η φωνή του Βροντοφώνη(παρτ ουάν )

Καμιά φορά στα ξαφνικά,απ' του μυαλού τη λήθη
κι απ την πικράδα ανείπωτη που βγαίνει απ' τα στήθη
βγαίνει -σαν να τανε παιδί μικρο-το παραμύθι

( που μοιάζει να ναι ανάμνηση μα ίσως είναι ψέμα
ίσως το διάβασε παλιά το παιδικό μου βλέμμα)

μίλαγε για εναν άνθρωπο -τον λέγαν Βροντοφώνη
και στο μικρο του όνομα ,τον λέγανε Αντώνη

(Ο ΑντΏνης ο ΒροντοφΩνης)

Που είχε Βροντερή φωνή κιοταν έλεγε κάτι
και καλυβάκι Γκρέμιζε ,μ' ακόμα και παλάτι

Από μικρός διέθετε την Βροντερή Φωνή
Και κάθε μια που Φώναζε, όλοι Φωνάζαν :Μή !

Και έτσι αποφάσισε να μη Ξαναφωνάξει
την ησυχία αλλωνών να μην ξαναταραξει

κι ετσι εσιώπησε,ποτες του δεν μιλούσε
και όταν τον ρωταγανε ,ποτές δεν απαντούσε

Και όσοι δεν τον ξέρανε λέγαν : Φωνή δεν έχει;
τι εχει τούτο το παιδί ; Κανείς δεν το προσέχει;

Και το περναγαν για Ζαβό και έμοιαζε καημένο
και το παιδί μεγάλωνε ,και ήτανε θλιμμένο

και...(η συνέχεια στο επόμενο )