Μπορούμε τώρα να κατανοήσουμε γιατι οι Εβραίοι επιλέχθηκαν ως το κατεξοχήν αντικείμενο ρατσισμού ; Δεν είναι άραγε ο Θεός των Εβραίων η καθαρότερη ενσάρκωση του «Che vuoi» της επιθυμίας του Άλλου στην τρομερή Άβυσσο της;
Ο παράξενος αυτός Θεός των Εβραίων........
.είναι απλούστατα το αβάσταχτο σημείο της επιθυμιας του Άλλου ,του χάσματος του κενού στον Άλλον.. οι Εβραίοι εμμενουν σε τούτο το αίνιγμα της επιθυμίας του Άλλου,, σε τούτο το τραυματικό σημείο του καθαρού che vuoi; »το όποιο προκαλεί ανυπόφορο άγχος εφόσον δεν μπορεί να συμβολοποιηθεί, να «εξευγενισθει» μέσω της θυσίας ή της γεμάτης αγάπη αφοσιωσης
Slavoj Zizek :Το υψηλό αντικείμενο της ιδεολογίας , Μτφ Βίκυ Ιακώβου , Επιμέλεια Γιάννης Σταυρακάκης , Scripta , Αθήνα ,2006
4 σχόλια:
Πατέρα, συγγνώμη πού είμαι εκτός θέματος, αλλά δέν λειτουργεί τό RSS της "σπηλιάς". Δηλαδή δέν γίνεται αυτόματη ενημέρωση τών αλλαγών στόν μπρόουζερ ή στά λίνκ πού εχω στο μπλόγκ. Ενώ τού Αποσπερίτη δουλεύει κανονικά. Τί φταίει;
Μαλλον το διορθωσα. Ειχα κανει μια λακια (ως συνηθως καθότι ασχετος με τα Ιντερνετοκομπιουτερικά)
Καλή χρονιά σε όλους.
Οι Λιποβατς και Δεμερτζής,έχουν αναλυσει το φαινόμενο εκτενώς στο ''Δοκίμιο για την Ιδεολογία'' και στον ''Φθόνο και μνησικακία''. Επίσης στο ''Ψυχοπαθολογια του Πολιτικού'', ο Λιποβατς έκανε ε΄ξαιρετική δουλειά.
Θα τονίσω μόνο οτι στο ''Περί χρήματος'' ο Βιντερμαν είχε περιγρ'αψει -μή ψυχαναλυτικά,αλλά κοινωνιολογικά- τον θεοποιημένο ρόλο του χρήματος για τους εβραίους, στηριζόμενος στην νομαδική τους συμπεριφορά ανα τους αιώνες και στην εμπορική τους δραστηριότητα.Αν το συνδυάσουμε με τις θεωρίες του Μπωντριγιάρ περί Συμβολικής ανταλλαγής και Θανάτου( ''Readings'') τότε θα κατανοήσουμε καλύτερα τον λακανικό στοχασμό του Ζίζεκ.
Πιο απλά:για να μην απο-θεοποιούμε τον χρηματικό παράγοντα στον εβραικό νομαδισμό , χρειάζεται να απομυθοποιήσουμε την συνωμοσιολογική επιθετικότητα των υπολοίπων πολιτισμών στην σιωνιστική ιστορία. Ας κατανοήσουμε οτι υπάρχει Φαντασιακό και Συμβολικό σκέλος της ιστορικότητας των προκαταλήψεων ,καθώς και Πραγματικό , ως αντίβαρο της οικονομικής κυριαρχίας λαών και τάξεων.
Η Φαντασιακή κατά Ζιζεκ εκδοχή της αντισημιτικής λογικής , δεν μπορεί να μην διατρέχει εγκάρσια της δομές του Πραγματικού, τις Καπιταλιστικές -κατά Ντελέζ/Γκουατταρί- οριογραμές πραγματικότητας.
COGNITARIATO
Σάββατο, 09 Ιανουαρίου 2010
Ψυχοπαθολογία του Οικονομικού.
Με τον πρόλογο αυτό θέλω να παραθέσω- ίσως σύντομα και με την μορφή βιβλίου- κάποιες λακανικές σταθερές, που φάινεται οτι διατρέχουν τον ψυχισμό των ατόμων -μελών στις σύγχρονες αγοραίες οικονομίες και να επιχειρήσω μια θεώρηση των μηχανισμών κοινωνικής οργάνωσης της Οικονομίας , μέσα απο την ψυχανάλυση των κοινωνικά δρώντων υποκειμένων.
Ξεκινώντας απο μια αυτονόητη αποδοχή της οικονομικής πραγματικότητας, οτι τα συναλλακτικά ήθη διαμορφώνουν και διαμορφώνονται απο τους ατομικούς ψυχισμούς και την επίδραση του Συμβολικού στην επιθυμητή -καταλήγουμε να ψηλαφούμε την σχεδόν ιδεατή και εξω-συμβατική με τις ηθικές νόρμες , εξατομικευμένη σχέση με το χρήμα, όπως αυτή σχετίζεται με τις λακανικές θεωρήσεις.
Π.χ την έννοια του Αλλου στην οικονομική συμπεριφορά, θα ηταν προχειρότητα να την ταυτίσουμε με την θεοποίηση της επιθυμίας για κέρδος ή συσσώρευση πλούτου, αν και πρόσφατες προσεγγίσεις του λακανικού ακαδημαικού κοινού, φαίνεται να καταλήγουν στην αναλυτική προβληματική για την ψυχική εξουσία του χρήματος.
Να επισημάνουμε την πολύ σημαντική ζιμμελιανή προσέγγιση για την Φιλοσοφία του Χρήματος( 1900)όπου σχεδόν μας εισάγει στην οικονομική πραγματικότητα ως σκηνικό πάθους και αναπαράστασης.
Η φρουδική και λακανική προσέγγιση του Οικονομικού δεν υφίσταται ξεχωριστά απο την ιδεολογική και πολιτική ψυχοπαθολογία και ανάλυση διοτι υπόρρητα εννοείται στους μηχανισμούς που διαμορφώνουν την επιθυμία του υποκειμένου.
Θα τολμήσω να διεισδύσω στην Μηχανική των Επιθυμιών ,μέσω του Ντελέζ και του Μπωντριγιάρ, κυρίως για να συσχετίσω -οσο είναι εφικτό- την εξουσιαστική δομή της επιθυμίας κέρδους με το Επιθυμητό.
Εάν σήμερα απομυθοποιήσουμε το Μεγάλο Κεφάλαιο ως δαιμονιακό και πυρηνικό κομμάτι της καπιταλιστικής πραγματικότητας -χωρίς να απορρίψουμε την μαρξιστική φιλοσοφία περί φετιχισμού χρήματος και εμπορέυματος- τότε μπορούμε να δούμε την συμβολική διάσταση της χρηματικής επιθυμίας ως παράγοντα ψυχοπαθολογίας του υποκειμένου.
Τόσο η αλτουσεριανή όσο και η φουκωική έννοια της καθυπόταξης, έξοχα προσαρμοσμένη στην σύγχρονη εκδοχή του ατομικού ψυχισμου απο την Μπάτλερ, μας θυμίζουν οτι η έγκληση του Άλλου είναι ουσιαστικά ο φορέας της αυτοαναφοράς ως ψυχικό προαπαιτούμενο εξουσιαστικής κυριαρχίας. Αν τώρα μεταβούμε σε επίπεδο ανάλυσης του συμπεριφορικού μοντέλου των ατόμων στην Οικονομία,όπου η υπερχρέωση και η υπερκατανάλωση, ως σημαινόμενα/ φαντασιακά άγχη με τις θανατερές τους σημειολογικές θέσεις στους ατομικούς ιδεοψυχαναγκαστικούς κόσμους,τότε θα αντιληφθούμε την καθυπόταξη ως προγενέστερη της νέυρωσης για ανταπόκριση στο κάλεσμα του συμβολικού μέσου κοινωνικής καταξίωσης και πλούτου, του χρήματος δηλαδή.
Κοινωνίες και άτομα,υποβάλλονται για πολύ καιρό στον τρόμο της έλλειψης ρευστότητας και στην μελλοντική αβεβαιότητα πιστωτικών ονείρων και ελπίδας, απορροφώντας τον δημοσιονομικό τρόμο που εξαπολύουν τα ΜΜΕ, και σωματοποιώντας-ατομικά και συλλογικά - τις νευρώσεις επιβίωσης που αντικαθιστούν πλέον τις νευρώσεις επιτυχίας των προηγούμενων δεκαετιών.
Χρήσιμο είναι λοιπόν να προσεγγίσουμε την ψυχοπαθολογική εκδοχή της ταξικής νεύρωσης και το σύμπτωμα πλουτισμού υπο το πρίσμα της εντεινόμενης οικονομικής ανασφάλειας, αποτυπώνοντας κάπως επικίνδυνα φυσικά, την λακανική τρισδιάστατη κατηγοριοποίηση του ψυχικού κόσμου( Συμβολικό-Πραγματικο -Φανταστικό) και διεισδύοντας στον διαστροφικό πυρήντα της επιθυμίας, με το πάντα χρήσιμο και διαχρονικό βυθόμετρο της μαρξιστικής ανάλυσης για φετιχισμό και αλλοτρίωση, όπως αυτά εμφανίζονται στους ψυχικούς κόσμους των σημερινών ανασφαλών και απο-ιδεολογικοποιημένων στην πλειοψηφία τους ατόμων.
Αναρτήθηκε από Elias στις 10:39 π.μ.
Δημοσίευση σχολίου