Πιστός στην επικίνδυνη γραμμή του καινοφανούς ελληνικού «συνειδησιόμετρου» .....ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ μπλογκ feleki:

http://feleki.wordpress.com/2010/02/14/%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%bf%ce%bb%ce%b1%ce%b3%ce%bd%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%cf%8c%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81/


Πιστός στην επικίνδυνη γραμμή του καινοφανούς ελληνικού «συνειδησιόμετρου» που τόσο στηρίζει ο μεσσήνιος πρόεδρος, ο γραμματέας μεταναστευτικής πολιτικής της Ν.Δ και πρώην βουλευτής Λευκάδας, Θ. Σολδάτος έκανε λίγες μέρες πριν την ακόλουθη δήλωση, την οποία αναπαρήγαγαν στελέχη της αντιπολίτευσης, καθώς και πολλά ιστολόγια :

«Θέτουμε υπ’ όψιν της κυβερνήσεως [δώστε έμφαση στη γενική –θα τη ζήλευε και ο Άδωνις], το αποτέλεσμα πρόσφατης επιστημονικής μελέτης του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, (2010), σύμφωνα με την οποία μόνο ένα ποσοστό, περίπου 50%, των εφήβων μεταναστών δεύτερης γενιάς ανέφεραν, σε σχετικό ερώτημα, ότι αισθάνονται Έλληνες (23% δηλώνουν τη χώρα προέλευσης)»

Προσπαθώντας να ξεπεράσουμε τις όποιες ενστάσεις για τον ψυχολογισμό μιας τέτοιας προσέγγισης όπως και την υστερόβουλη, αποσπασματική χρήση των πορισμάτων της έρευνας, αναζητήσαμε την παραπομπή. Έτσι μπήκαμε στον ιστότοπο του ινστιτούτου μεταναστευτικής έρευνας (http://www.imepo.gr/Content4.aspx?C=38). Και όταν τελικά φτάσαμε στο επίμαχο σημείο της περίφημης έρευνας («Εθνοτική ταυτότητα και ψυχοκοινωνική προσαρμογή: Μια εμπειρική έρευνα σε εφήβους μετανάστες δεύτερης γενιάς») που, έμπλεος ανησυχίας, «έθεσε υπ’όψιν της κυβερνήσεως» ο κος Σολδάτος, μας περίμενε μια δυσάρεστη (αλλά δηλωτική του ήθους της σαμαρικής δεξιάς) μικρή έκπληξη . Το στοιχείο που επικαλέστηκε ο αρμόδιος γραμματέας και οικειοποιήθηκε η παράταξή του, απλούστατα δεν υπάρχει, ή μάλλον υπάρχει αλλά είναι τελείως διαφορετικό

Για του λόγου το ασφαλές, ας δούμε τι λέει η έρευνα (σ.78): «Αν εστιάσουμε την ανάλυση αποκλειστικά στους μετανάστες που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε άνω του 60%» και συνεχίζει με κάτι πολύ ενδιαφέρον: «ας σημειωθεί εδώ ότι η αντίστοιχη αναλογία μεταξύ των γηγενών εφήβων που αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες δεν ξεπερνά τους 7 ή 8 στους 10»

Μάλιστα! Άρα το περίφημο 50% του κου Σολδάτου, δεν είναι 50, αλλά πάνω από το 60% όσον αφορά τα παιδιά της δεύτερης γενιάς. Μόλις 10% πιο κάτω δηλαδή από τους Έλληνες εφήβους. Μιλάμε, για παραποίηση μέχρι αηδίας,. Οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδη γνώση, εξάλλου, της ψυχολογίας των εφήβων, δεν απορεί καθόλου για την απόρριψη της εθνοτικής ταυτότητας ακόμα και από Έλληνες μαθητές. Πολλοί από εμάς το ίδιο θα κάναμε, εδώ που τα λέμε.

Αιδώς, Μεσσήνιοι! Σε αυτό το χαλκευμένο στοιχείο, το οποίο κάθε άλλο παρά ανησυχητικό φαντάζει, βρήκε λοιπόν να επενδύσει εσχάτως το παλινορθωμένο αβερωφικό κόμμα των εθνικοφρόνων. Τι κι αν επί των ημερών του κατά Ηλία Κανέλλη «εθνικόφρονα φυλάρχου» (’90-92) και ευρύτερα της παράταξής του γράφτηκαν οι πιο σκοτεινές της μεταναστευτικής πολιτικής; Παρ’ όλα αυτά, αυτός ο ξεπεσμένος θίασος με το ξεπερασμένο ρεπερτόριο, στρεβλώνοντας και παραποιώντας κατά το δοκούν στοιχεία, επιμένει στη λογική του αποκλεισμού, προσβάλλοντας χυδαία τους αόρατους συμπατριώτες μας, ενεργοποιώντας υπερσυντηρητικά αντανακλαστικά και σηκώνοντας εθνικιστικές παντιέρες . Θα φιλοτιμηθεί κανένας τους να επανορθώσει, έπειτα (και) από αυτήν την πατάτα; Θα πάρουν προσεχώς το ισχνό ποσοστό που αξίζει στις σκουριασμένες, τυφλωμένες απόψεις ενός κόμματος που, έχοντας αποβάλει κάθε φιλελεύθερο στοιχείο, μοιάζει όσο ποτέ πλέον βγαλμένο από τη δεκαετία του 1950;