντίζει τα του σπιτιού, προπάντων αν είναι γυναίκα (κλασική ατάκα: Μα γι αυτό πήγες στην εκπαίδευση, για νάχεις χρόνο για την οικογένεια)
Εδώ πρέπει να πούμε ότι τα χρόνια της αφασίας (1980 με 2008) πράγματι πολλοί εκπαιδευτικοί είχαν μειωμένο ωράριο ή μαζεύονταν στα γραφεία, για να αποφύγουν τις μετακινήσεις έστω και στο διπλανό σχολείο. Αγχωμένες μητέρες έφευγαν τρέχοντας να πάνε να μαγειρέψουν. Τώρα όμως τελείωσαν αυτά. Κάνουμε κανονικά το ωράριό μας.
Οσο για τις διακοπές, δεν είναι τυχαίο που σε όλο τον κόσμο οι εκπαιδευτικοί, όπως και οι μαθητές/τριες ξεκουράζονται Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι. Είναι στρεσογόνα και εξαντλητική διαδικασία η εκπαίδευση, είναι απαραίτητη η ανάπαυλα και η επαναφόρτιση μπαταριών. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο το καλοκαίρι, πχ φροντιστήρια ή επαναληπτικά μαθήματα στα παιδιά; Ισως 10 μέρες από την πρώτη Σεπτέμβρη ναι. Να το θέσω αλλιώς: Ας αντισταθμίσουμε τα λίγα λεφτά που παίρνουμε και την αυξημένη ένταση κυρίως των πρώτων χρόνων με λίγες παραπάνω διακοπές (από 1 Ιουλίου, έως 31 Αυγούστου). Επιπλέον, η αίσθησή μου είναι ότι ο/η εκπαιδευτικός βαραίνει πολύ με τα χρόνια. Πώς θα αντέξει μέχρι τα 65 που έχει πάει τώρα το όριο;(εκεί γύρω)
13. Δουλεύουν παραγωγικά οι Ελληνες εκπαιδευτικοί; Κατά τη γνώμη μου όχι. Γιατί όλο το ελληνικό σχολείο είναι αντιπαραγωγικό και αναποτελεσματικό και φορτωμένο στείρα ακαδημαϊκή γνώση. Το ελληνικό σχολείο ήταν και είναι δασκαλοκεντρικό και ακαδημαϊκοκεντρικό. Δεν παράγει έρευνα, δεν την ενθαρρύνει, δεν εξασκεί τα παιδιά στην επίλυση προβλημάτων μέσω χρήσης εκπαιδευτικών εργαλείων. Αυτό είναι βασική διαφορά με τα σχολεία της Ευρώπης, όπου τα παιδιά από πολύ νωρίς κάνουν π.χ. εργαστηριακή φυσική και χημεία σε εβδομαδιαία βάση και σε ομάδες, όχι απλά μετωπική επίδειξη από τον/την εκπαιδευτικό, όπου τα παδιά από πολύ νωρίς παράγουν μικρά πρότζεκτς. Μαθαίνουν κατεβατά στην ιστορία, αντί να κάνουν εργασίες π.χ. συγκρίνοντας εποχές, προσωπικότητες, καταστάσεις.
14. Είναι λίγα τα παιδιά ανά τμήμα στο ελληνικό σχολείο; Πρέπει να αυξηθούν; Το μεγαλύτερο λάθος. Αν είστε γονείς, εκεί να δώσετε όλη τη μάχη για την παιδεία των παιδιών σας. Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο για την εκπαιδευτική διαδικασία από τα μεγάλα τμήματα. Σαν ενεργή εκπαιδευτικός νομίζω ότι το ανώτατο λειτουργικό όριο είναι τα 25 παιδιά. Τα 30 παιδιά είναι κόλαση για τον/την εκπαιδευτικό και τα μισά θα μείνουν χωρίς γνώση. Αν οι εκπαιδευτικοί δίνουν μάχη στο σχολείο τους για ένα τμήμα παραπάνω, στηρίξτε τους με όλη σας την ψυχή. Δεν είναι μόνο για τις ώρες τους, δεν είναι μόνο για τη μείωση της κούρασής τους, είναι για τη μάθηση των παιδιών σας. Π.χ. αν οι προϊστάμενοι πιέζουν για 3 30ρια τμήματα, συμπαρασταθείτε στους εκπαιδευτικούς για 4 τμήματα από 22 με 23 παιδιά. Θεωρώ εξαιρετικά υποκριτικό να ζητάτε περισσότερα παιδιά ανά τάξη και συγχρόνως να στέλνετε τα παιδιά σας (όσοι/ες μπορείτε) σε ολιγομελή φροντιστηριακά τμήματα για πανελλαδικές και ξένες γλώσσεις ή και ιδιαίτερα μαθήματα οι πλέον προνομιούχοι. Πώς θα προετοιμάσουμε στο λύκειο τα μη προνομιούχα παιδιά σε μεγάλα τμήματα;
15. Αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί;
Όχι με τρόπο που να έχει επιπτώσεις. Και ο/η ανεπαρκής, ανίκανος/η , προβληματικός/η μπορεί να διδάξει μέχρι να συνταξιοδοτηθεί, χωρίς να του βάλει κανείς ζήτημα. Μεγάλη ευθύνη γι αυτό φέρουν οι διευθυντές που για να μη βάλουν μπελά στο κεφάλι τους, κλείνουν τα μάτια, αντί να κάνουν τις απαραίτητες προφορικές και έγγραφες κινήσεις προς τον/την εκπαιδευτικό και τους προϊσταμένους. Κατά τη γνώμη μου μπορούν να γίνουν μόνο τα βασικά, όπερ:
α) θετική αξιολόγηση επιπλέον τυπικών προσόντων (μεταπτυχ, διδακτορ, ξένες γλώσσες, Η/Υ, σεμινάρια, μετεκπαίδευση) β) αρνητική αξιολόγηση για μη τήρηση συμφωνηθέντων (μη διεκπεραίωση ύλης, μη διόρθωση γραπτών, μη εκτέλεση εργαστηρ ασκήσεων, ή υποχρεωτ διαγωνισμάτων, αδικαιολόγητες απουσίες από την εργασία, μη εκτέλεση διοικητ έργου, πολύ κακοί κώδικες επικοινωνίες με συναδέλφους, γονείς, παιδιά)
16. Είναι μεγάλο ζήτημα η αύξηση κατά 2 ώρες της εβδομαδιαίας διδασκαλίας; Πλάκα κάνετε; Αντιστοιχεί σε 10% μείωση μισθού, τη στιγμή που οι εκπαιδευτικοί έχουμε ήδη υποστεί όλες τις μειώσεις των Δ.Υ. Πρέπει να καταλάβετε ότι 4 ώρες συνεχόμενης διδασκαλίας την ημέρα ή με ένα ενδιάμεσο κενό στο οποίο κάνεις διοικητικό έργο, ΔΗΛΑΔΗ ΕΡΓΑΖΕΣΑΙ, σε βγάζουν λιώμα. Μετά δεν θέλεις να δεις άνθρωπο, ούτε τα παιδιά σου από την κούραση.
17. Εχει παρενέργειες άλλες η αύξηση ωραρίου; Πάρα πολλές που όλες επιφέρουν επιπρόσθετη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία στον/στην εκπαιδευτικό, προπάντων σε ειδικότητες που ήδη είχαν πρόβλημα να συμπληρώσουν ωράριο και έτρεχαν σε 3 σχολεία. Τώρα τι θα κάνουν; Θα αλλάξουν και πόλη; Και τι θα γίνει με τους νεώτερους, που αναγκαστικά θα περισσέψουν; Θα απολυθούν; Το ξεστομίζουμε έτσι απλά, τη στιγμή που δεν έχει απολυθεί ένας επίορκος, δεν έχει κλείσει ένας άχρηστος οργανισμός;
18. Πρέπει να συγχωνευθούν σχολεία; Σίγουρα ναι, κυρίως στην επαρχία. Ναι, να πάνε τα παιδιά στο διπλανό χωριό (5 με 10χλμ απόσταση)
19. Είμαστε άμοιροι ευθυνών οι εκπαιδευτικοί; Σίγουρα όχι. Μας βαρύνουν πολλές και μεγάλες ευθύνες και εμάς και τα συνδικαλιστικά μας όργανα.
Να το θέσω απλά: Φέρουμε τις ευθύνες που φέρει και η υπόλοιπη κοινωνία για το βάλτωμα της χώρας, αρκεί να βολέψουμε την πάρτη μας. Είμαστε μέσοι εργαζόμενοι, μικροαστικής κουλτούρας και συμπεριφοράς, χωρίς ιδιαίτερες τάσεις αμφισβήτησης, χωρίς πέραν του μέσου όρου των πτυχιούχων πνευματική καλλιέργεια και αναζήτηση. Δηλαδή τι περιμένετε, ο πιο μαζικός και χαμηλόμισθος κλάδος των πτυχιούχων ΔΥ, να είναι επίπεδου ρήτορα, λογοτέχνη, ψυχολόγου, μάνατζερ, όλα αυτά μαζί και ταυτόχρονα ειδικού στην ειδικότητά του, κι όλα αυτά υπεράνω των αντικειμενικών συνθηκών δουλειάς και ζωής και να βγάζει ελληνόπουλα επιπέδου Οξφόρδης για 700 – 1300; Δεν είναι ρεαλιστικό να ζητούμε από έναν μαζικό κλάδο υπαλλήλων να έχει προσόντα γνώσης, μεταδοτικότητας, γοητείας, ακτινοβολίας και διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων με βιδωμένους/ες εφήβους που επιπλέον δέχονται τεράστια πίεση από και είναι σε κόντρα με τος γονείς τους.

 Δεν έχω προτάσεις σ’αυτό το κείμενο. Αυτές ας τις σκεφτούμε όλοι και όλες. Αν όμως δεν έχουμε σωστή γνώση και πληροφόρηση, κινδυνεύουμε να λαϊκίζουμε και μεις και να βάζουμε στο στόχαστρο έναν κλάδο εργαζομένων, που αν μη τι άλλο, από τη μια άκρη της χώρας μέχρι την άλλη είναι αυτός που μορφώνει τα παιδιά μας, περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικά, το κάνει όμως. Ο λαϊκισμός όπως πάντα είναι απλουστευτικός, δεν μπορεί να απαντήσει σε κανένα ζήτημα, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ούτε με γνώμονα τη δικαιοσύνη, ούτε με γνώμονα τον εκσυγχρονισμό

Ακολουθούν κάποιες παράμετροι που πρέπει οπωσδήποτε να συνεκτιμηθούν, τόσο για την πληρότητα της ανάλυσης, όσο και για την δίκαιη κρίση και που νομίζω ότι τα περισσότερα μέλη της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς που τοποθετήθηκαν πάνω στο θέμα, δεν έλαβαν υπόψη

1. Διορίζονται με μέσον οι εκπαιδευτικοί;

Οι εκπαιδευτικοί Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ (Νηπιαγωγοί, δασκάλες/οι, καθηγητές/τριες) είναι ιστορικά ο μόνος κλάδος δημοσίων υπαλλήλων που ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΡΟΥΣΦΕΤΙ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΗ, είτε με επετηρίδα παλαιότερα, είτε με ΑΣΕΠ, πάντως με αδιάβλητα στοιχεία. Αυτό δεν ισχύει επ’ ουδενί για πανεπιστημιακούς , ούτε για στρατιωτικούς.

2. Του μόνιμου διορισμού συνήθως προηγείται η πρόσληψη ως ωρομίσθιου ή αναπληρωτή/τριας, που παλιότερα γινόταν κι αυτό ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ Κ ΜΕ ΣΕΙΡΑ, αλλά τελευταία η σειρά καταστρατηγείται.

3. Ο διορισμός στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων γίνεται μακριά από τον τόπο κατοικίας του/της εκπαιδευτικού, για άγνωστο χρονικό διάστημα (από 2 μέχρι 32 χρόνια, με χειρότερες περιπτώσεις ίσως αυτές της Γαλλικής φιλολογίας) σε ηλικίες γύρω στα 30 με 35, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικογενειακή, ψυχική, συναισθηματική, σωματική και οικονομική ταλαιπωρία των ίδιων και των αγαπημένων τους. Τα πρώτα χρόνια οι εκπαιδευτικοί όχι μόνο δε βάζουμε χρήματα στην άκρη, αλλά αιμορραγούμε συνεχώς για να ανταπεξέλθουμε σε ενοίκια, ναύλα, κυρίες για τα παιδιά μας κλπ. Προσωπικά άφησα πίσω παιδάκι 2 χρόνων και πήγα στο ΤΕΛ Διδυμοτείχου και στο γυμνάσιο Μεταξάδων (χωριό του βόρειου Εβρου), και κάθε Σαβ/κύριακο πηγαινοερχόμουν επί ένα χρόνο Θεσσαλονίκη μέσα σε ένα τρένο γεμάτο εκπαιδευτικούς και φαντάρους, μετά Πολυκλαδικό Λύκειο Αργους Πελοπον. και μετά Πτολεμαϊδα Κοζάνης (με δεύτερο μωράκι, ενοίκιο και κυρία για το παιδί, ενώ το μεγάλο ήταν με το μπαμπά Θεσσαλονίκη) και σε τρία χρόνια (λόγω καλής ροής τότε της ειδικότητάς μου ήρθα Θεσσαλονίκη). Ημουν από τις τυχερές περιπτώσεις. Να σημειώσουμε ότι τόσο ο τόπος διορισμού, όσο και ο τόπος μετάθεσης γίνεται με διαφανή, αντικειμενικά κριτήρια και όχι όπως σε ΡΟΥΣΦΕΤΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.

4. Μοναδική και εξωφρενική παραφωνία ο απευθείας χωρίς επετηρίδα και χωρίς ΑΣΕΠ διορισμός των πολυτέκνων, κατά απόλυτη υπέρβαση των άλλων συναδέλφων και μάλιστα στο σχολείο δίπλα στο σπίτι τους. Σκανδαλώδης αδικία που την επέβαλε το υπουργείο (τάτσι μίτσι κότσι με την Εκκλησία και τους συλλόγους πολυτέκνων) και δεν την πολέμησε ως όφειλε η ΟΛΜΕ. Σημειωτέον ότι οι πολύτεκνοι δεν κάνουν εφημερίες και απαλλάσσονται των διοικητικών εργασιών.

5. Εχουν υψηλές αμοιβές οι εκπαιδευτικοί;

Οι εκπαιδευτικοί είναι και ήταν αδιαμφισβήτητα ο πλέον χαμηλόμισθος κλάδος πτυχιούχων του δημοσίου τομέα. Ναι, να θυμίσουμε ότι είναι πτυχιούχοι πανεπιστημίων και ΤΕΙ οι εκπαιδευτικοί, δεν μπήκαν στο δημόσιο άνευ τυπικών προσόντων. Επιπλέον οι μηχανικοί του πολυτεχνείου και οι απόφοιτοι ΤΕΙ έκαναν και 6 μήνες έως 1 χρόνο ΣΕΛΕΤΕ για να διοριστούν.

6. Γιατί τότε στράφηκαν στην εκπαίδευση;

α) Γιατί ταξικά ο κλάδος των εκπαιδευτικών (με πιο έντονη την τάση στην πρωτοβάθμια) προέρχεται από μικροαστικά, αγροτικά ή/και εργατικά στρώματα και είχε/έχει ανάγκη την εργασιακή ασφάλεια του δημοσίου, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από άλλους κλάδους πτυχιούχων που αναζητούν και άλλες διεξόδους (μηχανικοί, γιατροί, δικηγόροι) β) Γιατί η συμμετοχή των γυναικών στον κλάδο των εκπαιδευτικών είναι πολύ μεγάλη και το δημόσιο ήταν ανέκαθεν ένας χώρος φιλικός (μη εχθρικός) για τις γυναίκες σε μια ανδροκρατούμενη και σεξιστική Ελλάδα. Οποιος/α δεν λαμβάνει υπόψη τον παράγοντα ΦΥΛΟ στον κλάδο των εκπαιδευτικών, δεν έχει καταλάβει τίποτε (θα αναφερθώ και αλλού σ’ αυτό)

7. Είναι έξω από το σύστημα των ρουσφετιών και της διαπλοκής οι εκπαιδευτικοί;

Όχι βέβαια. Δεν γλείφουν για να διοριστούν, ούτε για να μετατεθούν. Αλλά για να μετακινηθούν εν γένει πιο κοντά στα σπίτια τους. Και εδώ μπαίνει το σύστημα ΟΛΜΕ –ΔΟΕ (από ηγετικά κλιμάκια μέχρι τον συνδικαλιστή της τοπικής ΟΛΜΕ) σε συνεχή διαπλοκή με υπουργεία, πανεπιστήμια, κόμματα, φορείς, ΙΕΚ, διοικητικές υπηρεσίες και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Η μαγική λέξη; ΑΠΟΣΠΑΣΗ. Αντί να υπάρχουν λίγες αυστηρά στοχευμένες αποσπάσεις με σπουδαία κοινωνικά κριτήρια, γίνεται το μπάστε σκύλοι αλέστε. Εκπαιδευτικοί διορισμένοι στο Διδυμότειχο, είναι άφαντοι, γιατί έχουν πάρει απόσπαση σε γραφείο βουλευτή στην Αθήνα, κρατώντας όμως (σκανδαλώδες, αλλά αληθινό) τα μόρια του Διδυμοτείχου, οπότε αργά ή γρήγορα θα πάρουν και τη μετάθεση. Αποσπάσεις σε γραφεία υπουργείων, πάλι κρατώντας τα μόρια π.χ. του νησιού, με αιτιολογία ότι αποσπάσθηκαν «για τις ανάγκες της υπηρεσίας» Η ηγεσία της ΟΛΜΕ; Μούγγα στη στρούγγα ή μάλλον κι αυτή χωμένη μέχρι το λαιμό στη μοιρασιά με το αζημίωτο βέβαια (σε ψήφους) και κυρίως οι εκπρόσωποι των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

8. Αντε καλά οι αποσπάσεις, είναι ρουσφετολογικές και ανορθολογικές; Τι γίνεται με τις μεταθέσεις; Οι μεταθέσεις είναι μεν μη ρουσφετολογικές, γίνονται με αντικειμενικά μόρια, όμως είναι εξ ίσου ανορθολογικές. Γιατί; Γιατί υπάρχει τεράστια πίεση και προς το υπουργείο και προς την ΟΛΜΕ-ΔΟΕ να ανοίξουν θέσεις στα αστικά κέντρα (η Θεσσαλονίκη είναι από τις πιο δύσκολες πανελλαδικά περιπτώσεις), γιατί αλλιώς οι εκπαιδευτικοί θα γεράσουν μακριά από τον τόπο τους, θα πάρουν διαζύγιο, θα κάνουν διπλούς γάμους, θα αυτοκτονήσουν και δεν ξέρω τι άλλο. Τι έκαμνε τόσα χρόνια το σύστημα υπουργείο-ΟΛΜΕ-ΔΟΕ; Εδινε πολλές παραπάνω μεταθέσεις για να αποφύγει το κύμα οργής των απελπισμένων εκπαιδευτικών.

9. Εγιναν ανορθολογικοί διορισμοί; Ναι, γιατί έγινε ανορθολογικός ή στρεβλός σχεδιασμός ή μάλλον γιατί τίποτε δεν υποστηρίχθηκε από αυτά που δρομολογήθηκαν. Στήθηκε (σωστή κίνηση) η Τεχνική Εκπαίδευση (ΤΕΛ, Πολυκλαδικά Λύκεια), αλλά, αντί να υποστηριχθούν, αντί να εξοπλισθούν, αντί να δίνουν επαγγελματικά δικαιώματα και ευκαιρίες στα παιδιά, απαξιώθηκαν και κατήντησαν παρκάρισμα νεολαίων β’ διαλογής. Φταίνε οι τεχνικές ειδικότητες των εκπαιδευτικών που άρπαξαν την ευκαιρία και διορίστηκαν (αισθητικοί, κομμώτριες, ανθοκομικής, ζωικής παραγωγής, νοσηλεύτριες, μηχανικοί ΑΕΙ και ΤΕΙ) για την κατάντια; Κατά τη γνώμη μου ναι, μια που και αυτοί/ες είναι γρανάζι της μηχανής, πρωτίστως όμως φταίει όλη η κουλτούρα του συμβολαίου μεταξύ πολιτικού συστήματος και πολιτών-ψηφοφόρων. Στήνονται και λειτουργούν δομές όχι με βάση τις ανάγκες της ανάπτυξης, αλλά με βάση την εργασιακή εξυπηρέτηση επαγγελματικών κατηγοριών και κοινωνικών ομάδων.

10. Εχουν διοικητικό έργο οι εκπαιδευτικοί; Πλάκα κάνετε; Φυσικά και έχουν, αφού δεν υπάρχει γραμματειακό προσωπικό, και μάλιστα έργο που απαιτεί προσοχή, τυπικότητα, ακρίβεια, υπευθυνότητα και ΕΡΓΑΤΟΩΡΕΣ. Γράφουν όλα τα ατομικά στοιχεία κάθε παιδιού στις καρτέλες. Από τα απουσιολόγια περνούν τις απουσίες στα βιβλία φοίτησης (αναλυτικά ανα ημέρα) και βγάζουν τα μηνιαία αθροίσματα δικαιολογημένων και αδικαιολ. Απουσιών (έχουν συνεχή φροντίδα για παιδιά με πολλές απουσίες, τηλεφωνούν σε γονείς, ελέγχουν δικαιολογητικά). Περνούν βαθμούς και σύνολα απουσιών στις χάρτινες καρτέλες. Κάποιος/α είναι επιφορτισμένος/η με το μητρώο μαθητών, ένα εξαιρετικά σπουδαίο αρχείο, πολύτιμο για όποιον χρειαστεί βεβαίωση μετά από χρόνια αποφοίτησης. Άλλος/η αναλαμβάνει το πρακτικό, όπου καταγράφονται όλες οι σχολικές δραστηριότητες. Άλλος/η αναλαμβάνει το αρχείο του Η/Υ, όπου ξαναπερνούνται όλα τα παραπάνω. Ενδιάμεσα γίνονται πολλοί έλεγχοι αν συμφωνεί ο Η/Υ με τα χάρτινα αρχεία, ειδικά στα λύκεια εν όψει πανελλαδικών, όπου ελέγχονται τα πιστοποιητικά γέννησης ένα ένα . Άλλος/η βγάζει πρόγραμμα που συνεχώς αλλάζει, γιατί οι εκπαιδευτικοί πηγαινοέρχονται από σχολείο σε σχολείο. Οι φιλόλογοι ετοιμάζουν σχολ. Γιορτές. Όταν αρρωστήσουμε ετοιμάζουμε οι ίδιοι/ες όλα τα έγγραφα και τα διαβιβαστικά. Συνήθως κάνουμε εμείς και το πρωτόκολλο. Για κάθε εξωσχολική εκπαιδευτική επίσκεψη υπάρχει μεγάλη γραφειοκρατία, χώρια τα χαρτιά προς τους γονείς. Επιπλέον δύο απογεύματα το τετράμηνο κάνουμε ενημέρωση γονέων, αλλά φυσικά και στα κενά μας ενημερώνουμε όποιον γονιό μας αναζητήσει (εκεί να δείτε εξομολογήσεις από γονείς, για το πόσα προβλήματα θέλουν να μοιραστούν μαζί μας σχετικά με τα παιδιά τους και την ανατροφή τους)

11. Είναι όντως προβληματικό να μοιράζονται εκπαιδευτικοί σε πολλά σχολεία; Ετσι κι αλλιώς το μάθημά τους κάνουν. Κατά τη γνώμη μου είναι το δεύτερο χειρότερο μετά τα μεγάλα τμήματα. Οι περιφερόμενοι εκπαιδευτικοί, τις καλύτερες προθέσεις να έχουν, δεν δένονται με τίποτε, ούτε με τα παιδιά, ούτε με το σχολείο, ούτε με τους γονείς. Απλά σέρνουν την εξάντλησή τους. Προφανώς δε μιλώ για ένα δίωρο ή τετράωρο σε διπλανό σχολείο, που θα χρειαστεί να κάνουν κάποιοι, αλλά για μια κατάσταση που θα γενικευτεί. Δεν είναι συνεργείο καθαρισμού οι εκπαιδευτικοί, ούτε τεχνίτες που βουλώνουν τρύπες από δω κι από κει. Αν π.χ. γυμναστές/τριες, φυσικοί, χημικοί, κοινωνιολόγοι, αγγλικών, πληροφορικοί πηγαίνουν σε 3-4 σχολεία ο καθένας και η καθεμιά, έ αυτό δεν είναι πια σχολείο ή μάλλον είναι σχολείο που στη σχολική κοινότητα δεν συμπεριλαμβάνονται οι εκπαιδευτικοί

12. Δουλεύουν λιγότερο οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα; Σύνθετο ζήτημα και σε συνάρτηση πάντοτε με τα χρήματα που παίρνουν ως πτυχιούχοι ΑΕΙ/ΤΕΙ και με την ταλαιπωρία που για χρόνια υφίστανται οργώνοντας την Ελλάδα. Προσωπικό συμπέρασμα από τα 20 χρόνια μέσα στο σχολείο: Αν ένας/μία εκπαιδευτικός θέλει να λειτουργήσει απλά διεκπεραιωτικά, κάνοντας τα μίνιμουμ υποχρεωτικά καθήκοντα και έχοντας μια ψυχολογία je m'en fous ναι, μπορεί να τη βγάλει χαλαρά και να είναι και τυπικά εντάξει. Αυτό βέβαια για να γίνει πρέπει να αναλαμβάνει όλα τα εύκολα αντικείμενα (π.χ. όλα τα τμήματα της Α’ Λυκ μόνο Ιστορία και Νέα Ελλην ή μόνο Αλγεβρα κ Γεωμετρία) και όχι τμήματα άλλων τάξεων και όχι κατεύθυνση. Αν είναι δάσκαλος/α να προχωρά μόνο με τα «καλά» παιδιά και ν’ αφήνει πίσω συντρίμια και κενά βλέμματα κ.ο.κ. Όμως οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί δεν είναι ωχαδερφιστές, στενοχωριούνται πολύ όταν δεν τα καταφέρνουν καλά σε κάτι ή όταν δεν εισπράττουν επιβεβαίωση από την τάξη.

Αν θέλει να τα δώσει όλα όσα μπορεί και οφείλει, τότε μη το ψάχνετε. Πρέπει να είναι 3-4 ώρες τη μέρα μέσα στην τάξη σε πλήρη εγρήγορση και με τις κεραίες τεντωμένες σε κάθε κατεύθυνση και από κάθε άποψη. Να διδάσκει το ειδικό του αντικείμενο και ταυτόχρονα να διαχειρίζεται ένα σωρό δύσκολες καταστάσεις (αν οι γονείς έβλεπαν πώς συμπεριφέρονται τα παιδιά τους στο σχολείο, πόση αγένεια, πόση επιθετικότητα, πόση υπερκινητικότητα, πόση ανωριμότητα βγάζουν, θα μας άναβαν λαμπάδες). Να κάνει με συνέπεια όλες τις διοικητικές υπηρεσίες. Να ετοιμάζει σχολικές εορτές, εργαστηριακές ασκήσεις, να κουβαλά εξοπλισμό, θρανία, βιβλία από αίθουσα σε αίθουσα. Τέλος στο σπίτι να αφιερώνει χρόνο τουλάχιστον 3 ωρών ημερησίως για προετοιμασία ασκήσεων, διόρθωση εκθέσεων και διαγωνισμάτων και συγχρόνως να δέχεται και τα παράπονα των υπολοίπων μελών της οικογένειας, που δεν φροντίζει τα του σπιτιού, προπάντων αν είναι γυναίκα (κλασική ατάκα: Μα γι αυτό πήγες στην εκπαίδευση, για νάχεις χρόνο για την οικογένεια)

Εδώ πρέπει να πούμε ότι τα χρόνια της αφασίας (1980 με 2008) πράγματι πολλοί εκπαιδευτικοί είχαν μειωμένο ωράριο ή μαζεύονταν στα γραφεία, για να αποφύγουν τις μετακινήσεις έστω και στο διπλανό σχολείο. Αγχωμένες μητέρες έφευγαν τρέχοντας να πάνε να μαγειρέψουν. Τώρα όμως τελείωσαν αυτά. Κάνουμε κανονικά το ωράριό μας.

Οσο για τις διακοπές, δεν είναι τυχαίο που σε όλο τον κόσμο οι εκπαιδευτικοί, όπως και οι μαθητές/τριες ξεκουράζονται Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι. Είναι στρεσογόνα και εξαντλητική διαδικασία η εκπαίδευση, είναι απαραίτητη η ανάπαυλα και η επαναφόρτιση μπαταριών. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο το καλοκαίρι, πχ φροντιστήρια ή επαναληπτικά μαθήματα στα παιδιά; Ισως 10 μέρες από την πρώτη Σεπτέμβρη ναι. Να το θέσω αλλιώς: Ας αντισταθμίσουμε τα λίγα λεφτά που παίρνουμε και την αυξημένη ένταση κυρίως των πρώτων χρόνων με λίγες παραπάνω διακοπές (από 1 Ιουλίου, έως 31 Αυγούστου). Επιπλέον, η αίσθησή μου είναι ότι ο/η εκπαιδευτικός βαραίνει πολύ με τα χρόνια. Πώς θα αντέξει μέχρι τα 65 που έχει πάει τώρα το όριο;(εκεί γύρω)

13. Δουλεύουν παραγωγικά οι Ελληνες εκπαιδευτικοί; Κατά τη γνώμη μου όχι. Γιατί όλο το ελληνικό σχολείο είναι αντιπαραγωγικό και αναποτελεσματικό και φορτωμένο στείρα ακαδημαϊκή γνώση. Το ελληνικό σχολείο ήταν και είναι δασκαλοκεντρικό και ακαδημαϊκοκεντρικό. Δεν παράγει έρευνα, δεν την ενθαρρύνει, δεν εξασκεί τα παιδιά στην επίλυση προβλημάτων μέσω χρήσης εκπαιδευτικών εργαλείων. Αυτό είναι βασική διαφορά με τα σχολεία της Ευρώπης, όπου τα παιδιά από πολύ νωρίς κάνουν π.χ. εργαστηριακή φυσική και χημεία σε εβδομαδιαία βάση και σε ομάδες, όχι απλά μετωπική επίδειξη από τον/την εκπαιδευτικό, όπου τα παδιά από πολύ νωρίς παράγουν μικρά πρότζεκτς. Μαθαίνουν κατεβατά στην ιστορία, αντί να κάνουν εργασίες π.χ. συγκρίνοντας εποχές, προσωπικότητες, καταστάσεις.

14. Είναι λίγα τα παιδιά ανά τμήμα στο ελληνικό σχολείο; Πρέπει να αυξηθούν; Το μεγαλύτερο λάθος. Αν είστε γονείς, εκεί να δώσετε όλη τη μάχη για την παιδεία των παιδιών σας. Δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο για την εκπαιδευτική διαδικασία από τα μεγάλα τμήματα. Σαν ενεργή εκπαιδευτικός νομίζω ότι το ανώτατο λειτουργικό όριο είναι τα 25 παιδιά. Τα 30 παιδιά είναι κόλαση για τον/την εκπαιδευτικό και τα μισά θα μείνουν χωρίς γνώση. Αν οι εκπαιδευτικοί δίνουν μάχη στο σχολείο τους για ένα τμήμα παραπάνω, στηρίξτε τους με όλη σας την ψυχή. Δεν είναι μόνο για τις ώρες τους, δεν είναι μόνο για τη μείωση της κούρασής τους, είναι για τη μάθηση των παιδιών σας. Π.χ. αν οι προϊστάμενοι πιέζουν για 3 30ρια τμήματα, συμπαρασταθείτε στους εκπαιδευτικούς για 4 τμήματα από 22 με 23 παιδιά. Θεωρώ εξαιρετικά υποκριτικό να ζητάτε περισσότερα παιδιά ανά τάξη και συγχρόνως να στέλνετε τα παιδιά σας (όσοι/ες μπορείτε) σε ολιγομελή φροντιστηριακά τμήματα για πανελλαδικές και ξένες γλώσσεις ή και ιδιαίτερα μαθήματα οι πλέον προνομιούχοι. Πώς θα προετοιμάσουμε στο λύκειο τα μη προνομιούχα παιδιά σε μεγάλα τμήματα;

15. Αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί;

Όχι με τρόπο που να έχει επιπτώσεις. Και ο/η ανεπαρκής, ανίκανος/η , προβληματικός/η μπορεί να διδάξει μέχρι να συνταξιοδοτηθεί, χωρίς να του βάλει κανείς ζήτημα. Μεγάλη ευθύνη γι αυτό φέρουν οι διευθυντές που για να μη βάλουν μπελά στο κεφάλι τους, κλείνουν τα μάτια, αντί να κάνουν τις απαραίτητες προφορικές και έγγραφες κινήσεις προς τον/την εκπαιδευτικό και τους προϊσταμένους. Κατά τη γνώμη μου μπορούν να γίνουν μόνο τα βασικά, όπερ:

α) θετική αξιολόγηση επιπλέον τυπικών προσόντων (μεταπτυχ, διδακτορ, ξένες γλώσσες, Η/Υ, σεμινάρια, μετεκπαίδευση) β) αρνητική αξιολόγηση για μη τήρηση συμφωνηθέντων (μη διεκπεραίωση ύλης, μη διόρθωση γραπτών, μη εκτέλεση εργαστηρ ασκήσεων, ή υποχρεωτ διαγωνισμάτων, αδικαιολόγητες απουσίες από την εργασία, μη εκτέλεση διοικητ έργου, πολύ κακοί κώδικες επικοινωνίες με συναδέλφους, γονείς, παιδιά)

16. Είναι μεγάλο ζήτημα η αύξηση κατά 2 ώρες της εβδομαδιαίας διδασκαλίας; Πλάκα κάνετε; Αντιστοιχεί σε 10% μείωση μισθού, τη στιγμή που οι εκπαιδευτικοί έχουμε ήδη υποστεί όλες τις μειώσεις των Δ.Υ. Πρέπει να καταλάβετε ότι 4 ώρες συνεχόμενης διδασκαλίας την ημέρα ή με ένα ενδιάμεσο κενό στο οποίο κάνεις διοικητικό έργο, ΔΗΛΑΔΗ ΕΡΓΑΖΕΣΑΙ, σε βγάζουν λιώμα. Μετά δεν θέλεις να δεις άνθρωπο, ούτε τα παιδιά σου από την κούραση.

17. Εχει παρενέργειες άλλες η αύξηση ωραρίου; Πάρα πολλές που όλες επιφέρουν επιπρόσθετη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία στον/στην εκπαιδευτικό, προπάντων σε ειδικότητες που ήδη είχαν πρόβλημα να συμπληρώσουν ωράριο και έτρεχαν σε 3 σχολεία. Τώρα τι θα κάνουν; Θα αλλάξουν και πόλη; Και τι θα γίνει με τους νεώτερους, που αναγκαστικά θα περισσέψουν; Θα απολυθούν; Το ξεστομίζουμε έτσι απλά, τη στιγμή που δεν έχει απολυθεί ένας επίορκος, δεν έχει κλείσει ένας άχρηστος οργανισμός;

18. Πρέπει να συγχωνευθούν σχολεία; Σίγουρα ναι, κυρίως στην επαρχία. Ναι, να πάνε τα παιδιά στο διπλανό χωριό (5 με 10χλμ απόσταση)

19. Είμαστε άμοιροι ευθυνών οι εκπαιδευτικοί; Σίγουρα όχι. Μας βαρύνουν πολλές και μεγάλες ευθύνες και εμάς και τα συνδικαλιστικά μας όργανα.

Να το θέσω απλά: Φέρουμε τις ευθύνες που φέρει και η υπόλοιπη κοινωνία για το βάλτωμα της χώρας, αρκεί να βολέψουμε την πάρτη μας. Είμαστε μέσοι εργαζόμενοι, μικροαστικής κουλτούρας και συμπεριφοράς, χωρίς ιδιαίτερες τάσεις αμφισβήτησης, χωρίς πέραν του μέσου όρου των πτυχιούχων πνευματική καλλιέργεια και αναζήτηση. Δηλαδή τι περιμένετε, ο πιο μαζικός και χαμηλόμισθος κλάδος των πτυχιούχων ΔΥ, να είναι επίπεδου ρήτορα, λογοτέχνη, ψυχολόγου, μάνατζερ, όλα αυτά μαζί και ταυτόχρονα ειδικού στην ειδικότητά του, κι όλα αυτά υπεράνω των αντικειμενικών συνθηκών δουλειάς και ζωής και να βγάζει ελληνόπουλα επιπέδου Οξφόρδης για 700 – 1300; Δεν είναι ρεαλιστικό να ζητούμε από έναν μαζικό κλάδο υπαλλήλων να έχει προσόντα γνώσης, μεταδοτικότητας, γοητείας, ακτινοβολίας και διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων με βιδωμένους/ες εφήβους που επιπλέον δέχονται τεράστια πίεση από και είναι σε κόντρα με τος γονείς τους.