Νομίζω ότι τα blogs θέτουν την ίδια την αντίληψη που έχουμε για την πληροφόρηση σε μια νέα βάση … Η νεωτερική κοινωνία ήταν (και είναι ακόμα σε μεγάλο βαθμό) μια «έντυπη» κοινωνία - μια κοινωνία όπου εμφανίζεται και κυριαρχεί η τυπογραφία, η εφημερίδα (αυτή η «νεότερη καθημερινή προσευχή» με τα λόγια του Χέγκελ) και το τυπωμένο βιβλίο Με την μαζική έντυπη επικοινωνία-κυριαρχεί ο γραπτός λόγος-το κείμενο. Γίνεται δυνατή η επικοινωνία με ανθρώπους πού βρίσκονται σε άλλο τόπο και σε άλλο χρόνο, διασπάται δηλαδή η προηγούμενη συμπόρευση χώρου και χρόνου. Ακόμα ο χρόνος θεωρείτο (και γίνοταν) ανοδικός, προοδευτικός. Αντί για την ιεραρχική στη σειρά των θεμάτων -μονόδρομη επικοινωνία (που υπέβαλλε και μια ιεραρχική αντίληψη του χρόνου) η δομή της Μπλογκοσφαιρας, οριζόντια , διαρκώς διερυνόμενη, όπου το παλιό δεν πετιεται αλλά ανασύρεται, όπου τα σχόλια επικάθονται το ένα στο άλλο σαν ατελείωτο παλιμψηστο, μας ετοιμάζουν για μια νέα κατανόηση του χώρου και του χρόνου… όπου η νεωτερική διάσπαση του χρόνου σε παρελθόν παρόν και μέλλον παύει να υφίσταται. Ο χρόνος συρρικνώνεται, γίνεται ένας παροντικός χρόνος. Τα blogs μας προϊδεάζουν επίσης για μια ακρως εξατομικευμένη-ελιτίστικη επικοινωνία όπου οι τυχόν συλλογικότητες δεν θα μοιάζουν με ότι ήδη ξέραμε …αλλά μάλλον με συγκυριακές και τυχαίες συναντήσεις όπου θα κυριαρχεί η ρευστότητα..
- Μερικές εξηγησεις: .Παρόλο που η γραφή υπαρχει απο πολύ παλια …οι αρχαιες και μεσαιωνικές κοινωνιες ηταν κοινωνιες κυριως Προφορικές …( Και τα κειμενα τουλαχιστον της Αρχαιοτητας , γραφονταν για να διαβαζονται Φωναχτα
…Σημερα αν βλεπαμε καποιον να διαβαζει φωναχτα μαλλον θα τον περναμε για ημι-εγραμματο…Ξεχνωντας οτι για παραπολυ καιρο ακριβώς λόγω της σπανιοτητας των γραπτων κειμενων αυτος κυριως ηταν ο τροπος αναγνωσης ….οχι σιωπηλα -οπως οταν διαβαζουμε την εφημεριδα στην πολυθρονα μας αλλά δυνατα , φωναχτα …μπροστα σε κοινό.
Στην προφορική κοινωνια ο πομπος του μηνύματος και ο Δεκτης βρισκονται στον ιδιο χωρο και χρόνο . Αυτό το απλό γεγονος , εννοω με την συμπορευση του Χωρου και χρονου….
Με τον εντυπο γραπτο λόγο γινεται δυνατή η Γενικευμενη πια επικοινωνια με αγνωστους αναγνωστες σε Αγνωστο Χωρο και χρόνο … Αυτό εννοω με την Αποσυνδεσητου χωρου και του χρονου…
Επισης η Τυπογραφια βοηθησε στην αναδυση -τυποποιηση -επισημοποιηση των Εθνικών γλωσσων (περα απο τα οικουμενικά Λατινικά π. χ ) Ετσι εξηγουνται οι ”Νοερες-φαντασιακές Κοινοτητες ”των Εθνων που ελεγε και ο Μπ. Αντερσον… Ηταν φαντασιακές γιατί δεν ηταν κοινωνιες Προσωπο -με προσωπο … Ηταν(ειναι ) νοερες γιατί προυπεθεταν (-ουν ακομα ) μια νοερή κοινοτητα αναγνωστών που δεν γνωριζουν ο ενας τον αλλον αλλά τους συνδεει μια εντυπη εθνική γλωσσα στην οποια τυπωνονται Εφημεριδες ( εθνικά πλαισια ) βιβλια , περιοδικά ιστοριες κ.λ.π )
… Ο εντυπος Λογος παρηγαγε ετσι μια (ψευ)αισθηση (;)σταθεροτητας -ενοτητας μεταξύ ανθρωπων που δεν γνωριζονταν μεταξύ τους και δεν υπήρχαν παρα ελαχιστες πιθανότητες να γνωριστουν ..καθώς βρισκονται σε διαφορετικο Χωρο και χρόνο … Παρολοαυτά τους εδινε το Πλαισο να νιωθουν οτι ανηκουν στην ιδια Κοινοτητα …το εθνος…
Τι γινεται σημερα με το Ιντερνετ και ενα του παραγωγο τα Μπλογκς ; Κατ αρχήν ειναι μεσα παραλληλα με τα υπολοιπα .. Στο μεγαλυτερο μερος της η επικοινωνια ειναι ακομα Εντυπη … Μετα τηλεοπτική ..και εχουμε και τα μπλογς …
Με τα μπλογς κατ’ αρχήν η ”ταυτοχρονια ”επιστρεφει …Αυτή ειναι η πρωτη παρατηρηση .. Μπορώ να απαντησω σε οτι μου λες ή μαλλον γραφεις σχεδόν αμεσως . Αυτό θυμιζει την Προφορική εποχή …Αλλά σιγουρα υπαρχει Αποσυνδεση του Χωρου ….δηλαδή πολύ απλά δεν ειμαστε στον ιδιο χωρο …η χωρική αποσταση μπορεί να ειναι τεραστια
Δεν συνεχιζω προς το παρόν … Θα θυμισω καποια στιχακια της Χελιδονας
http://panosz.wordpress.com/2007/03/01/helidona-6/#comment-13145
- Μερικές εξηγησεις: .Παρόλο που η γραφή υπαρχει απο πολύ παλια …οι αρχαιες και μεσαιωνικές κοινωνιες ηταν κοινωνιες κυριως Προφορικές …( Και τα κειμενα τουλαχιστον της Αρχαιοτητας , γραφονταν για να διαβαζονται Φωναχτα
…Σημερα αν βλεπαμε καποιον να διαβαζει φωναχτα μαλλον θα τον περναμε για ημι-εγραμματο…Ξεχνωντας οτι για παραπολυ καιρο ακριβώς λόγω της σπανιοτητας των γραπτων κειμενων αυτος κυριως ηταν ο τροπος αναγνωσης ….οχι σιωπηλα -οπως οταν διαβαζουμε την εφημεριδα στην πολυθρονα μας αλλά δυνατα , φωναχτα …μπροστα σε κοινό.
Στην προφορική κοινωνια ο πομπος του μηνύματος και ο Δεκτης βρισκονται στον ιδιο χωρο και χρόνο . Αυτό το απλό γεγονος , εννοω με την συμπορευση του Χωρου και χρονου….
Με τον εντυπο γραπτο λόγο γινεται δυνατή η Γενικευμενη πια επικοινωνια με αγνωστους αναγνωστες σε Αγνωστο Χωρο και χρόνο … Αυτό εννοω με την Αποσυνδεσητου χωρου και του χρονου…
Επισης η Τυπογραφια βοηθησε στην αναδυση -τυποποιηση -επισημοποιηση των Εθνικών γλωσσων (περα απο τα οικουμενικά Λατινικά π. χ ) Ετσι εξηγουνται οι ”Νοερες-φαντασιακές Κοινοτητες ”των Εθνων που ελεγε και ο Μπ. Αντερσον… Ηταν φαντασιακές γιατί δεν ηταν κοινωνιες Προσωπο -με προσωπο … Ηταν(ειναι ) νοερες γιατί προυπεθεταν (-ουν ακομα ) μια νοερή κοινοτητα αναγνωστών που δεν γνωριζουν ο ενας τον αλλον αλλά τους συνδεει μια εντυπη εθνική γλωσσα στην οποια τυπωνονται Εφημεριδες ( εθνικά πλαισια ) βιβλια , περιοδικά ιστοριες κ.λ.π )
… Ο εντυπος Λογος παρηγαγε ετσι μια (ψευ)αισθηση (;)σταθεροτητας -ενοτητας μεταξύ ανθρωπων που δεν γνωριζονταν μεταξύ τους και δεν υπήρχαν παρα ελαχιστες πιθανότητες να γνωριστουν ..καθώς βρισκονται σε διαφορετικο Χωρο και χρόνο … Παρολοαυτά τους εδινε το Πλαισο να νιωθουν οτι ανηκουν στην ιδια Κοινοτητα …το εθνος…
Τι γινεται σημερα με το Ιντερνετ και ενα του παραγωγο τα Μπλογκς ; Κατ αρχήν ειναι μεσα παραλληλα με τα υπολοιπα .. Στο μεγαλυτερο μερος της η επικοινωνια ειναι ακομα Εντυπη … Μετα τηλεοπτική ..και εχουμε και τα μπλογς …
Με τα μπλογς κατ’ αρχήν η ”ταυτοχρονια ”επιστρεφει …Αυτή ειναι η πρωτη παρατηρηση .. Μπορώ να απαντησω σε οτι μου λες ή μαλλον γραφεις σχεδόν αμεσως . Αυτό θυμιζει την Προφορική εποχή …Αλλά σιγουρα υπαρχει Αποσυνδεση του Χωρου ….δηλαδή πολύ απλά δεν ειμαστε στον ιδιο χωρο …η χωρική αποσταση μπορεί να ειναι τεραστια
Δεν συνεχιζω προς το παρόν … Θα θυμισω καποια στιχακια της Χελιδονας
http://panosz.wordpress.com/2007/03/01/helidona-6/#comment-13145
Ασφαλώς και τα Μπλογκς οπως και ολο το Ιντερνετ δεν εχουν παρα ομοιοτητες -δεν ταυτιζονται με την μια εποχή η την αλλη …(π.χ την προφορική εποχή ή την του εντυπου λόγου …
Μαλλον αυτό ειναι το πολύ ενδιαφερον …Φερνουν μαζί τους ολες τις εποχές ..Και την προφορικότητα και τον εντυπο λόγο και..και… σε ενα συμπαν με πολλά επιπεδα (μαλλον το μόνο Μονιμο χαρακτηριστικό ειναι η Προσωρινοτητα …το εφημερο …και η ελλειψη σχεδιου .αρχης μεσς τελους ..δηλαδή απο οπουδηποτε καταληγεις οπουδήποτε)
- Ελεγα παραπανω γα παλιμψηστο … Αλλά αυτή δεν ηταν η μορφή του Βιβλιου τον Μεσαιωνα ;… Ενα κειμενο και διπλα ή κατω σχολια ..και πολλές φορες τα Σχολια ηταν το κειμενο …Και το ενα επικαλυπτε το αλλο …
—————
Κι ενα αλλο ενδιαφερον ζητημα , οι ταυτοτητες και οι περσονες … Θελω να πώ οτι πολλές φορες ..το είδαμε εδώ στην Καλύβα οι περσονες μας αυτονομουνται , αλληλεπιδουν, νευριαζουν χαιρονται ή συγκινουνται , ζωντας , ως ενα βαθμό βεβαια , απο μόνες τους ….Ειναι σαν να παιζεται ενα θεατρικό εργο ..Οι χαρακτηρες ζωντανευουν … Κι αυτό το εργο να γραφεται -και να παιζεται απο πολλους συγγραφείς που ειναι ταυτοχρονα και ηθοποιοι του-αλλου- εαυτου τους ….
(ασχετο : Θυμηθηκα ενα ρομαντικό κειμενο …Τις Μαριονετες του Κλαιστ…μονο που δεν θυμαμαι τι ελεγε 56 μ.μ
(ασχετο : Θυμηθηκα ενα ρομαντικό κειμενο …Τις Μαριονετες του Κλαιστ…μονο που δεν θυμαμαι τι ελεγε 56 μ.μ
(Alkibiades (??!)
Ο Κλαιστ προτιμα την μαριονετα απο τον ηθοποιο σαν εκφραστη του ρολου -οραματος του δημιουργου συγγραφεα- σκηνοθετη- επι σκηνης. Βρισκει οτι εχουν μεγαλυτερη χαρη στην κινηση απο το ανθρωπινο σωμα, μια και ο ηθοποιος εχει συνειδηση του οτι υποκρινεται και υιοθετει ακκισμους…
Στα μπλογκ αναλογει ο μπλογκερ-σκηνοθετης-συγγραφεας της περσονας και η περσονα-ανδρεικελο…
Αλλα ποσο ισχυρη ειναι η εξουσια του “σκηνοθετη” πανω στο “ανδρεικελο”;)
Στα μπλογκ αναλογει ο μπλογκερ-σκηνοθετης-συγγραφεας της περσονας και η περσονα-ανδρεικελο…
Αλλα ποσο ισχυρη ειναι η εξουσια του “σκηνοθετη” πανω στο “ανδρεικελο”;)
Η Συζητηση εδώ:
Nα κατι ενδιαφερον ..που δειχνει κατι αλλαζει στην εμφανιση τουλαχιστον της Πολιτικής…
Ο Ρ. Σενετ στο βιβλίο του: Η Τυραννια της Οικειοτητας”(κλασσικό βιβλιο πια για την πολιτική κοινωνιολογια ) δειχνει με εμπεριστατωμενο τροπο
το τι αλλαξε στην φυση της Πολιτικής:
Ο Ρ. Σενετ στο βιβλίο του: Η Τυραννια της Οικειοτητας”(κλασσικό βιβλιο πια για την πολιτική κοινωνιολογια ) δειχνει με εμπεριστατωμενο τροπο
το τι αλλαξε στην φυση της Πολιτικής:
Πολύ σχηματικά απο τον αυστηρο διαχωρισμό Δημοσιου και Ιδιωτικου ρολου και χωρου περναμε στην Αντιστροφή ..εκεινο πια που μας ενδιαφερει στις κοινωνιες της Οικειοτητας δεν ειναι ο Δημοσιος λόγος του Πολιτικου ανδρος (η γυναικός) αλλά η ιδωτική-οκεία- εικονα του : Στιγμες οικογενειακής ”ευτυχιας” αν εχει καλά παιδακια (χωρις διαλυτικά ) αν μας μιλαει με οικειο τροπο , αν ειναι απλός , απο που ειναι κ.λ.π. ( οσοι θελουν να εξηγησουν το φαινομενο Ψωμιαδη , Καρατζαφερη και σια ας το διαβασουν …αν και οι Ψωμιαδηδες μαλλον δεν εχουν διαβασει οτιδηποτε μοιαζει με βιβλίο) …Ε μαλλον καποια ακρη μπορει να βρεθει ..Γιατί και Μπλογκς τι αλλο ειναι παρα΄η εισοδος του πολύ προσωπικου και μύχιου (προσωπικά ημερολογια -στην Δημοσιοτητα και στην πολιτική)
”Το blogging μετατοπίζει στο δημόσιο χώρο τον εσωτερικό μονόλογο ενός σκεπτόμενου ανθρώπου, ο blogger διεκδικεί την αυτονόητη ελευθερία έκφρασης και εξομολογητικής διάχυσης, και έχει με το μέρος του την κοινή ευαισθησία.”
Παρατηρησεις :
α) Μου θυμίζει την περιφημη ρήση της Μαφάλντα: πως τολμας να μην ακους τον Μονόλογο μου ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε;
α) Μου θυμίζει την περιφημη ρήση της Μαφάλντα: πως τολμας να μην ακους τον Μονόλογο μου ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε;
β)τι δουλεια εχει στον δημοσιο χωρο ο εσωτερικός μονόλογος οποιουδηποτε ; ειτε σκεπτομενου ειτε μη σκεπτομενου;γ) απο που κιως που η εξομολογητική διαχυση ειναι ”αυτονόητο δικαιωμα”;
γ)(παρατηρηση …Αυτό ακριβώς ”αυτονόητο δικαιωμα στην εξομολογητική διαχυση ”βλεπει ως κινδυνο στην εποχή μας και ο Ρ. Σενετ στο βιβλιο του ” η τυραννία της οικειοτητας” αλλά και ο Τσαρλς Ταιηλορ)
δ)Αυτό δεν οδηγει και σε ενα εκ των ενδον ρεσαλτο στον Δημοσιο χωρο ;(ο οποιος ετσι ιδιωτικοποιειται βαναυσα; )τελικά ο δημοσιος χωρος κινδυνει να γινει χωρος για πλιατσικο
Ελπίζω κανεις να μει μου πει ..απο που κι ως που ασχολεισαι με σχολιο αλλου Μπλογκ …Καθετι που διεκδικει το δικαιωμα να βγει στον Δημοσιο χωρο μπορει και να υποστει και κριτική …Αυτή ηταν ανεκαθεν η εννοια του Δημοσιου χωρου…
.Αντιθετα μου φαινεται σχημα οξυμωρο η ”εξομολογητική Διαχυση”στον Δημοσιο χωρο …Διοτι
εννοιολογικά η εξομολογηση καθε ειδους εξορισμου ειναι συγκεντρωμένη , μυχια και ιδωτική …”Τα εν Οικω μη εν δημω ” και επισης προυποθετει και το περιβλημα ενός Μυστικου που εξ-ομολογεισαι σε Προσωπα που εμπιστευεσαι… Εκτός αν δεν ειναι Εξομολογητική διαχυση πραγματικά , αλλ ά κατι αλλο που μεταμφιεζεται σε ”Εξομολογητική διαχυση”
Σχόλιο από Νοσφεράτος Μάρτιος 28, 2008
Ενα ενδιαφερον Ποστ που δινει την μαλλον σωστη διασταση στην Μλογκοσυζητηση της Καβαλας και τον μετεπειτα θορυβο ειναι το:
Σχόλιο από Νοσφεράτος Μάρτιος 28, 2008
- ”Αν κάποιος θέλει να μετατοπίσει τον εσωτερικό του μονόλογο σε δημόσιο χώρο, με γεια του με χαρά του, δικαίωμά του.Άσχετα πως το χαρακτηρίζεις” Μουμουλιε Για την δική μου θεωρηση το προβλημα με την μπλογκοσφαιραειναι Αναλογο με το προβλημα του Εθνικισμου … Αυτό ακριβώς το δικαιωμα : του εθνικου αλλά και ατομικου αυτοκαθορισμου , του καθε εθνους αλλά και του καθε ατομου στην εποχή μας να λεει μεν αλλά και να ακουει Μόνο τον δικο του εσωτερικό μονολογο και να αρνειται να κατανοησει τον μονολογο του αλλου… ετσι οδηγουμαστε στηνν πληρη απουσια του Δια-λογου
Εκατονταδες ,χιλιαδες , εκατομμύρια , δισεκατομύρια δικαιωματα στους μονολογους που μας οδηγουν σε ενα εφιαλτικό σολιψιστικό κομματιασμένο Καθρεφτη …….
- Ο Δημοσιος χωρος -ελεγε καποτε η Αννα Αρρεντ ειναι ενα στρογγυλο τραπεζι , που μας ενώνει και μας χωριζει απο τους αλλους
Δηλαδή και μας περι-οριζει ..Υπάρχουν ορια στη Διαχυση της εξομολογησης μας ..Πως αλλιως …αλλιως θα νομιζουμε οτι δικαιουμαστε τα πάντα ..Και αυτό ακριβώς ειναι το προβλημα ..Ασε που ετσι σπαει και η ικανότητα Ιεράρχησης και το προβλημα του λιθανθρακα (το ασφαλιστικο η επιθεση της Δεξιας στηνν ελληνική κοινωνια σημερα κλπ) οπισθοχωρουν μπροστα στο δικαιωμα του καθεναγια ”Δημοσια εξομολογηση” και τα ρεστα …Και το ”Θα σαλταρω ”; Σιγά ρε παιδια ..μη μας παρετε και τη ρεζερβα - Ο Δημοσιος χωρος ειναι το Κοινό μας Αγαθό ….. αλιμονο σε ολους αν το απορροφησουν οι δημοσιες εξομολογήσεις των μεσαιων και υψηλών ”μορφωμένων στρωματων ” που επειδή σταθηκαν καπως τυχεροι και εχουν κατι παραπάνω απο τα χαμηλά και αμορφωτα στρωματα μετατρεψουν τον δημοσιο χωρο σε προσωπική αρρενα για τις οποιες εξομολογησεις τους ….Ας αυτο-περι-οριστουνε λίγο ..Δεν υπαρχουν μονο Αυτοι (Εμεις) στον κόσμο …Υπάρχουν ”απειρακις σημαντικώτερα ή ωραιοτερα πραγματα ” απο τον εσωτερικό μας Μικροκοσμο ..που ελεγε κι ο Εμπειρικος Σχόλιο από Νοσφεράτος Μάρτιος 28, 2008 - Για να καταλαβουμε καλύτερα την εννοια του Δημοσιου χωρου:
- Ας γυρισουμε λίγο στην Ουτοπία καθε καστοριαδικου ..την Αρχαια ελληνική Αμεση Δημοκρατια …Ε ..οπως ειπα και παραπάνω σε αυτό το Ποστ δεν υπηρχε Καθόλου χωρος για το Ιδωτικό .. Ουτε για Ατομικά δικαιωματα
- ..Η αρχαια ελληνική Δημοκρατια ηταν Πολύ Αμεση πολύ πολύ Δημοκρατική και καθολου μα καθολου Φιλελευθερη
- (ουτε βεβαια και Νεοφιλελευθερη :καθολου χωροςγια ιδιωτιες σολιψισμους και ”δικαιωμα εξομολογητικής διαχυσης” )Καπως ετσι , ηταν και το οραμα της επανεμφανισης του Δημοκρατικου Ιδεωδους απο τον Ρουσσω …”Κοινωνικό συμβολαιο ”
- ενταξει , δεν μπορουμε να γυρισουμε εκει … και καλώς … - ειναι σημαντικά ,σημαντικότατα και τα ατομικά δικαιωματα και ελευθεριες …
ας βαλουμε ομως και λίγο φρενο στην Ακορεστη διψα για επεκταση του δικαιωματος μας σε οτι δηποτε(Ιδιαιτερα οι των Μεσαιων και ανωτερων στρωματων ” Ας θυμηθουμε μια εννοια μαλλον ξεχασμενη μετα απο μια σχεδόν εικοσαετια και βαλε προπαγανδας των οπαδών της Νεοφιλελευθερης Αγηδιαστικής Ουτοπίας …
Ας θυμηθουμε την εννοια της Αλληλεγγυης
Οχι μόνο σε οσους ειναι σαν κι εμας(μεσαια και ανωτερα,μορφωμένα στρωματα )Αλλά σε οσους την εχουν πραγματικά αναγκη-Τους φτωχοτερους( αυτους που τα διαφορα λαμογια τους καταδικαζουν ε συνταξεις των 500 ευρώ π.χ)
Ας θυμηθουμε και την Κοινωνική Αλληλεγγυη ( που τη επικαλειται και το Συνταγμα μας αλλωστε)
…και να σεβαστουμε τους περιπου δυομισυ αιωνες νεωτερης παγκοσμιας ιστοριας(από τον Ρουσσω τουλαχιστον και μετα), τον διαφωτισμό (και τον Ελληνικό) την Εποχή των επαναστασεων , ολο το πολυσυνθετο της Ρωσσικής επαναστασης ,την παραδοση μιας λογοτεχνιας που ειχε ενα (εστω και στρεβλωμένο κάποιες φορες) κοινωνικό περιεχόμενο, μια ολοκληρη εποχή που οι ανθρωποι εδιναν ,ή πάσχιζαν τουλαχιστον να δινουν νοημα στις λέξεις (και που δοκιμαστηκαν πραγματικά)…
Σε αντιθεση με μια εποχή που ρίχνει στα σκουπίδια καθε νοημα για να λατρεψει το α-νόητο , δηλαδή τον εαυτό της ….
Σχόλιο από Νοσφεράτος Μάρτιος 29, 2008
1 σχόλιο:
Η περιχαράκωση συνεχίζει να υπάρχει - το θετικό όμως είναι οτι πχ αυτή την στιγμή γνωρίζει ο αναγνώστης οτι υπάρχει μια live εβραϊκή φωνή ανάμεσα του. Οχι σαν εγκυκλοπαιδική γνώση αλλά ως ζωντανός άνθρωπος με τα ελαττώματα του. Για αυτό τον λόγο θεώρησα τα ιστολόγια ως ιδανικός χώρος να "υπάρξω".
Δημοσίευση σχολίου