Ο Ιρενέο Φούνες ηρωας μιας από τις ιστορίες του Μπορχες ,όταν ήταν παιδί, έπεσε από το άλογο και έμεινε ανάπηρος και «σχεδόν ανίκανος να συλλάβει καθολικές ,πλατωνικές ιδέες», δηλαδή τη διαδικασία της αφαίρεσης:να εστιάζει σε συγκεκριμένες όψεις των όσων έβλεπε με το να παραβλέπει τα υπόλοιπα. Ο Φούνες όχι μόνο θυμόταν κάθε φύλλο κάθε δέντρου, κάθε δάσους ,αλλά και καθεμιά απ τις φορές που το είχε δει η το είχε φανταστεί.
Εν τέλει ο Φούνες παραπονιόταν :«η μνήμη μου κύριε είναι ένας σωρός από σκουπίδια »
