Η Ιερή Συμμαχία Κράτους-Εκκλησίας
του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, εκπαιδευτικού
«Δεν είμαι μέρος του προβλήματος, αλλά καλούμαι να οδηγήσω την Εκκλησία στην αυτοκάθαρση των στελεχών της», σάλπισε γεμάτος οίηση ο ισόβιος προκαθήμενος του εκκλησιαστικού κράτους εν κράτει – ή παρακράτους, αν αγαπάτε – προς τους «γραικύλους» που ζητούν την εκθρόνισή του.
Η ουσία του ζητήματος όμως δεν είναι ούτε τα παραληρήματα μεγαλείου ούτε ο μακιαβελισμός του αρχιεπισκόπου – γνωστού, εξάλλου, θαυμαστή του «αγνού στρατιώτου» Παττακού – ο οποίος, μάλιστα, ετοιμάζεται να ορκίσει ως νέο πρόεδρο της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας τον αντιστασιακό κ. Κάρολο Παπούλια!
Η θεσμικά κατοχυρωμένη – θωρακισμένη «θεία» ασυλία της Εκκλησίας ανάγεται στις καταβολές του ελληνικού κράτους.
Η «κρατικοποίηση» των Εκκλησιών αποτελεί ιδρυτικό στοιχείο των εθνικών κρατών στα Βαλκάνια. Ο Ορθόδοξος κλήρος της Ανατολής, αντίθετα με τον αντίστοιχο της Δύσης, εναγκαλίστηκε την κρατική εξουσία, γιατί του αναγνωρίστηκε κεντρικός ρόλος τόσο στην καθαγίαση των αποφάσεών της όσο και στη διαμόρφωση της «κοινωνίας των πολιτών».
Έτσι, αρχίζοντας από το «Υπουργείον Λατρείας» του επαναστατικού συντάγματος της Επιδαύρου και φτάνοντας στη συνταγματοποίηση της διαπλοκής Κράτους-Εκκλησίας την περίοδο της Μεταπολίτευσης, η έννοια «πολίτης» συρρικνώθηκε στο «πιστός ορθόδοξος χριστιανός». Γι΄ αυτό είναι το λιγότερο υποκριτικές οι όψιμες κραυγές των εταίρων του δικομματισμού για την «εξωθεσμική, αδιαφανή λειτουργία» της Εκκλησίας, όταν την άφησαν στο απυρόβλητο για μια ή πολλές «χούφτες ψήφων»
. Το εκκλησιαστικό υπερ-κράτος, που θυμίζει προβληματική ΔΕΚΟ, δεν μπορεί ούτε να «αυτοκαθαρθεί» ούτε να «καθαρθεί» από αυτούς που, όπως λέει ο λαός μας, «μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε»!
ΑΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ,«Επωνύμως», Δευτέρα 28/2/05
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου