ΣΥΜΠΑΝΤΟΥΜ
μας είπαν πως κάνουν κουμάντο τ’ αστέρια
στο μαύρο στερέωμα, του σύμπαντος κτήτες,
φεγγάρια, πλανήτες πως στέλνουν χαμπέρια
ο χρόνος πως έχει δαμάσει αστρίτες
στο μαύρο στερέωμα, του σύμπαντος κτήτες,
χιλιάδες σπυριά που αναβλύζουν φως πύον
ο χρόνος πως έχει δαμάσει αστρίτες
οι μύθοι το λένε, οι μύθοι, όμως, ποίων
χιλιάδες σπυριά που αναβλύζουν φως πύον
βουρλίζουν τον όχλο, μια μάζα από μάτια,
οι μύθοι το λένε, οι μύθοι, όμως, ποίων
παλιών μεγαλείων ερείπια παλάτια
βουρλίζουν τον όχλο, μια μάζα από μάτια,
τα στόματα μάτια αδειασμένα εμέσσουν
παλιών μεγαλείων ερείπια παλάτια
τις κόρες στις ώρες οι μύλοι θ’ αλέσουν
τα στόματα μάτια αδειασμένα εμέσσουν
ο φθόνος βασίλειο γελοίων δραμάτων
τις κόρες στις ώρες οι μύλοι θ’ αλέσουν
οι γιοι θα ’ναι σφάγια βωμών οραμάτων
ο φθόνος βασίλειο γελοίων δραμάτων
κομήτες ουρλιάζουν, κουφές νόβες κλαίνε
οι γιοι θα ’ναι σφάγια βωμών οραμάτων
φαιδροί αυλικοί, κολακείες που λένε
κομήτες ουρλιάζουν, κουφές νόβες κλαίνε
οι μαύρες μανάδες με χώμα στα χέρια
φαιδροί αυλικοί, κολακείες που λένε,
μας είπαν πως κάνουν κουμάντο τ’ αστέρια
