Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΛΙΑ
εδώ:
http://www.enet.gr/online/online_text/c=100,id=96515744
αποσπασμα:Οι τράπεζες, λοιπόν, είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και δεν κάνουν κοινωνική πολιτική. Γι' αυτήν εκλέγουμε τις κυβερνήσεις. Ο πρωθυπουργός και οι συναρμόδιοι υπουργοί, που θέλουν να ανοίξουν τα τραπεζικά ταμεία, δεν αρκούνται σε εκκλήσεις και σε επισημάνσεις της «κοινωνικής ευθύνης» των τραπεζιτών. Παίρνουν μέτρα. Τις ενισχύουν με ρευστότητα, υποχρεώνοντάς τους ταυτόχρονα να αποδεχτούν κάποιους όρους, όπως έκανε η βρετανική κυβέρνηση. Κι αν θέλουν να πάνε παραπέρα, πάνε. Για παράδειγμα, παίρνουν υπό τον έλεγχο του Δημοσίου τη μεγαλύτερη τράπεζα, την Εθνική, και υποχρεώνουν τον διοικητή της να συμπεριφερθεί διαφορετικά από τις καθαρά ιδιωτικές. Το ίδιο κάνουν με την υπό κρατικό έλεγχο Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
κάνει η δική μας κυβέρνηση; Τίποτε από αυτά. Ο Καραμανλής αρκείται σε διαπιστώσεις του τύπου «λύσεις δεν βρίσκονται ούτε μέσα από ακραίες κρατικιστικές αντιλήψεις ούτε μέσα από νεοφιλελεύθερους δογματισμούς». Τι σημαίνει στην πράξη αυτό; Πολλά και τίποτα. Και σε περιόδους κρίσης μάλλον δεν σημαίνει τίποτα. Διότι ή το κράτος παρεμβαίνει για να μετριάσει τις επιπτώσεις της κρίσης ή τα αφήνει όλα στην ελεύθερη οικονομία. Το πρώτο, κατά τον Καραμανλή, μπορεί να είναι «κρατικιστική αντίληψη», το δεύτερο «νεοφιλελεύθερος δογματισμός». Ετσι, η κυβέρνησή του δεν κάνει τίποτα κι έχει το κεφάλι της ήσυχο. Τίποτα; Ε, κάτι κάνει. Απευθύνει πότε εκκλήσεις και πότε προειδοποιήσεις στους τραπεζίτες, οι οποίοι, φυσικά, τις γράφουν στα λουστραρισμενα υποδήματά τους. Και σωστά κάνουν. Αυτοί δεν εκλέγονται για να φοβούνται το πολιτικό (κοινωνικό) κόστος. Η κυβέρνηση που εκλέγεται τι κάνει;...............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου