Φοβερός ο Δημητριάδης,και τα ποιήματά του πιό πάνω (αλλά δεν έχουν σχόλια:). Θυμάμαι ότι όταν είχα πρωτοδεί ένα βιβλίο του γύρω στο '93 δεν καταλάβαινα τίποτα, μα τίποτα απ'όσα έλεγε. Τώρα δεν καταλαβαίνω όμως γιατί λέει ότι όποιος λέει την αλήθεια πεθαίνει κ.τ.λ., διαβάζω ένα βιβλίο με μια συνέντευξή του και φαίνεται να νομίζει ότι δεν ακούγεται και ότι δεν γίνεται κατανοητός, εγώ νομίζω ότι ακούγεται καί όσο πάει θα ακούγεται και περισσότερο, όπως και ο Τερζόπουλος,στον οποίο είχε ένα εκπληκτικό αφιέρωμα το κανάλι της Βουλής το καλοκαίρι.Όλα όσα έχεις βάλει είναι πολύ σημαντικά και ειδικά μου άρεσε που λένε κάπου ότι το έργο του ξεκινάει από εκεί που τελειώνει η Γυναίκα της Ζάκυθος κι νομίζω ότι έχει σχέση όντως.
πολύ ωραίο, άγνωστος και σε μένα, αλλά εντελώς. μόνο που όταν εγκαταλείπει κανείς τη μία ταύτιση ή ταυτότητα, δεν το κάνει για χάρη καμμίας, αλλά για χάρη κάποιας άλλης. ακόμη και στον έσχατο μηδενισμό διαλέγει κανείς την ταυτότητα του μηδενιστή, μιμείται ό,τι σκέφτεται ως το απόλυτο κενό, όταν έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να αντικαταστήσει την ταυτότητα ή συναγωγή που του φαίνεται να δρα με απαράδεκτο τρόπο.
επιπλέον νομίζω ότι ορισμένες μιμήσεις και ταυτίσεις οι οποίες γίνονται στην παιδική και στην προσχολική ηλικία δεν χάνονται ποτέ συνθέτοντας έτσι (μαζί με την βιοψυχική δομή του ατόμου) έναν απαράλλακτο πυρήνα ο οποίος ασφαλώς μπορεί να εκδηλώνεται με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, αλλά δεν αλλάζει συνήθως.
4 σχόλια:
Φοβερός ο Δημητριάδης,και τα ποιήματά του πιό πάνω (αλλά δεν έχουν σχόλια:). Θυμάμαι ότι όταν είχα πρωτοδεί ένα βιβλίο του γύρω στο '93 δεν καταλάβαινα τίποτα, μα τίποτα απ'όσα έλεγε. Τώρα δεν καταλαβαίνω όμως γιατί λέει ότι όποιος λέει την αλήθεια πεθαίνει κ.τ.λ., διαβάζω ένα βιβλίο με μια συνέντευξή του και φαίνεται να νομίζει ότι δεν ακούγεται και ότι δεν γίνεται κατανοητός, εγώ νομίζω ότι ακούγεται καί όσο πάει θα ακούγεται και περισσότερο, όπως και ο Τερζόπουλος,στον οποίο είχε ένα εκπληκτικό αφιέρωμα το κανάλι της Βουλής το καλοκαίρι.Όλα όσα έχεις βάλει είναι πολύ σημαντικά και ειδικά μου άρεσε που λένε κάπου ότι το έργο του ξεκινάει από εκεί που τελειώνει η Γυναίκα της Ζάκυθος κι νομίζω ότι έχει σχέση όντως.
Ναι cOERDIA
Ο Δημητριαδης ειναι ενας απο τους σημαντικώτερους λογοτεχνες τυ καιρου μας ..Αν και πολυ πιο Γνωστος στη Γαλλια πρά στην Θεσσαλονικη...
εβαλα αυτες τις αναρτησειςακριβώς γιατι πιστευω κι εγώ οτι''ότι ακούγεται καί όσο πάει θα ακούγεται και περισσότερο ''
και μολις γυρισα (οταν τις εβαλα) απο το φουαγιε του κρατικου θεατρου οπου παρουσιαστηκαν ''οι σκηνες του μαρτυριου'' ..Συγκλονιστικός
(τωρα το ειδα για τα σχολια..τα ανοιξα)
πολύ ωραίο,
άγνωστος και σε μένα, αλλά εντελώς.
μόνο που όταν εγκαταλείπει κανείς τη μία ταύτιση ή ταυτότητα, δεν το κάνει για χάρη καμμίας, αλλά για χάρη κάποιας άλλης.
ακόμη και στον έσχατο μηδενισμό διαλέγει κανείς την ταυτότητα του μηδενιστή, μιμείται ό,τι σκέφτεται ως το απόλυτο κενό, όταν έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να αντικαταστήσει την ταυτότητα ή συναγωγή που του φαίνεται να δρα με απαράδεκτο τρόπο.
επιπλέον νομίζω ότι ορισμένες μιμήσεις και ταυτίσεις οι οποίες γίνονται στην παιδική και στην προσχολική ηλικία δεν χάνονται ποτέ συνθέτοντας έτσι (μαζί με την βιοψυχική δομή του ατόμου) έναν απαράλλακτο πυρήνα ο οποίος ασφαλώς μπορεί να εκδηλώνεται με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, αλλά δεν αλλάζει συνήθως.
Δημοσίευση σχολίου