ΤΟΥ 132ου ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
Ως εκπρόσωποι των γονέων του 132, εκφράζουμε δημόσια την ικανοποίηση και τη χαρά μας για την επιστροφή της κας Στέλλας Πρωτονοταρίου στο «τιμόνι» του σχολείου μας. Η επιστροφή της στη θέση απ’ όπου άδικα εκδιώχθηκε έρχεται να επισφραγίσει την πανηγυρική αθώωσή της, την αποκατάσταση της αλήθειας και τη δικαίωση της ίδιας και των δασκάλων του 132 από την ελληνική Δικαιοσύνη.
Ο Σύλλογός μας, από την πρώτη στιγμή, κατήγγειλε το γεγονός της μεθοδευμένης απομάκρυνσης της κας Πρωτονοταρίου από το σχολείο μας και, ιδίως τους τελευταίους μήνες, αγωνίστηκε στην πρώτη γραμμή, μαζί αλλά και παράλληλα με τους δασκάλους του 132, για την επιστροφή της.
Έτσι πιστεύουμε ότι δικαιώνεται και ο ρόλος των συλλόγων γονέων, ως συλλογικών οργάνων με θέση στην εκπαιδευτική κοινότητα και λόγο στα ζητήματα παιδείας.
Από τώρα και στο εξής, με το σχολείο μας να λειτουργεί πλέον σε πρωινή βάρδια (στόχο που επίσης κυνηγήσαμε επίμονα και δυναμικά), την κα Πρωτονοταρίου να διευθύνει, τους δασκάλους μας χαρούμενους, δικαιωμένους και γεμάτους όρεξη για δουλειά, την πολιτεία να αναγνωρίζει επίσημα και έμπρακτα το έργο τους, να υιοθετεί και να προβάλει τις αρχές πάνω στις οποίες στηρίχτηκε και λειτούργησε, έχουμε κάθε λόγο να αισιοδοξούμε ότι το 132 θα ξαναμπεί σε δημιουργική τροχιά.
Θα ανοίξει και θα δείξει και πάλι δρόμους προς τα σύνορα της «Ουτοπίας», που, ιδίως στο χώρο της Παιδείας, μπορούν και οφείλουν να καταστούν …κοινός τόπος!
Ανακοίνωση των δασκάλων που εργάστηκαν και εργάζονται στο 132ο Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας
Συνάδελφοι/συναδέλφισσες και φίλοι
Πριν λίγες μέρες στις 18/2/2010 η Στέλλα Πρωτονοταρίου, ύστερα από την πανηγυρική αθώωσή της στο Δικαστήριο, επέστρεψε ως Διευθύντρια στο 132ο Δημοτικό Σχολείο μετά από δυόμισι χρόνια απουσίας. Για μας είναι πρώτα απ’ όλα μια στιγμή ιδιαίτερης φόρτισης αλλά και δικαίωσης. Δικαίωσης της δουλειάς που έγινε στο σχολείο μας από το 2000 έως το 2007, δικαίωσης και του αγώνα που χρειάστηκε να δώσουμε τα τελευταία χρόνια για να υπερασπίσουμε τη δουλειά αυτή.
Στη δίκη της Στέλλας Πρωτονοταρίου καταθέτοντας ο πανεπιστημιακός καθηγητής Γιώργος Τσιάκαλος ως μάρτυρας υπεράσπισης τόνισε: «…στην Ελλάδα όλοι οι πρωτοπόροι εκπαιδευτικοί διώχτηκαν για το όραμα και το έργο τους. Από ό,τι φαίνεται, με τη Στέλλα Πρωτονοταρίου συνεχίζεται αυτή η παράδοση. Δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν για ένα καλύτερο σχολείο ποτέ δεν ξαναγύρισαν στη θέση τους. Αυτό συνέβη στον 20ο αιώνα. Δεν θέλουμε να συμβεί και στον 21ο …».
Η Στέλλα ξαναγύρισε και αυτό σηματοδοτεί ένα νέο ενθαρρυντικό δεδομένο και μια νέα αισιόδοξη προοπτική για την ιστορία της εκπαίδευσης στη χώρα μας. Φάνηκε ότι σε μια δύσκολη εποχή όπως η δική μας, η δημοκρατία και το δίκιο μπορούν να βρίσκουν ακόμα το δρόμο τους, όταν οι άνθρωποι αγωνίζονται συλλογικά με τη βεβαιότητα ότι θα φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο.
Συνάδελφοι/συναδέλφισσες και φίλοι
Τα τελευταία χρόνια χρειάστηκε να δώσουμε έναν σκληρό αγώνα για να υπερασπιστούμε το παιδαγωγικό έργο μας και εντέλει την αξιοπρέπειά μας. Τα καταφέραμε χάρη στη μεγάλη και ανιδιοτελή συμπαράσταση που βρήκαμε από συναδέλφους, συλλογικά όργανα, θεσμικούς φορείς, πανεπιστημιακούς, πολιτικούς, δημοσιογράφους και απλούς πολίτες. Ποτέ δεν αισθανθήκαμε μόνοι. Σας ευχαριστούμε θερμά όλους και όλες. Ευχαριστούμε και τους δικηγόρους μας που μας υπεράσπισαν χωρίς κανένα οικονομικό τους όφελος. Η δικαίωσή μας είναι και δικαίωση όλης της μαχόμενης εκπαιδευτικής κοινότητας. Μαζί θα συνεχίσουμε για ένα σχολείο σύγχρονο, ανθρώπινο, δημοκρατικό, που οφείλουμε σε όλα τα παιδιά.
Αθήνα, 23 Φεβρουαρίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου