Η συζητηση εδώ:
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/02/sequel.html
Greek Rider είπε...
Εννοείται ότι ο αντικειμενικός χαρακτήρας των αξιών είναι καθαρά κοινωνικός.
Συνεπώς όταν η εργασία μου δεν επαρκεί για να ζήσω, σημαίνει ότι κάποιοι έφτιαξαν έναν μηχανισμό εξουσίας για να με εκμεταλλεύονται.
Τα Starbucks είχαν φτιάξει τα Χριστούγεννα πλαστικά ποτήρια με τη φίρμα τους που τα πουλούσαν ως στολίδια για το δέντρο. Το πλαστικό προιόν και το επιμερισμένο κόστος είχε πολύ μικρότερη αξία από την τιμή πώλησης. Τι πουλούσαν λοιπόν; Πουλούσαν ένα κομμάτι από το brand name τους μαζί με το ποτηράκι.
Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αυτοί που πλήρωναν για το brand name προς $5 το πλαστικό ποτηράκι είχαν εσωτερικεύσει και αποδεχτεί το μηχανισμό κοινωνικών σχέσεων της εταιρείας. Δηλαδή την εταιρική της κουλτούρα.
Αυτή όμως η εταιρική κουλτούρα δεν φτιάχτηκε με μαγικά τύπου Μάικ Λαμάρ ή Κόπερφίλντ αλλά με την εκμεταλλευτική - κατά Μάρξ - εργασία πολλών ανθρώπων ή με τις απολύσεις κάποιων άλλων.
Συνεπώς αξία σημαίνει και πίστη σε κάτι. Για παράδειγμα να πιστεύει κάποιος ότι ο Χίτλερ θα φτιάξει την τέλεια κοινωνία. Ναι τότε δημιουργείται αξία. Από πίσω όμως υπάρχει και το Άουσβιτς..
01 Φεβρουαρίου 2010 6:13 μ.μ.
και το δικο μου:
η αξια σημερα συνδεεται με την παραγωγή ενος κενου σημαινοντος φαντασιακής απολαυσης
και συνδεεται αυτή η απολαυση με την απωθηση τοσο της αναγκαιας για να παραχθει το κενο σημαινον συγεκριμμένης εργασιας
οσο και του συγεκριμμενου- αναγκαιου για να παραχθει -ανθρωπνου πόνου..
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
2 σχόλια:
Συνεπώς συμφωνείς αν κατάλαβα.
Oχι απλώς συμφωνώ αλλά νομιζω και πως αυτό το σχόλιο σου μπορει να αποτελσεσει και τον πυρηνα μιας ευρυτερης συζητησης ..Γιαυτο και το βαζω ξεχωριστα .
Δημοσίευση σχολίου