ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Ανακεφαλαιώνω: για
την υιοθέτηση αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών χρειάζονται α) θεσμοί που
θα διασφαλίζουν το φιλελεύθερο χαρακτήρα του πολιτεύματος β)
πολιτισμένοι και καλλιεργημένοι πολίτες προϊόντα μιας δημοκρατικής και
ουμανιστικής παιδείας. Κάθε προσπάθεια επιβολής αμεσοδημοκρατικών
διαδικασιών χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις είναι επικίνδυνη και μπορεί να
οδηγήσει σε οχλοκρατικές εκτροπές.
Τέλος, η μετατροπή της αμεσοδημοκρατικής διαδικασίας από προτεινόμενο τρόπο λήψης αποφάσεων σε πρόταγμα, φοβάμαι πως μπορεί να προκαλέσει τα δεινά που προκάλεσαν και προηγούμενα ουτοπιστικά προτάγματα. Και πριν φτάσω στα γκουλάγκ και στην εξόντωση των αντιφρονούντων μπορώ να βεβαιώσω πως η ισχυρή πεποίθηση πως έχουμε δίκιο και πως γνωρίζουμε την αλήθεια, πεποίθηση ψυχικά απαραίτητη για να αγωνιστούμε ενάντια στην πραγματικότητα, οδηγεί πολύ εύκολα στη μονολιθικότητα, στην δαιμονοποίηση της διαφορετικής άποψης, στην μονομανία, στην κατασκευή ιδεολογικής ορθοδοξίας και λογικών πρωτοπορίας. Η άμεση δημοκρατία πρέπει να παραμείνει μία από τις πολλές πολιτικές προτάσεις που εξετάζουμε και επεξεργαζόμαστε και όχι ένα αδιαπραγμάτευτο δόγμα. Δεν αρκεί να αντικαταστήσουμε τη λέξη κομουνισμός με τη λέξη «άμεση δημοκρατία», «περιεκτική δημοκρατία», «αποανάπτυξη» κ.λπ. για να ξεμπερδέψουμε με την παραδοσιακή σύλληψη της πολιτικής. Πρέπει να καταστρέψουμε τις δογματικές δομές της παραδοσιακής επαναστατικής σκέψης, να εγκαταλείψουμε την εμμονή με την εσχατολογική ιδέα της επανάστασης, να σχετικοποιήσουμε τα ουτοπικά προτάγματα, να αραιώσουμε την καθαρότητά τους και να προσπαθήσουμε να τα δοκιμάσουμε στη λυδία λίθο της πραγματικότητας.
Τέλος, η μετατροπή της αμεσοδημοκρατικής διαδικασίας από προτεινόμενο τρόπο λήψης αποφάσεων σε πρόταγμα, φοβάμαι πως μπορεί να προκαλέσει τα δεινά που προκάλεσαν και προηγούμενα ουτοπιστικά προτάγματα. Και πριν φτάσω στα γκουλάγκ και στην εξόντωση των αντιφρονούντων μπορώ να βεβαιώσω πως η ισχυρή πεποίθηση πως έχουμε δίκιο και πως γνωρίζουμε την αλήθεια, πεποίθηση ψυχικά απαραίτητη για να αγωνιστούμε ενάντια στην πραγματικότητα, οδηγεί πολύ εύκολα στη μονολιθικότητα, στην δαιμονοποίηση της διαφορετικής άποψης, στην μονομανία, στην κατασκευή ιδεολογικής ορθοδοξίας και λογικών πρωτοπορίας. Η άμεση δημοκρατία πρέπει να παραμείνει μία από τις πολλές πολιτικές προτάσεις που εξετάζουμε και επεξεργαζόμαστε και όχι ένα αδιαπραγμάτευτο δόγμα. Δεν αρκεί να αντικαταστήσουμε τη λέξη κομουνισμός με τη λέξη «άμεση δημοκρατία», «περιεκτική δημοκρατία», «αποανάπτυξη» κ.λπ. για να ξεμπερδέψουμε με την παραδοσιακή σύλληψη της πολιτικής. Πρέπει να καταστρέψουμε τις δογματικές δομές της παραδοσιακής επαναστατικής σκέψης, να εγκαταλείψουμε την εμμονή με την εσχατολογική ιδέα της επανάστασης, να σχετικοποιήσουμε τα ουτοπικά προτάγματα, να αραιώσουμε την καθαρότητά τους και να προσπαθήσουμε να τα δοκιμάσουμε στη λυδία λίθο της πραγματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου