---------------
Έτσι ο Παροντισμός φτάνει πια στην ολοκλήρωση του; από την μια ως ο χρόνος της Κυκλοφορίας του κεφαλαίου , καθαρός , στεγανοποιημένος , Μονοδιάστατος. σαν παιδικό παιχνίδι ,σαν μονοπωλι , χρόνος αμνησίας, της εξόρυξης υπεραξίας; το μέλλον αποικιοποειται μέσω της (απουσίας) προοπτικής του χρέους , ' το παρόν προβάλλεται στο παρελθόν αναδρομικά: η ''Επιπεδοχωρα'' ο Χώρος - καρτούν του κεφαλαίου.
Από τη άλλη ο χρόνος της εργασίας το ίδιο αποκομενος στο παρόν , χωρίς προοπτικές καλυτέρευσης , να τον χαρακτηρίζει ένα διαρκές άγχος για το μέλλον. Ζώνες ανεργίας ζώνες εργασίας , η επισφάλεια να γενικεύεται μαζί με την αίσθηση ενός χρόνου -ποντικοπαγίδα, χρόνου όλο και πιο λεπτού ,σαν τσιγαρόχαρτου, χρόνου - Ονείρου η μάλλον εφιάλτη.
Το Παρόν ως μαύρη τρύπα του Χρόνου μας
Π. Θ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου