''Είχαμε τελειώσει το δείπνο. Απέναντί μου καθόταν ο φίλος μου ο τραπεζίτης, μέγας έμπορος και ξακουστός κομπιναδόρος. Κάπνιζε σαν να μη σκεφτόταν τίποτα. Η συζήτηση είχε αρχίσει να κολλάει και τελικά νέκρωσε εντελώς. Προσπάθησα καλή τη πίστη να την ξαναρχίσω, κι έτσι άρπαξα την πρώτη ιδεά που έτυχε να μου περάσει από το μυαλό. Στράφηκα χαμογελαστός προς το μέρος του: "Αλήθεια! Κάποιος μου διηγήθηκε ότι παλιότερα είσαστε αναρχικός". "Όχι μόνο ήμουν, αλλά και παραμένω. Απ' αυτή τη σκοπιά δεν έχω αλλάξει. Είμαι αναρχικός." "Μα τι μού λέτε τώρα! Εσείς αναρχικός; Από πού κι ως πού αναρχικός; Ίσως να εννοείτε τη λέξη διαφορετικά..." "Διαφορετικά απ' ότι συνηθίζεται; Όχι, καθόλου. Τη χρησιμοποιώ με τη συνηθισμένη της έννοια". "Θέλετε λοιπόν να πείτε πως είστε αναρχικός κατά την ίδια έννοια που είναι κι αυτοί στα συνδικάτα; Πως δεν υπάρχει δηλαδή καμιά διαφορά ανάμεσα σ' εσάς και τους βομβιστές, τους αναρχοσυνδικαλιστές;" "Όχι, υπάρχει διαφορά... Και βέβαια υπάρχει διαφορά. Μόνο που δεν είναι αυτή που νομίζετε." [...] "Είμαι άλλο τόσο αναρχικός στην πράξη, όσο και στη θεωρία. Και μάλιστα περισσότερο, πολύ περισσότερο απ' αυτούς για τους οποίους μιλήσατε. Το αποδεικνύει ο τρόπος με τον οποίο ζω."
βλ και :
Φερνάντο Πεσσόα
Ο αναρχικός τραπεζίτηςμετ.: Μαρία Παπαδήμαεκδ. Εξάντας
Πώς μπορεί κανείς να είναι βαθύπλουτος τραπεζίτης, κερδοσκόπος και μαζί αναρχικός, απόλυτα συνεπής προς τη θεωρία αλλά και την πράξη του αναρχισμού, αυτό μόνο ο Πεσσόα μπορεί να μας το πει! Διαλογικό, το σύντομο αυτό διήγημα, επηρεασμένο μορφικά από τα διηγήματα του Πόε, είναι ένα ευφυέστατο, παραδοξολογικό, πολιτικό κείμενο που θέλει να τινάξει στον αέρα την αστική κοινωνία, χωρίς να συνταχθεί γι' αυτό με τον κομμουνισμό, ο οποίος κάνει το 1922, που εκδίδεται το κείμενο, τα πρώτα του βήματα. Προοιωνιζόμενος λοιπόν τα χειρότερα για τη Ρωσική Επανάσταση, ο Πεσσόα εξαπολύει δριμύ κατηγορώ κατά του χρήματος, που διαβρώνει τον άνθρωπο και καταργεί την ελευθερία του. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, άλλωστε, ο τραπεζίτης αποφάσισε να αποκτήσει τεράστια περιουσία, ώστε να είναι ελεύθερος! Συντηρητικό και ανατρεπτικό την ίδια στιγμή, οξυδερκές και μαζί αφελές, το κείμενο του Πεσσόα παραμένει απολαυστικό, προκλητικό και μαζί επίκαιρο - αφού τόσο το χρήμα όσο και ο αναρχισμός παραμένουν πάντα στο προσκήνιο.
Φερνάντο Πεσσόα
Ο αναρχικός τραπεζίτηςμετ.: Μαρία Παπαδήμαεκδ. Εξάντας
Πώς μπορεί κανείς να είναι βαθύπλουτος τραπεζίτης, κερδοσκόπος και μαζί αναρχικός, απόλυτα συνεπής προς τη θεωρία αλλά και την πράξη του αναρχισμού, αυτό μόνο ο Πεσσόα μπορεί να μας το πει! Διαλογικό, το σύντομο αυτό διήγημα, επηρεασμένο μορφικά από τα διηγήματα του Πόε, είναι ένα ευφυέστατο, παραδοξολογικό, πολιτικό κείμενο που θέλει να τινάξει στον αέρα την αστική κοινωνία, χωρίς να συνταχθεί γι' αυτό με τον κομμουνισμό, ο οποίος κάνει το 1922, που εκδίδεται το κείμενο, τα πρώτα του βήματα. Προοιωνιζόμενος λοιπόν τα χειρότερα για τη Ρωσική Επανάσταση, ο Πεσσόα εξαπολύει δριμύ κατηγορώ κατά του χρήματος, που διαβρώνει τον άνθρωπο και καταργεί την ελευθερία του. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, άλλωστε, ο τραπεζίτης αποφάσισε να αποκτήσει τεράστια περιουσία, ώστε να είναι ελεύθερος! Συντηρητικό και ανατρεπτικό την ίδια στιγμή, οξυδερκές και μαζί αφελές, το κείμενο του Πεσσόα παραμένει απολαυστικό, προκλητικό και μαζί επίκαιρο - αφού τόσο το χρήμα όσο και ο αναρχισμός παραμένουν πάντα στο προσκήνιο.
πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου