Μοναξιά Vs Μοναχικότητας
Μοναξιά Vs Μοναχικότητας
Αποδεχόμενη την μοναχική της φύση αισθάνθηκε ευγνώμων, αγνοώντας τη διαφορετική άποψη του πλήθους.
Δεν είχε να κάνει με τη μοναξιά απο την απουσία.
Ανακάλυψε την ομορφιά του να μπορεί κανείς και μόνος, κάτι που δεν
είναι παρά μια βαθιά ελευθερία απο το φόβο του να αισθάνεται κανείς
μόνος.
Η μοναχικότητα αποτελούσε γλυκιά συντροφικότητα.
Μέσα απ’ αυτή έμαθε πως μόνο όποιος αντέχει να είναι μόνος μπορεί να συνυπάρχει και με άλλους.
Αντλεί δύναμη για να πάει πιό βαθειά με τον εαυτό της, όσο και για να
αντέξει να ζει σε μια κοινωνία που απέχει πολύ απο το όραμα.
2 σχόλια:
Και μαζί...
και μόνοι..
Τα μάτια της ψυχής μου.
Τα ίδια πάλι.
χωρίς τίποτα,ψίθυροι πολλοί.
Τα μάτια της ψυχής μου,
έκλεισαν,δεν θέλουν.
Τα μάτια,της φωνής μου
η ψυχή μου είναι.
Έκλεισαν.
Σμήνοι,από φωνές ανθρώπινες,
ενώνονται και μετά χωρίζουν.
Ψίθυροι και φωνές
πάνε , έρχονται
κάνοντας κύκλους.
Δίπλα, λίγο πιο κάτω
ξαναβρισκόμαστε,
πλησιάζω εγώ.
Φεύγουν.
Τώρα,εδώ έρχονται
σε μένα.
Φεύγω.
Πόνος και χαρά μαζί,
μαζί και μόνοι.
Κάπου,μαζί μ' άλλους
και μόνος, κάπου.
Δημοσίευση σχολίου