Με κάτι πόδια θεόρατα κι όλοι ρωτάν που πάνε
σε προσπερνάν Αδιάφοροι και νιώθεις Αγωνία
γιατί αυτοί οι ελέφαντες χάνονται στην γωνία
του‘Όνειρου στα ξαφνικά και δεν το περιμένεις
Και μένεις άδειος στ΄όνειρο, δεν έχεις να προσμένεις
Γιατί αυτοί οι Ελέφαντες που κολυμπούν στο Πάχος
κι έχουν τα πόδια τους λεπτά , θυμίζουν το Πάθος
την Πλησμονή, Απόλαυση και την Επιθυμία
Είναι χοντρά ,πληθωρικά ετούτο τα Θηρία
και τότε νιώθεις ξαφνικά ωσάν συρρικνωμένος
Ξυπνάς από το Όνειρο μα είσαι σα Ναρκωμένος
κι είναι σαν να λικνίζεσαι στη Ράχη μιας Καμήλας
Ενώ σε πλησιάζουν οι Ούννοι κι Αττίλας …*
Σχόλιο από Νοσφεράτος | Μάιος 20, 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου